«Δεν ήθελα να λένε μόνο “τι θαυμάσιος παίκτης!”. Ήθελα να με θυμούνται και ως εξαιρετικό άνθρωπο. Στη ζωή μας δεν υπάρχει μόνο το ποδόσφαιρο. Πάνω απ’ όλα είναι η σοφία, μια σωστή συμβουλή στα παιδιά μας, η καθαρότητα στην ψυχή και η στιγμή που στέκεσαι απέναντι στον εαυτό σου, τον βλέπεις γυμνό και εξακολουθείς να τον θεωρείς καλό άνθρωπο».
1 Αυγούστου 1999. Δύο πρόεδροι κρατών, ο Κάρλο Μενέμ της Αργεντινής και ο Χούλιπο Σανχινέτι της Ουρουγουάης, καθώς και 60.000 θεατές βρίσκονται στις κερκίδες του «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Άιρες για να τιμήσουν τον Εντσο Φραντσέσκολι στο παιχνίδι που γίνεται προς τιμήν του μεταξύ της Ρίβερ Πλέιτ και της Πενιαρόλ. Ο Ουρουγουανός πετυχαίνει δύο γκολ με πέναλτι στο τελικό 4-0 και αποχαιρέτησε τα γήπεδα εν μέσω αποθέωσης που του άρμοζε, σε ένα «Μονουμεντάλ» που έκαιγε από έναν πρωτόγνωρο πυρετό αγάπης και πένθους. Το τελευταίο τανγκό.
