🏆 𝟓𝟓 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦
✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳
#Story No 145 👇 𝚻𝛐 𝛄𝛂𝛌𝛌𝛊𝛋𝛐 𝛔𝛐𝛋, 𝛕𝛐 𝛄𝛊𝛂𝛐𝛖𝛒𝛕𝛊 𝛋𝛂𝛊 𝛐𝛊 𝛗𝛕𝛚𝛘𝛐𝛊
17 Νοεμβρίου 1993, Παρίσι. Η Σουηδία έχει ήδη περάσει στα τελικά του Μουντιάλ των ΗΠΑ κι απομένει ένα εισιτήριο ανάμεσα σε Γαλλία και Βουλγαρία. Μια Βουλγαρία που μόνο το ’86 είχε πάει σε τελικά. Το ματς έδειχνε… ευκολάκι για τους «τρικολόρ» του Ζεράρ Ουγιέ και των αστέρων Μαρσέλ Ντεσαγί, Λοράν Μπλαν, Ντιντιέ Ντεσάν μα, κυρίως, των Νταβίντ Ζινολά και Ερίκ Καντονά: προκρίνονταν απλά με ισοπαλία.
Φευ… Οι Βαλκάνιοι του Ντιμίταρ Πένεφ, καίτοι πίσω στο σκορ από το 32’ με γκολ του «βασιλιά» Ερίκ, ισοφάρισαν με τον Εμίλ Κονσταντίνοφ στο 38’ και με μια απίθανη γκολάρα του ίδιου στις καθυστερήσεις… έκλεψαν το εισιτήριο από τους αποσβολωμένους Γάλλους. Ναι, οι διοργανωτές του επόμενου Μουντιάλ (1998) θα έβλεπαν το Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ από τον… καναπέ.
Ο Τσάνκο Τσβετάνοφ, ο Εμίλ Κρεμενλίεφ (του Ολυμπιακού), ο Ζλάτκο Γιάνκοφ, ο Κράσιμιρ Μπαλάκοφ, η καραφλή παιχτούρα Γιορντάν Λέτσκοφ, ο Κονσταντίνοφ έμελλε να γίνουν παγκοσμίως γνωστοί, όπως ήταν από χρόνια ο συμπαίκτης τους Κρίστο Στόιτσκοφ.
Λίγους μήνες μετά, στα αμερικάνικα γήπεδα, το… τρελοβουλγάρικο παρεάκι έμπαινε στην τετράδα του Μουντιάλ αφήνωντας άφωνο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη και επιβαιώνοντας τον Στόιτσκοφ όταν έλεγε «υπάρχουν δυο Χριστοί, ο ένας στον ουρανό και εγώ στην Μπαρτσελόνα».
Η πρόκριση δεν θα είχε επιτευχθεί ποτέ αν ο Λιούμποσλαβ Πένεφ (ανιψιός του κόουτς) και ο σκόρερ Κονσταντίνοφ δεν είχαν περάσει οδικώς και παράνομα (!) στη Γαλλία, μην έχοντας βίζα για να ταξιδέψουν. Μάλιστα, χρησιμοποίησαν ένα αυτοκίνητο το οποίο οδηγούσε ο Γκιόργκι Γκεοργκίεφ και το οποίο μπήκε στο γαλλικό έδαφος από τα σύνορα με τη Γερμανία. Ο Γκεοργκίεφ, όπως και ο αρχηγός της εθνικής Βουλγαρίας, Μιχαΐλοφ, αγωνίζονταν εκείνη την περίοδο στη γαλλική Μιλούζ και γνώριζαν πώς να αποφύγουν τους αυστηρούς ελέγχους και μέσω Γερμανίας, έφτασαν σε έναν ήσυχο μεθοριακό σταθμό, από τον οποίο πέρασαν χωρίς μεγάλες οχλήσεις.
«Στη Βουλγαρία παράγουμε μόνο γιαούρτι αλλά εδώ οι φτωχοί νίκησαν τους πλούσιους», δηλώνει ο Στόιτσκοφ που ξενυχτά σε κλαμπ του Παρισιού μαζί με τον κολλητό του, Ρομάριο.
Μερικούς μήνες μετά, ύστερα από το 3-0 στην πρεμιέρα από τη Νιγηρία οι Βούλγαροι συσπειρώθηκαν, νίκησαν εύκολα… εμάς, νίκησαν και τους Αργεντινούς που έπαιξαν χωρίς τον ντοπαρισμένο Μαραντόνα και στα νοκ άουτ απέκλεισαν διαδοχικά Μεξικό (στα πέναλτι), Γερμανία (με την αξέχαστη κεφαλιά του Λέτσκοφ) για να σταματήσουν, στον ημιτελικό, στην Ιταλία του Ρομπέρτο Μπάτζιο και να χάσουν με 4-0 στον μικρό τελικό από τη Σουηδία…
Ως τότε οι Βούλγαροι δεν είχαν να επιδείξουν μεγάλες ποδοσφαιρικές επιτυχίες ιστορικά, ούτε σε εθνικό ούτε σε διασυλλογικό επίπεδο. Ελάχιστοι ποδοσφαιριστές παγκόσμιας εμβέλειας, ακόμη λιγότεροι προπονητές και σίγουρα επιτυχίες όπως αυτές της Στεάουα των 80s (επίσης από τα Βαλκάνια) έμοιαζαν πολύ μακρινές για το «ταβάνι» του βουλγαρικού ποδοσφαίρου. Όλα αυτά, μέχρι να κάνει την εμφάνισή του στο προσκήνιο ο πάντοτε έτοιμος για καβγά ποδοσφαιριστής της ΤΣΣΚΑ Σόφιας, ο οποίος μέχρι να καταλάβουν οι προπονητές του εάν είναι αριστερός μέσος ή επιθετικός, έφτασε να σημειώνει 38 γκολ σε 30 αγώνες πρωταθλήματος τη σεζόν 1989-1990. Από τον αποκλεισμό δια βίου που του επιβλήθηκε στις αρχές του 1985, για τον τσακωμό του στον τελικό του κυπέλλου (όταν εξέτισε επτά μήνες, η ποινή «σβήστηκε»), μέχρι την κατάκτηση του «Χρυσού Παπουτσιού», μεσολάβησαν τρία πρωταθλήματα και τέσσερα κύπελλα για τον Στόιτσκοφ.
Μάλιστα, το 1988-89 οδήγησε την «ομάδα του Στρατού» στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου σημείωσε τρία γκολ στους δύο αγώνες απέναντι στην Μπαρτσελόνα (κι ενώ είχε πετύχει άλλα τέσσερα γκολ νωρίτερα, αποκλείοντας στην πορεία Παναθηναϊκό και Ρόντα). Η ομάδα του Γιόχαν Κρόιφ κέρδισε και τα δύο παιχνίδια κι έφτασε μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου, ωστόσο ο «ιπτάμενος Ολλανδός» ουσιαστικά… διέταξε τη διοίκηση των Καταλανών να αρπάξει τον παίκτη, κάτι που κατάφερε το καλοκαίρι του 1990, όταν πλέον επιτρεπόταν να φεύγουν στο εξωτερικό ποδοσφαιριστές από τη Βουλγαρία, ακόμα κι αν ήταν κάτω των 28 ετών (νόμοι που ίσχυαν μέχρι τότε στις ανατολικές χώρες).
