Menu

Mundostories #149 «Μπάσταρδε Ντιέγκο, πώς το έκανες αυτό;»

Mundostories #149 «Μπάσταρδε Ντιέγκο, πώς το έκανες αυτό;»

🏆 𝟓𝟏 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦

✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳

#Story No 149 👇 «𝚳𝛑𝛂𝛔𝛕𝛂𝛒𝛅𝛆 𝚴𝛕𝛊𝛆𝛄𝛋𝛐, 𝛑𝛚ς 𝛕𝛐 𝛆𝛋𝛂𝛎𝛆ς 𝛂𝛖𝛕𝛐;»

Ενα λάθος διώξιμο του Στίβεν Χοτζ στο 51ο λεπτό της συνάντησης της Αγγλίας με την Αργεντινή στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τον ρου της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας. Πρόκειται βεβαίως για τη φάση στην οποία ο ύψους 1,65 μ. Μαραντόνα νίκησε στον αέρα τον ύψους 1,85μ. Πίτερ Σίλτον, πολύπειρο τερματοφύλακα γνωστό για τα μακριά του χέρια. Ή αλλιώς, η φάση στην οποία παρενέβη το «χέρι του Θεού» και άνοιξε το σκορ για την Αργεντινή.

Οι διαμαρτυρίες των Αγγλων παικτών και του πάγκου των «λιονταριών» στον Τυνήσιο διαιτητή Αλί Μπιν Νασέρ άσκοπες, αφού δεν είχε δει τον τρόπο με τον οποίο ο τότε26χρονος Αργεντινός είχε στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Για να μην… ψάξει περαιτέρω τη φάση, μάλιστα, ο Μαραντόνα φώναζε στους συμπαίκτες του αμέσως μετά το τέρμα: «Ελάτε να με αγκαλιάσετε για να μην το ακυρώσει».

Οταν αργότερα τον αγκάλιασαν οι… δημοσιογράφοι, το μόνο που είχε να πει ήταν πως το γκολ μπήκε «λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα, λίγο με το χέρι του Θεού». Ενα χρόνο μετά, σε συνέντευξή του στο BBC, ήταν ακόμα πιο προκλητικός: «Ηταν ένα καθ’ όλα νόμιμο γκολ, αφού το κατακύρωσε ο διαιτητής και δεν είμαι αυτός που θα αμφισβητίσω την ειλικρίνεια του του διαιτητή». Οσο για τον προαναφερθέντα, έλεγε χρόνια μετά: «Το όνομά μου είναι Αλί Μπιν Νασέρ, αλλά όλοι με λένε Μπιν Νασέρ Μαραντόνα. Λέω ότι το όνομά μου είναι Αλί, αλλά όλοι με αγνοούν. Είναι μέρος της ιστορίας μου, της καριέρας μου. Ακόμα και στις διαλέξεις που δίνω στην αφρικανική συνομοσπονδία με αποκαλούν έτσι».

Στο ίδιο ματς όμως, εκτός από τον… Θεό, μπήκε στο τερέν και το «γκολ του αιώνα». Το κορυφαίο τέρμα στην ιστορία των Μουντιάλ (ίσως και γενικά στο ποδόσφαιρο), όπως ψηφίστηκε στην ιστοσελίδα της FIFA το 2002. Ο Μαραντόνα παίρνει την μπάλα περίπου δέκα μέτρα πίσω από τη σέντρα, με το ρολόι να γράφει 54’. Προτού αλλάξει το λεπτό, είχε προλάβει να περάσει τους Χοτζ, Πίτερ Μπίρντσλι, Πίτερ Ριντ, Τέρι Μπούτσερ και Τέρι Φένγουικ, να αποφύγει τον Σίλτον και να κάνει το 2-0. «Μπάσταρδε, πώς το έκανες αυτό;», ήταν το μοναδικό που μπόρεσε να εκστομίσει στους πανηγυρισμούς ο συμπαίκτης του, Σέρχιο Μπατίστα, όπως θυμάται ο ίδιος, αφού «ήμουν πολύ λίγος ώστε να σχολιάσω ένα τέτοιο έργο τέχνης». «Δέχθηκα το πιο όμορφο γκολ που μπορεί να σημειώσει κάποιος. Επρεπε να το αγαπήσω, επειδή πρέπει να είναι το καλύτερο γκολ στην ιστορία του Μουντιάλ», παραδέχθηκε ο Λίνεκερ. Οσο για τον ίδιο τον Μαραντόνα, έλεγε ότι… αναγκάστηκε να περάσε όλη την Αγγλία και να σκοράρει: «Εκανα την προσπάθεια για να δώσω την μπάλα στον Βαλντάνο, αλλά όταν μπήκα στην περιοχή με είχαν περικυκλώσει και δεν είχα χώρο, οπότε συνέχισα να παίζω και τελείωσα μόνος μου τη φάση».

Πριν την έναρξη του Μουντιάλ, ο Κάρλος Μπιλάρδο αποφάσισε να πάρει το περιβραχιόνιο από τον Ντάνιελ Πασαρέλα, χωρίς ο Αργεντινός αμυντικός να έχει αποχωρήσει από την ομάδα, και να το δώσει στον Μαραντόνα. Αυτή η κίνηση εξόργισε αρκετούς συμπατριώτες του, είτε του Τύπου, είτε απλούς φιλάθλους. Ορισμένες εφημερίδες, μάλιστα, έγραφαν πως ο Μαραντόνα δεν έπρεπε να πάει στο Μουντιάλ, αφού ο «Μποκίνι είναι καλύτερος από τον Μαραντόνα». Ο άσος της Νάπολι, σε μία στιγμή απόγνωσης, γύρισε και είπε στον Μπιλάρδο (όπως εξομολογήθηκε ο έμπειρος προπονητής): «Είμαστε μόνοι μας». Και κάπως έτσι, μόνος του, όπως έχει μείνει στην ιστορία, κατάφερε να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Σημειώνοντας 5 γκολ (μόλις ένα πίσω από τον Λίνεκερ) και βγάζοντας άλλες τόσες ασίστ (μόνο ο Πελέ είχε δώσει περισσότερες σε ένα τουρνουά), συμμετείχε στα 10 από τα 14 γκολ της «αλμπισελέστε». Φυσικά η συμβολή του δεν ήταν μόνο αριθμητική, αφού ήταν ο ηγέτης μιας ομάδας που μετά την αποτυχία του 1982 έψαχνε την ταυτότητά της. «Είναι μισός άγγελος, μισός διάβολος», έγραψε πετυχημένα η γαλλική αθλητική εφημερίδα «Equipe» για τον Αργεντινό σούπερ σταρ που συνέδεσε το όνομά του όσο κανείς άλλος τόσο άρρηκτα με την κατάκτηση ενός Μουντιάλ…