Εν αρχή, η θεωρία. Ενάντια στην τάση ότι οι δημοσκοπικές πέφτουν έξω (και έπεσαν, στο δημοψήφισμα του 2015) δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Μπορεί να μην πετύχουν, π.χ. τη διαφορά πρώτου και δεύτερου κόμματος. μπορεί να μην πετύχουν ένα κόμμα που θα μείνει εκτός Βουλής ή κάποιο που θα μπει – το όριο του στατιστικού λάθους είναι, ως γνωστόν, στο 2,5% (και όχι 3%, όπως επίσης έχει… φορεθεί).
Οι δημοσκόποι αστόχησαν το 2000 όταν το 95% των δημοσκοπήσεων έδινε πρώτη τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πήρε την πρωτιά για ελάχιστες ψήφους. Και ξανά, μόνο στο δημοψήφισμα.
Ακόμη και το 2015, στην πρώτη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο, έβλεπαν διαφορά 5% με 5,5% – και ήταν στο 8,5%.
Ακόμη και το 2019 στις Ευρωεκλογές, τότε που μέσω social media (το βήμα που δίνει λόγο στον καθένα…) φημολογούνταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν… μπροστά, 24% πήρε. Η νίκη του ήταν το σχεδόν 32% ένα μήνα μετά, στις βουλευτικές – και τούτο, ως θα δείτε, έχει τη σημασία του.
Όπως έχει τη σημασία του η αποχή. Το 43% των Ελλήνων δεν πήγε να ψηφίσει το 2019, αυτό κι αν καταρρίπτει έρευνες και δημοσκοπήσεις…
Το προφίλ του Ελληνα ψηφοφόρου
Ως επί το πλείστον, ο Ελληνας ψηφοφόρος «διαβάζεται» εύκολα. Ο Δεξιός, ο Κεντρώος αλλά και ο Αριστερός. Αριστερά ίσον ΚΚΕ, για να τα λέμε όλα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε ως συνέχεια του Συνασπισμούς αλλά εξελίχθηκε σε Αριστεροκεντρώο κόμμα (ενώ το ΠΑΣΟΚ κοιμόταν και διαλυόταν, πληρώνοντας το πρώτο μνημόνιο) απορροφώντας το 85% των ΠΑΣΟΚικών ψηφοφόρων – απέτυχε όμως να μετεξελιχθεί σε Κεντροαριστερό (άλλο αυτό, άλλο το Αριστεροκεντρώο).
Στο προφίλ του Ελληνα ψηφοφόρου συναντάς συχνά (το ‘χω γράψει πάμπολλες φορές, σε διάφορα Μέσα όπου αρθρογραφώ) την «ψήφο της Κυριακής». Αυτός/-ή που δεν πάει σε ομιλίες και συγκεντρώσεις, δεν απαντά στις δημοσκοπήσεις, δεν συμμετέχει γενικά αλλά μέσα στο παραβάν λέει «δε γαμ…» και ρίχνει. Συνήθως ψήφο αντίδρασης, ήτοι όχι Δεξιά ως ισχύει τα τελευταία χρόνια.
Προσωπική εκτίμηση…
…για τις προσεχείς εκλογές έχω. Δεν την έχω κρατήσει μυστική, ούτε από τούτη εδώ τη γωνιά (για τους αναγνώστες…) ούτε στα social media (για τους ακόλουθους…).
Στηριζόμενος στα ευρήματα (όλων) των δημοσκοπήσεων, στο κλίμα γύρω γύρω (ελέω δημοσιογραφικής εργασίας), σε πληροφόρηση όχι inside αλλά ως το θέσω ως «εκλεκτική» και, κυρίως, στηριζόμενος στο ένστικτο και στην εμπειρία δέκα εκλογικών αναμετρήσεων, έχω την αίσθηση πως το πράγμα δεν θα ξεφύγει από τα προφανή. Ήτοι…
- πρώτη η ΝΔ αλλά όχι αυτοδύναμη, ψυχολογικό το όριο του 35%, όχι ανέφικτο, ρεαλιστικά πιάνει το 34άρι.
- δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ με καίριο ερώτημα το ποσοστό του (οτιδήποτε λιγότερο από το 31,53% του 2019 συνιστά αποτυχία).
- τρίτο το ΠΑΣΟΚ, κι εδώ με ερώτημα το ποσοστό, αν και πόσο διψήφιο θα είναι (ιδεατό πλησίον του 11%).
- τέταρτο το ΚΚΕ στο 6… και κάτι τοις εκατό. Κλασικά.
- στη Βουλή ΜέΡΑ25 και Ελληνική Λύση, στο 3,5% με 4%.
Ναι, δεν ανακαλύπτω την Αμερική. Προφανώς.
Η απλή αναλογική…
…«γεννήθηκε» ως ιδέα για να προμοτάρει συνεργαζόμενα κόμματα στην κυβέρνηση. Εξ ου και αποτελεί καίριο το ερώτημα των ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ25. Σε τυχόν, ας πούμε, 32% – 11% και 4% θα έχουν και οι τρεις τουλάχιστον 151 βουλευτές και το Σύνταγμα τους δίνει τη δυνατότητα να (συγ)κυβερνήσουν. Τα περί «κυβέρνησης ηττημένων» είναι άλλωστε μια προπαγανδιστική ηλιθιότητα.
Αν όμως η ΝΔ τυχόν ανέβει από το ψυχολογικό όριο του 35% αν και η προαναφερθείσα τριάδα δεν τα κατάφερε (είτε γιατί δεν βγάζει 151+, είτε επειδή δεν θα συμφωνήσει) τότε ο Μητσοτάκης θα στείλει τη χώρα για εκλογές στις 2 Ιουλίου, με λίστα και όχι με σταυρό, και με κλιμακωτό bonus 40 εδρών. Και τότε, τα σενάρια είναι δύο: είτε αυτοδύναμη κυβέρνηση (με τη ΝΔ να κυνηγά το 37,4%), είτε συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τίποτε άλλο δεν βγαίνει ως σενάριο.
Τι θέλω…
…και όποιον ενδιαφέρει. Δεν έχω κρύψει ούτε ότι είμαι πολιτικοποιημένος, ούτε τι κόμμα ψηφίζω. Δεν ξέρω πώς (ή μάλλον… ξέρω), επιθυμώ μετά τις 21/5 να αλλάξει ο ένοικος του Μαξίμου. Νέτα, σκέτα και το θέτω κομψά – αν θέλετε συζητάμε και για το ΜΤΣΚ ΓΜΣ. Ως κεντρώος, τούτη είναι η τοποθέτησή μου.
Προγνωστικά – εκλογές 2023
Δύο ανοιχτά bets ως τώρα:
- από τις 11/4 τη ΝΔ over 32,75% στο 2.08 με 40 units
- από τις 25/4 το ΠΑΣΟΚ στο 11%-13% στο 3.50 με 20 units
Σήμερα προστίθενται και τα τελικά στοιχήματα.
Ποσοστά και lines
Το να ξεπεράσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 29,5% φαίνεται εφικτό, και για όσα προανέφερα και επειδή θα είναι μεγάλη ήττα – κακά τα ψέματα. Έχω την αίσθηση πως θα πλησιάσει τα επίπεδα του ’19, άρα το 32άρι. Εξ ου και… έπεσε και δεύτερο ποντάρισμα, στο εύρος του ποσοστού του, από το 30άρι ως το 33%.
Οριακό δείχνει το 10,5% του ΠΑΣΟΚ, ένα από τα κύρια line που κυκλοφορούν. Το ’19 είχε πάρει 8,10%, δεν θα έχει κάνει μεγάλα βήματα προς τα μπροστά. Εμμένω στο 11-13% ως εύρος, δεν θα κάνω νέο bet πάντως.
Αν η ΝΔ πιάσει το 34% και με τη σκέψη πως το ΚΚΕ δεν θα είναι πάνω από το 6,5% (στο 5,30% ήταν το 2019), μιλάμε για διαφορά 27,5 μονάδων. Ποντάρεται. Άλλωστε, σε άλλη εταιρεία βρίσκεις το over 34,25% της ΝΔ στο 1.75 και το over 34,75% στο 2.15 – ήτοι, εκεί μέσα παίζει. Στο 34 και κάτι.
Η Κρήτη
Ένα ενδιαφέρον ειδικό στοίχημα έχει να κάνει με την (κάποτε καταπράσινη, νυν κατακόκκινη) Κρήτη. Αν κοιτάξεις, ιστορικά στη Μεταπολίτευση, και τις τέσσερις περιφέρειες, από το 1981 την πρωτιά παίρνουν μόνο το ΠΑΣΟΚ και, κατόπιν, ο ΣΥΡΙΖΑ, πλην του 2007 που είχε βγει πρώτη στο Ρέθυμνο η ΝΔ.
Στον εν λόγω νομό το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 39,99% και η ΝΔ 36,55% και είναι και φέτος η μόνη οριακή εκ των τεσσάρων. Αξίζει όμως, βάσει απόδοσης.
Περιφέρειες
Υπάρχουν όμως και προσφερόμενα στοιχήματα για τις εκλογικές περιφέρειες. Καπηλεύομαι τον χώρο εδώ για να σας παραπέμψω, για μελέτη στο σούπερ αφιέρωμα όλων (ναι, όλων) των υποψηφίων ανά περιφέρεια μαζί με τα αποτελέσματα του 2019.
Φερ’ ειπείν στην Α’ Αθηνών η ΝΔ, ως θα δείτε, είχε πάρει 42,32% το ’19 και το line είναι στο 37,5% σε μια περιφέρεια που κατεβάζει Κεφαλογιάννη, Πιερρακάκη, Κικίλια, Πλεύρη και άλλα ονόματα. Το… αυτό και στην Πρέβεζα, με 43,47% το ’19 και line στο 37,5% φέτος.
Σε τιμές αουτσάιντερ, στην ταλαίπωρη περιοχή της Εύβοιας η ΝΔ είχε πάρει την πρωτιά με 1,7 μονάδες πριν από 4 χρόνια, έχει ενδιαφέρον ο διπλασιασμός για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ονόματα
Πιο εξειδικευμένα, προσφέρονται και τιμές για πρωτιές υποψηφίων σε συγκεκριμένες περιφέρειες. Έχω γνώση για σχεδόν όλες, δεν αξίζει όμως η πλειονότητα εξ αυτών για ποντάρισμα – πολύ χαμηλές οι αποδόσεις. Τι ξεχώρισα;
Πρώτος σε σταυρούς στον Β1 Βόρειο Τομέα Αθηνών για τη ΝΔ ο Κωστής Χατζηδάκης, που είναι αουτσάιντερ έναντι του Αδωνη Γεωργιάδη (με 1.90 έναντι 1.80), το ’19 ήταν πρώτος με σχεδόν 4.000 παραπάνω.
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, με… τσιγκλάει για να το πω λαϊκά, προσφέρει η Ανατολική Αττική. Το ’19 πρώτη σε σταυρούς για τη ΝΔ ήταν η Γεωργία Μαρτίνου με 46.480, η οποία όμως δεν κατεβαίνει φέτος. Δεύτερος ήταν ο Μάκης Βορίδης με 42.995 και τιμάται στο 1.02 για την πρωτιά. Ωστόσο κατεβαίνει εκεί υποψήφια η (εξαιρετική μάλιστα, και πολύ συμπαθής) Σοφία Ζαχαράκη που ακούγεται ότι έχει πάρει την πλειονότητα των ψηφοφόρων της Μαρτίνου… Μάλιστα ήταν στο 10.00 και ανέβηκε στο 21άρι επειδή πέρασε δεύτερος, σε αποδόσεις πάντα, ο Στέλιος Πέτσας με 5.00. Διαφωνώ…
Άλλο ένα λάθος που αλίευσα με τη σταυροδοσία είναι στη Β’ Πειραιά. Για τον ΣΥΡΙΖΑ το 2019 η Νίνα Κασιμάτη είχε πάρει 18.645 ψήφους έναντι 14.302 του Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος τιμάται στο 1.45 έναντι 2.35 της πολύ δραστήριας στην περιοχή, Κασιμάτης.
Δημοσιεύτηκε στο koubanezos.gr στις 15/5/2023
