🏆 𝟔𝟒 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦
✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳
#Story No 136 👇 𝚮 𝚱𝛒𝛐𝛂𝛕𝛊𝛂 𝛕𝛐𝛖 𝟏𝟗𝟗𝟖 𝛄𝛕𝛂𝛎 𝛕𝛐 𝛋𝛂𝛕𝛊 𝛂𝛌𝛌𝛐…
Τα πρώτα σημάδια τα είχε δείξει από το Euro 1996 στην Αγγλία, όταν έφτασε στα προημιτελικά και αποκλείστηκε από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Γερμανία. Η Κροατία διέθετε, το 1998 στα γήπεδα της Γαλλίας, μία καταπληκτική φουρνιά παικτών και με καθοδηγητή τον Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς πραγματοποίησε την «παρθενική» εμφάνισής της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου με φιλοδοξίες.
Μετά από δύο νίκες στους ομίλους κόντρα σε Τζαμάικα και Ιαπωνία, ακολούθησε την πρωτοπόρο Αργεντινή στην επόμενη φάση, όπου απέκλεισε τη Ρουμανία χάρη σε πέναλτι του αρχισκόρερ της (αλλά και του τουρνουά), Νταβόρ Σούκερ.
Στα προημιτελικά, οι Κροάτες ξεδίπλωσαν όλο το ταλέντο τους απέναντι στη Γερμανία και με νίκη 3-0, σημείωσαν μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του θεσμού. Μία προσεκτική εξέταση στο ρόστερ, βέβαια, αλλάζει τα δεδομένα, αφού ο Σλάβεν Μπίλιτς στην άμυνα, οι Αλιόσα Ασάνοβιτς, Ζβόνιμιρ Μπόμπαν, Ρόμπερτ Προσινέτσκι και Ρόμπερτ Γιάρνι στο κέντρο κι οι Νταβόρ Σούκερ και Γκόραν Βλάοβιτς στην επίθεση, μπορούσαν να κοιτάξουν στα ίσια οποιονδήποτε αντίπαλο. Ως και έπραξαν.
Σε εκείνο το ματς με τη «νατσιονάλμανσαφτ», το 14′ ο Κρίστιαν Βερνς ρίχνει μια δολοφονική κλωτσιά στον Σούκερ και ο διαιτητής του βγάζει απευθείας κόκκινη. Κάπου εκεί τα πράγματα αρχίζουν ν’ απλοποιούνται για τους Κροάτες και οι Γερμανοί, μετά από το κάζο από τη Βουλγαρία στο Μουντιάλ των ΗΠΑ, αποκλείονται ξανά από κάτι περίεργους Βαλκάνιους….
Στον ημιτελικό κόντρα στους διοργανωτές, ο Σούκερ έδωσε προβάδισμα στην Κροατία κι εάν δεν ήταν ο… σεληνιασμός του Λιλιάν Τιράμ με τα δύο γκολ, η Κροατία θα μπορούσε να είχε φτάσει μέχρι τον τελικό. Τερμάτισε, τρίτη, πάντως, αφού νίκησε την Ολλανδία στο μικρό τελικό.
Ο Τιράμ, ο άνθρωπος που δεν σκόραρε ξανά στις συνολικά 142 εμφανίσεις του με τους «μπλε» (!) ήταν ο… υπαίτιος που η Κροατία δεν έπαιξε με τη Βραζιλία στον τελικό, σε μια πορεία που είχε ξεκινήσει με ξενιτεμό (παίζοντας στην Μπολόνια, ως έδρα, στα προκριματικά). Σ’ ένα όμιλο με Βοσνία, Ελλάδα, Δανία και Σλοβενία, οι Κροάτες τερμάτισαν δεύτεροι (να ‘ναι καλά ο Πέτερ Σμάιχελ και ο Αλέξης Αλεξανδρής…) και πήραν για πρώτη φορά στην ιστορία τους το εισιτήριο για ένα Μουντιάλ.
Εκείνη η Κροατία ήταν μία ομάδα βγαλμένη από τις στάχτες του εμφυλίου. Πολλοί, δε, από τους παίκτες της είχαν προλάβει να φορέσουν να φορέσουν και την «πλάβι» φανέλα της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας έως το 1991.
Η ομάδα του 1998 αγαπήθηκε πολύ από τους Έλληνες και ειδικά από τους φίλους του Παναθηναϊκού. Από τους 22 οι πέντε (Αλιόσα Ασάνοβιτς, Ντάνιελ Σέριτς, Σίλβιο Μάριτς, Ρόμπερτ Γιάρνι, Γκόραν Βλάοβιτς) φόρεσαν τα μετέπειτα χρόνια την «πράσινη φανέλα με τον Ασάνοβιτς μάλιστα να κάνει ταξίδι-αστραπή στην Αθήνα, ανάμεσα στον προημιτελικό με την Γερμανία και τον ημιτελικό με την Γαλλία για να υπογράψει το διετές συμβόλαιο του με τους «πράσινους».
Στον ΠΑΟΚ είχε δουλέψει έστω και αν είχε κριθεί «ανίκανος» ο πρωτοεργάτης εκείνης της ομάδας, ο Μπλάζεβιτς, ο αποκαλούμενος «προπονητής των προπονητών στην Κροατία» και πολύ αργότερα ο Ιγκόρ Τούντορ που ήταν μόλις 20 χρόνων το 1998.
