Menu

Mundostories #171 Τον Ρόι, ρε; Τον Ρόι;

Mundostories #171 Τον Ρόι, ρε; Τον Ρόι;

🏆 𝟐𝟗 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦

✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳

#Story No 171 👇 𝚶 𝚸𝛐𝛊 𝚱𝛊𝛎 𝛂𝛑𝛐𝛃𝛌𝛈𝛉𝛈𝛋𝛆 (𝛋𝛂𝛊) 𝛂𝛑𝛐 𝚳𝛐𝛖𝛎𝛕𝛊𝛂𝛌 

To 2018 ο ανερχόμενος Μικ ΜακΚάρθι αντικατέστησε τον θρυλικό Τζακ Τσάρλτον, τον Άγγλο θρύλο της Λιντς που απεβίωσε το καλοκαίρι του 2020 στον πάγκο της Ιρλανδίας. Ο Τσάρλτον είχε παίκτη τον ΜακΚάρθι και μάλιστα τον είχε κάνει αρχηγό της εθνικής ομάδας του ΕΪΡΕ.

Ως ομοσπονδιακός είχε καλές και άσχημες περιόδους, παραμένοντας πάντως στο συγκεκριμένο πόστο για έξι χρόνια. Από τη μια, παρουσίασε καλές εμφανίσεις, η Ιρλανδία έμεινε αήττητη για πολύ μεγάλα διαστήματα, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και προκρίθηκε από τον όμιλό της στο Μουντιάλ του 2002, χάνοντας μετέπειτα από την Ισπανία στα πέναλτι. Από την άλλη, είχε έναν πολύ άσχημο καυγά με τον σταρ της Ιρλανδίας, Ρόι Κιν, το οποίο… τόλμησε να διώξει μόλις μία εβδομάδα πριν από την πρεμιέρα του Μουντιάλ (!) επειδή είχε παραπονεθεί για την προετοιμασία και τον εξοπλισμό της ομάδας.

Ο ΜακΚάρθι έδιωξε τον τότε θρύλο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την εθνική και συνέχισε χωρίς εκείνον, έχοντας επιτυχίες αλλά και συνεχή πίεση από μερίδα των δημοσιογράφων και των οπαδών. Τελικά παραιτήθηκε το 2002. Το συνολικό ρεκόρ του ήταν 21 νίκες, 15 ισοπαλίες και 13 ήττες σε 49 επίσημα ματς, με 84 γκολ υπέρ και 48 κατά.

Μάλιστα η Ιρλανδία στο Μουντιάλ 2002, πήγε με 22 ποδοσφαιριστές (αντί για 23) στα τελικά αφού είχαν παρέλθει οι ημερομηνίες για αντικατάσταση. Ο Ρόι Κιν, επέστρεψε στην εθνική ακριβώς δύο χρόνια αργότερα, στη φιλική νίκη με 1-0 επί της Ρουμανίας, τον Μάιο του 2004…

Ο Κικ έπαιξε σε διεθνές επίπεδο για την Ιρλανδία για μια περίοδο 14 ετών, τα περισσότερα από τα οποία ήταν ο αρχηγός της ομάδας. Έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια της Ιρλανδίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Είναι ο πιο επιτυχημένος Ιρλανδός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, έχοντας κατακτήσει 19 μεγάλα τρόπαια, 17 εκ των οποίων με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το σύλλογο που χαρακτήρισε την καριέρα του. Σε μια 18ετή ποδοσφαιρική σταδιοδρομία, έπαιξε για την Κομπ Ράμπλερς, την Νότιγχαμ Φόρεστ και τη Γιουνάιτεντ, πριν τερματίσει την καριέρα του με τη Σέλτικ. Υπήρξε ένας κυρίαρχος αμυντικός μέσος, γνωστός για το επιθετικό και άκρως ανταγωνιστικό στυλ παιχνιδιού του, μια στάση που τον βοήθησε να χριστεί ως αρχηγός της Γιουνάιτεντ από το 1997 μέχρι την αποχώρησή του, το 2005.