🏆 𝟓𝟑 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦
✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳
#Story No 147 👇 𝚮 𝚷𝛐𝛌𝛚𝛎𝛊𝛂 𝛑𝛐𝛖 𝛂𝛎𝛕𝛊𝛔𝛕𝛂𝛉𝛈𝛋𝛆
To 1982 η Πολωνία διήνυε τον δεύτερο χρόνο της επιβολής του σοβιετικού στρατιωτικού νόμου. Το βίαιο αυτό μέτρο καταστολής έληξε τελικώς το 1983. Η κομμουνιστική Μόσχα ήθελε οπωσδήποτε να συντρίψει την «Αλληλεγγύη» του Λεχ Βαλέσα και ο Πολωνός ηγέτης Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι ανέλαβε τη… βρωμοδουλειά. Χρόνια αργότερα, παραδεχόταν ότι είχε λάβει ένα σαφές μήνυμα από τη Μόσχα: αν δεν πατάξεις του αντιφρονούντες, θα μπούμε με τα τανκς μέσα.
Αντιλαμβάνεται κανείς σε πόσο φορτισμένο κλίμα πραγματοποιήθηκε ο αγώνας Πολωνίας – Σοβιετικής Ενωσης στις 4 Ιουλίου του 1982 για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Το… πολιτικό «ντέρμπι» έληξε με το άνοστο 0-0, η Πολωνία όμως πέρασε στους ημιτελικούς χάρη στη διαφορά τερμάτων. Ηττήθηκε από την Ιταλία με 2-0 (και τα δύο γκολ ο Πάολο Ρόσι) αλλά επικράτησε στον μικρό τελικό της Γαλλίας με 3-2, κερδίζοντας την τρίτη θέση στο Μουντιάλ εκείνης της χρονιάς.
Το εθνικό συγκρότημα μιας χώρας που αντιστεκόταν και τελούσε υπό στρατιωτικό νόμο, έφτασε στην τρίτη θέση του κόσμου. Ισοδυναμούσε με το ίδιο το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όταν, εκείνο το καλοκαίρι, η Πολωνία κατέβηκε στα ισπανικά γήπεδα, όλοι οι παίκτες έρχονταν από μια χώρα που τελούσε σε καθεστώς εσωτερικής ομηρίας. Εκ ου και η σπουδαιότητα.
Κι εκείνη η πορεία είχε την υπογραφή του Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ, που λίγο αργότερα ο Τζοβάνι Ανιέλι, ο τότε πρόεδρος της Γιουβέντους, θα χαρακτήριζε «Bello di notte» (σ.σ. όμορφος τη νύχτα) λόγω της έφεσής του να σκοράρει στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Δεν ήταν ούτε ο Πάολο Ρόσι, ο αναπάντεχος πρώτος σκόρερ εκείνου του Μουντιάλ, ούτε ο Φαλκάο ή ο Οσβάλδο Αρντίλες, ούτε καν ένας Καρλ Χάιντς Ρουμενίνγκε. Ήταν ο Μπόνιεκ, ο ξανθός ντριμπλέρ από την Πολωνία.
Κι αν στην πρώτη φάση των ομίλων δεν είχε φανεί (0-0 με Ιταλία και Καμερούν, άνετα 5-1 το αδύναμο Περού)… όλα τα λεφτά ήταν το ματς με το Βέλγιο με το χατ τρικ του Μπόνιεκ, όπου το ένα γκολ ήταν πιο όμορφο από το άλλο. Ποιος στρατιωτικός νόμος και ποια καταπίεση; Η Πολωνία πετούσε.
Ο Μπόνιεκ αποβλήθηκε στο 0-0 με την ΕΣΣΔ και σε μια ακόμα συνάντησή της με την Ιταλία, γονάτισε. Ε, και; Η ιστορία έγραψε…
Στην Γιουβέντους ο Μπόνιεκ ήταν ένα αίνιγμα. Αφού διέπρεψε με την Πολωνία στο Μουντιάλ της Ισπανίας, κόστισε 1,1 εκατ. λίρες για να αποχωρήσει από τη Βίτζεβ Λοτζ με προορισμό το Campionato. Ωστόσο ο απολογισμός του ήταν φτωχός για έναν παίκτη που οι προσδοκίες ήταν ιδιαίτερα υψηλές. Σημείωσε 20 γκολ σε 111 εμφανίσεις με τη «βέκια σινιόρα» – ο ίδιος επέμενε ότι κακώς αγωνιζόταν μακριά από την θέση του στα πλάγια καθώς ο Τζοβάνι Τραπατόνι, ήθελε να χωρέσει στην ίδια ενδεκάδα όλα τα αστέρια όπως ο Πάολο Ρόσι, Ρομπέρτο Μπέτεγκα και Μισέλ Πλατινί. Είχε συνηθίσει να είναι ο ηγέτης και δεν του άρεσε να έχει υποστηρικτικό ρόλο.
«Μπόνιεκ για πάντα» έγραφε το πανό των οπαδών της Γιουβέντους που δεν μπόρεσαν να χωνέψουν πως ο αγαπημένος τους παίκτης αποφάσισε το 1985 να φορέσει τη φανέλα της Ρόμα και να μετατραπεί σε ανεπιθύμητο πρόσωπο για πολλούς οπαδούς της Γιουβέντους. Στο «Ολίμπικο» αγωνίστηκε τρία χρόνια κι αποσύρθηκε μόλις στα 32 του.
