Menu

Τα περιστατικά δεν είναι «μεμονωμένα»

Τα περιστατικά δεν είναι «μεμονωμένα»

Ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα με ανθρώπους που πιστεύουν ότι ένας Ρομά πρέπει να πυροβολείται μόνο και μόνο επειδή είναι Ρομά. Ούτε στη χιτλερική Γερμανία δεν είχε εξάγει η επιστήμη το συμπέρασμα ότι ένας εγκληματίας γεννιέται εγκληματίας.

Ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα με ανθρώπους που πιστεύουν ότι επ’ ουδενί ένας αστυνομικός δεν πρέπει να πυροβολεί, άρα να το έχει για νεροπίστολο, ακόμη κι όταν θεωρήσει / εκτιμήσει ότι κινδυνεύει.

Ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα με αστυνομικούς που θεωρούν υποχρέωση ή δικαίωμα να πυροβολήσουν με το παραμικρό, μόνο και μόνο επειδή οπλοφορούν. Ενίοτε η παρουσία του όπλου αντικαθιστά νοητά του ανδρικού μορίου, αν το δεύτερο δεν αποδίδει τα μάλλα. Συχνά μιλάμε άλλωστε για ασπούδαστα ασπόνδυλα που απλά τελείωσαν τον στρατό και έμαθαν να υπογράφουν – και έως εκεί.

Ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα με ΑΡΔάκια που αποθεώνουν τη μια, ή την άλλη, πολιτική θέση, ευελπιστώντας και σε καμιά θεσούλα – εκλογές έρχονται, γαρ.

Ωστόσο τα περιστατικά δεν είναι «μεμονωμένα» ως διαρρέει το υπουργείο ΠΡΟΠΟ. Είναι συχνά τα τελευταία χρόνια. Η πρόσφατη δικαίωση Ινδαρέ εξέθεσε πολλούς: από τον Χρυσοχοΐδη και την κυβέρνηση. Αλλά και όσους θεωρούν ότι η αστυνομία είναι εξουσία. Δεν είναι. Όργανο είναι και χωρίς χορδές. Και επ’ ουδενί δεν μπορεί να παραβιάζει τις κόκκινες γραμμές που έχει θέση το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Και, οπλοφορούν αστυνομικοί που δεν έχουν, ή δεν θέλουν να έχουν, το κριτήριο το πότε κινδυνεύουν και πότε όχι, προτού πυροβολήσουν. Και η αναφορά είναι γενική, δεν ήμουν μπροστά και δεν μπορώ να γνωρίζω αν ο εν λόγω έπραξε σωστά ή όχι με τον Ρομά, ας κριθεί αφού γίνεται έρευνα. Δεν γνωρίζω.

Απλά γελάω με όσους νομίζετε ότι γνωρίζετε.