2 Αυγούστου 1996. Σαν σήμερα η Εθνική νίκησε 91-72 τη Βραζιλία σαν σήμερα το 1996 και κατετάγη 5η στο ολυμπιακό τουρνουά της Ατλάντα. Ο αγώνας ήταν ιστορικός, μια και ήταν ο τελευταίος του Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος είχε αποφασίσει να κλείσει την τεράστια καριέρα του μετά την εκπλήρωση του ονείρου της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οντας διεθνής από το 1976, αρχηγός στον θρίαμβο του Ευρωμπάσκετ του 1987 και σε όλες τις διοργανώσεις που ακολούθησαν, ο «δράκος» παραμένει πρώτος σε συμμετοχές με την Εθνική Ελλάδας (351).
Την ίδια ημέρα και ο Οσκαρ Σμιντ φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα με το εθνόσημο της Βραζιλίας. Τα δύο «ιερά τέρατα» του μπάσκετ είπαν μαζί «αντίο» στις εθνικές τους ομάδες.
Αμφότεροι ξέσπασαν σε λυγμούς με τους συμπαίκτες τους και τους θεατές να τους αποθεώνουν, ενώ η ατμόσφαιρα τόσο στα ελληνικά όσο και στα βραζιλιάνικα αποδυτήρια ήταν άκρως φορτισμένη. Οι δύο αρχηγοί είχαν πάρει την απόφαση να πουν «αντίο» στην αγαπημένη τους εθνική ομάδα, κάτι μάλιστα που ο Γιαννάκης είχε κρατήσει μυστικό και ανακοίνωσε επίσημα μετά τη λήξη του αγώνα.
Ο Σμιντ συνέχισε την καριέρα του (σ.σ. την ολοκλήρωσε τη Δευτέρα 26 Μαΐου του 2003), ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ατλάντα αποτέλεσαν το τελευταίο σκηνικό όπου έδωσε το «παρών» ο «δράκος» του ελληνικού μπάσκετ.
Κι αν εκείνη την ημέρα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, «πέθανε» ο παίκτης Γιαννάκης, δύο περίπου μήνες αργότερα, στις 15 Οκτωβρίου 1996, «γεννήθηκε» ο προπονητής της εθνικής την οποία οδήγησε σε μεγάλες επιτυχίες με προεξέχουσες την 1η θέση στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου (2005) και τη 2η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας (2006). Ο ίδιος ο Γιαννάκης είχε τονίσει πολλές φορές ότι «είμαι ένας απλός στρατιώτης της Εθνικής».
