19 Φεβρουαρίου 1956. Εκλογές – οι πρώτες που ψήφισαν και οι γυναίκες στην Ελλάδα. Η νέα κομματική εποχή και η νέα πόλωση.
Ο Συναγερμός, μετά τον θάνατο του ιδρυτή του, διαλύεται και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με βασιλική εντολή, αναλαμβάνει την πρωθυπουργία και ζητά να δημιουργήσει νέο κόμμα: είναι η γέννηση της ΕΡΕ στην οποία προσχώρησαν τα περισσότερα στελέχη του Ελληνικού Συναγερμού καθώς και πολλοί πολιτευόμενοι από άλλα κόμματα αλλά και από τις διάφορες πτέρυγες των Φιλελευθέρων.
Στη συσπείρωση της Δεξιάς το Κέντρο απάντησε με τη συμπαραταξιακή «Δημοκρατική Ένωσις», έναν συνασπισμό επτά κομμάτων με επικεφαλής τον Γεώργιο Παπανδρέου που είχε αναλάβει την αρχηγία των Φιλελευθέρων. Μετείχαν επίσης η Φιλελευθέρα Δημοκρατική Ένωσις του Σοφοκλή Βενιζέλου, το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού του Γεώργιου Καρτάλη, η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά του Ιωάννη Πασαλίδη, η Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου του Σάββα Παπαπολίτη, το Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων του Αλέξανδρου Μπαλτατζή και το σχεδόν υπό αφανισμό Λαϊκό Κόμμα του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη.
Και χάρη σε εκείνο το απίθανο εκλογικό σύστημα, που εφαρμόστηκε και ονομάστηκε «τριφασικό» από τον Τύπο (επειδή συνδύαζε το πλειοψηφικό, το ημιανολογικό και το αναλογικό σύστημα ανά περιοχή! – την εποχή που το εν λόγω ρεύμα είχε εμφανιστεί στη χώρα) η ΕΡΕ πήρε λιγότερο ποσοστό πανελλαδικά από τη ΔΕ (47,38% έναντι 48,15%) αλλά έβγαλε παραπάνω έδρες: 165 έναντι 132!
POV: ό,τι θέλουν, κάνουν. Όταν θέλουν.
