Στο πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών, πιθανώς και όλο των εποχών, ουδείς θα πάρει βαθμούς αν δεν ματώσει.
Όχι, δεν περίμενα ότι με δύο γκολ στο κεφάλι ο Άρης δεν έκοβε βαθμούς από τον Ολυμπιακό. Μια βολή προειδοποιητική και για τους δύο, για τη συνέχεια, μα κυρίως στο λιμάνι. Το πρωτάθλημα κρίνεται στο γήπεδο, ούτε στις φούστες ούτε στη διαρκώς παραγόμενη τοξικότητα. Και απόψε κρίθηκε από τις αποτυχημένες αλλαγές του Μίτσελ που έβγαλε ό,τι καλύτερο είχε στο γήπεδο θεωρώντας ότι το ματς είχε τελειώσει.
Όχι, δεν περίμενα ότι ο Παναθηναϊκός θα γκέλαρε με τον Βόλο. Θα μου πείτε, αν έμπαινε το πέναλτι στο 95’ θα ήταν διαφορετικά. Όχι δεν θα ήταν, το πρόβλημα θα κρυβόταν κάτω από το χαλάκι. Και το πρόβλημα είναι ότι ο ΠΑΟ δεν πατάει στην αντίπαλη περιοχή, δεν σκοράρει εύκολα και ο προπονητής του διστάζει: τι φοβόταν δηλαδή απόψε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και δεν δοκίμασε μαζί Σπόραρ και Ιωαννίδη, τις αντεπιθέσεις του Βόλου; Τι σκεπτόταν και έβγαλε τον Μαντσίνι αντί να τον δοκιμάσει κεντρικά, αφήνοντας Παλάσιος και Μπέρναρ να στριφογυρίζουν ανούσια με την μπάλα;
Όχι, δεν περίμενα (ομολογώ) νίκη της ΑΕΚ, η οποία δικαίως φωνάζει. Όχι για το ακυρωθέν γκολ, διότι πιθανότατα ο διαιτητής είδε επιθετικό φάουλ του Γκατσίνοβιτς, μα στη μη αποβολή του Αουγκούστο – ισοφαρίστηκε θα έλεγε κανείς η ιστορία με τη μη αποβολή του Αμπραμπατ στο προηγούμενο. Η ΑΕΚ είναι ομάδα του Ματίας Αλμέιδα και τέτοιες, άξιες, νίκες, είναι νίκες τίτλου για μια ομάδα που απόψε έτρωγε σίδερα, ενάντια σε έναν ΠΑΟΚ που στο επόμενο, με τον Ολυμπιακό, δίνει ρέστα στα play offs. Αν το πάρει, έχει ακόμη ελπίδες.
ΥΓ1. Περαστικά στον Κανός, το παλικάρι είναι εξαιρετικός παίκτης.
ΥΓ2. Απόψε τους φταίει ο Ρέτσος, σοβαρά τώρα; Ένας παίκτης δεν έχει δικαίωμα στο λάθος;
