🏆 𝟏𝟎 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦
✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳
#Story No 190 👇 𝚪𝛊𝛂 𝛑𝛒𝛚𝛕𝛈 𝛗𝛐𝛒𝛂… 𝟏𝟎𝟎% 𝚨𝛗𝛒𝛊𝛋𝛈 𝛔𝛕𝛐𝛖ς 𝛑𝛂𝛄𝛋𝛐𝛖ς
Και οι πέντε ομάδες της Αφρικής θα έχουν στον πάγκο τους προπονητές από τη «μαύρη ήπειρο» στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 και, δη, για πρώτη φορά, σηματοδοτώντας αλλαγή νοοτροπίας και περισσότερες ευκαιρίες για τους Αφρικανούς.
Το Καμερούν, η Γκάνα, το Μαρόκο, η Σενεγάλη και η Τυνησία ταξιδεύουν στο Κατάρ έχοντας, όλες, προπονητή από την Αφρική. Στο παρελθόν, οι αφρικανικές εθνικές ομάδες που μετείχαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο είχαν στη συντριπτική πλειονότητά τους προπονητές από την Ευρώπη ή τη Λατινική Αμερική στην τεχνική ηγεσία τους. Η προτίμηση για προπονητές εκτός της ηπείρου ήταν ο κανόνας για δεκαετίες, τόσο σε εθνικές ομάδες όσο και σε επίπεδο συλλόγων, αλλά είναι μια τάση που τώρα αμφισβητείται έντονα.
Το 2010, όταν η Αφρική είχε έξι ομάδες στα τελικά του Μουντιάλ, μόνο η Αλγερία διέθετε Αφρικανό προπονητή, ενώ, στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, και οι πέντε ομάδες της ηπείρου είχαν Ευρωπαίους προπονητές.
Τη Σενεγάλη καθοδηγεί ο Αλιού Σισέ, στο Μαρόκο εργάζεται ο Βαλίντ Ρεγκραγκί, το Καμερούν έχει τον Ριγκομπέρτ Σονγκ, η Τυνησία τον Ζαλέλ Καντρί και η Γκάνα τον Ότο Άντο.
1934: η Αίγυπτος είχε τον Σκωτσέζο Τζέιμς ΜακΚράι.
1970: το Μαρόκο προπονούσε ο Γιουγκοσλάβος Μπλαγόιε Βίντινιτς.
1974: το Ζαΐρ είχε… επίσης τον Βίντινιτς.
1978: την Τυνησία προπονούσε ο… ντόπιος Αμπντελμαζίντ Σεταλί.
1982: εκλέκτορας του Καμερούν ήταν ο Γάλλος Ζαν Βινσέντ και της Αλγερίας το δίδυμο των Μαχιεντίν Καλέφ (Μαροκινός) και Ρασίντ Μεκχλουφί (Αλγερινός).
1986: στην Αλγερία ήταν ο Αλγερινός Ραμπάχ Σααντάν και στο Μαρόκο ο Βραζιλιάνος Ζοσέ Φαρία.
1990: το Καμερούν είχε ο Σοβιετικός Βαλερί Νεπομνιάτσχι και την Αίγυπτο ο ντόπιος Μαχμούντ ελ Γκοχαρί.
1994: το Μαρόκο είχε τον… δικό του Αμπντελάχ Μπλιντά, το Καμερούν είχε τον Γάλλο Ανρί Μισέλ και η Νιγηρία τον Ολλανδό Κλέμενς Φέστερχοφ.
1998: πέντε, οι αφρικάνικες, στα τελικά τότε, και οι πέντε με ξένο εκλέκτορα. Γάλλους είχαν το Καμερούν (Κλοντ Λερουά), το Μαρόκο (Ανρί Μισέλ) και η Νότια Αφρική (Φιλίπ Τρουσιέ), Σέρβο η Νιγηρία (Μπόρα Μιλουτίνοβιτς) και Πολωνό η Τυνησία αλλά απέλυσε τον Χένρικ Κάσπερτσακ ενώ μέσω Μουντιάλ, μετά από δύο ματς (!), και συνέχισε ως υπηρεσιακός ο Αλί Σελμί.
2002: Γάλλο είχε η Σενεγάλη (Μπρούνο Μετσού), Γερμανό το Καμερούν (Βίνφριντ Σάφερ) και ντόπιους η Νιγηρία (Φέστους Ονιγκμπίντε), η Νότια Αφρική (Γιόμο Σόνο) και η Τυνησία (Αμάρ Σουαγιά).
2006: μόνο η Αγκόλα είχε… δικό της, τον Ολιβέιρα Γκονσάλβες. Με Γάλλους μετείχαν η Ακτή Ελεφαντοστού (Ανρί Μισέλ) και η Τυνησία (Ροζέ Λεμέρ), με Σέρβο η Γκάνα (Ράτομιρ Ντουίκοβιτς) και με Γερμανό το Τόγκο (Οτο Φίστερ).
2010: συμμετοχή-ρεκόρ με έξι ομάδες και 5/6 είχαν ξένους εκλέκτορες. Η Νότια Αφρική του Βραζιλιάνου Κάρλος Αλμπέρτο Περέιρα, η Νιγηρία του Σουηδού Λαρς Λάγκερμπακ, η Ακτή Ελεφαντοστού του επίσης Σουηδού Σβεν Γκόραν Ερικσον, η Γκάνα του Σέρβου Μίλοβαν Ράγεβατς και το Καμερούν του Γάλλου Πολ λε Γκεν – εξαίρεση η Αλγερία του Ραμπάχ Σααντάν.
2014: επιστροφή στις πέντε… Αφρικάνες σε Μουντιάλ, 3/5 με ξένο. Το Καμερούν του Γερμανού Βόλκερ Φίνκε, η Ακτή Ελεφαντοστού του Γάλλου Σαμπρί Λαμουσί και η Αλγερία του Βόσνιου Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς. Εξαιρέσεις οι Γκάνα του Τζέιμς Απιά και η Νιγηρία του Στεφέν Κεσί.
2018: Από την Αργεντινή είχε… ψωνίσει η Αίγυπτος του Εκτορ Ραούλ Κούπερ, από τη Γαλλία το Μαρόκο του Εβρέ Ρενάρ και από τη Γερμανία η Νιγηρία του Γκέρνοτ Ρορ. Η Σενεγάλη είχε τον Αλιού Σισέ και η Τυνησία τον Ναμπίλ Μααλούλ.
