🏆 𝟖𝟏 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦
✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳
#Story No 120 👇 𝚮𝛕𝛂𝛎 𝛕𝛐 𝛋𝛐𝛒𝛖𝛗𝛂𝛊𝛐, 𝛐𝛌𝛚𝛎 𝛕𝛚𝛎 𝛆𝛑𝛐𝛘𝛚𝛎
Για πρώτη φορά στην ιστορία, τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανέλαβε χώρα που δεν ανήκε ούτε στην Ευρώπη, ούτε στη Νότια Αμερική. Ο λόγος για το Μεξικό, το οποίο επελέγη από τη FIFA για το τουρνουά του 1970, παρότι βρίσκεται 2.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο θεσμός είχε αρκετές καινοτομίες, αφού για πρώτη φορά κάθε ομάδα είχε δικαίωμα να κάνει δύο αλλαγές (μέχρι τώρα επιτρεπόταν αλλαγή μόνο σε περίπτωση τραυματισμού τερματοφύλακα), ενώ υπήρχαν κίτρινες και κόκκινες κάρτες.
Η ισχύς της τηλεόρασης έκανε για πρώτη φορά αισθητή την παρουσία της, αφού για χάρη των μεταδόσεων στις χώρες της Ευρώπης, αρκετά παιχνίδια διεξήχθησαν μεσημέρι, κάτω από αφόρητη ζέστη. Σε συνδυασμό με το υψόμετρο, πολλοί παίκτες και προπονητές έκαναν παράπονα στους διοργανωτές, δίχως αποτέλεσμα.
Για τις ανάγκες της τηλεόρασης προκειμένου δε να εξυπηρετηθούν και οι Ευρωπαίοι φίλαθλοι πολλά από τα παιχνίδια έγιναν καταμεσήμερο, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Οι παίκτες έπρεπε να αγωνιστούν σε αφόρητη ζέστη, που έφτανε τους 40 βαθμούς, ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν και το υψόμετρο, που κυμαινόταν από 2.000 έως 3.000 μέτρα. Οι Άγγλοι για να συνηθίσουν τις κλιματολογικές συνθήκες και την υψομετρική διαφορά πήγαν για προετοιμασία στην Κολομβία!
Παρ’ όλα αυτά, υπήρξε μία πολύ σπουδαία διοργάνωση, ίσως η καλύτερη όλων των εποχών, με ανεπανάληπτο θέαμα, έστω κι αν οι μισές από τις ομάδες που απάρτιζαν τα προημιτελικά του 1966 απουσίαζαν από τη γιορτή. Γαλλία, Πορτογαλία, Ουγγαρία, Αργεντινή και Ισπανία ήταν μόνο μερικές από τις ισχυρές ποδοσφαιρικές δυνάμεις της εποχής που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν κάποιο από τα «εισιτήρια» του θεσμού, ένα εκ των οποίων κόστισε τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, αφού στάθηκε η αφορμή για τον περίφημο «πόλεμο των 100 ωρών» μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ.
Το Μουντιάλ του 1970 περιγράφεται ως σήμερα σαν μια μυθική διοργάνωση και η καλύτερη που έγινε ποτέ από πλευράς θεάματος, λόγω της συνύπαρξης πολλών σπουδαίων ποδοσφαιριστών από διαφορετικές χώρες. Πέρα από τις υπερβολές, στα γήπεδα του Μεξικού ολοκληρώθηκε η εποχή των ανοικτών χώρων μέσα στο γήπεδο, καθώς σταδιακά στα επόμενα χρόνια επικράτησε το πρέσινγκ, το συνεχές τρέξιμο, η κίνηση χωρίς τη μπάλα και η επιπλέον αμυντική κάλυψη, γεγονός που έκανε τους τεχνίτες του ποδοσφαίρου ολοένα και πιο… παρείσακτους. Πριν συμβεί αυτό όμως, ο Μάριο Ζαγκάλο αποφάσισε να χωρέσει αρκετούς από αυτούς στην ίδια ενδεκάδα , φτιάχνοντας μια ομάδα που αδιαφορούσε για το τι συνέβαινε πίσω από το κέντρο της, καθώς είχε τη σιγουριά (και την απαραίτητη ποιότητα) πως πάντα θα πετύχαινε περισσότερα γκολ από όσα θα δεχόταν.
Το σύστημα τελικά έπιασε και η βραζιλιάνικη ομάδα παρουσίασε ένα υπερθέαμα στα γήπεδα του Μεξικού, πλάι της όμως βρέθηκαν και άλλες σπουδαίες ομάδες που αμφισβητούσαν την ανωτερότητά τους. Ο συνδυασμός αυτός χάρισε αξέχαστες στιγμές: ο Αγγλος Γκόρντον Μπανκς έκανε την απόκρουση του… αιώνα, ο Πελέ δεν είδε τον Κάρλος Αλμπέρτο αλλά τον… άκουσε, ενώ πολλοί που είδαν τον ημιτελικό Ιταλία-Γερμανία 4-3 στην τηλεόραση (κάτι που συνέβη και στην Ελλάδα) ορκίζονται μέχρι και σήμερα πως είναι το καλύτερο ματς που παρακολούθησαν ποτέ. Ο αγώνας αυτός μάλιστα ενέπνευσε τον Αντρέα Μπαρτζίνι να κάνει το 1990 την ταινία «Italia-Germania 4-3», όπου τρεις φίλοι ταξιδεύουν στο χρόνο για να ξαναδούν αυτή την αναμέτρηση.
Ο τελικός Βραζιλία-Ιταλία είναι το ποδοσφαιρικό ζενίθ των Βραζιλιάνων, που η έγχρωμη πλέον τηλεοπτική εικόνα κατάφερε να το αποθανατίσει δείχνοντας το δρόμο προς το μέλλον.
Το άθλημα γίνεται όλο και πιο γιγαντιαίο προϊόν που καθηλώνει μεγάλους και μικρούς – οι δεύτεροι είχαν και ένα έξτρα δωράκι, το πρώτο άλμπουμ της Panini.
