Menu

Η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα. Του Αλφρέδο η αλήθεια

Η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα. Του Αλφρέδο η αλήθεια

Ο Αλφρέδο ντι Στέφανο γεννήθηκε στο Μπουένος Αϊρες στις 4 Ιουλίου 1926 και η καριέρα του αρχίζει σε ηλικία 17 ετών, όταν καταφέρνει να ενταχθεί στη Ρίβερ Πλέιτ, το 1947 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της και στα 21 του ήταν ήδη διεθνής με την Αργεντινή. Πεδίον δόξης λαμπρόν. Ωστόσο εκείνη τη χρονιά η ένωση των Αργεντινών ποδοσφαιριστών, προχώρησε σε απεργίες ούσα σε διαρκή κόντρα με τη λίγκα, τέτοια που η «αλμπισελέστε» στελεχωνόταν με παίκτες… β’ διαλογής. Το… lock out κράτησε για καιρό και ο Ντι Στέφανο πηγαίνει από τους «μιγιονάριος» της Ρίβερ στην… κολομβιανή Μιγιονάριος, κατακτώντας (μαζί με παίκτες όπως οι Πεδερνέρα, Ρόσι και Πίνι) τέσσερα πρωταθλήματα. Ωστόσο ήδη είχε… εντοπιστεί από τα «λαγωνικά» των Ευρωπαίων

Ανθρωποι της Ρεάλ τον είχαν σημειώσει από το 1950 σε τουρνουά για τα 50 χρόνια της «βασίλισσας» με τη συμμετοχή και της Μιγιονάριος. Τότε μάλιστα η Ρεάλ μετρούσε 17 χρόνια δίχως πρωτάθλημα και αναζητούσε από μηχανής Θεό, όπως η Μπαρτσελόνα είχε βρει τον Λάζλο Κουμπάλα. Ωστόσο στις αρχές του ’52 ο Ούγγρος σταρ διεγνώσθη με πρόβλημα στους πνεύμονες και οι Καταλανοί επίσης έψαχναν για τον επόμενο ηγέτη τους, έχοντας επίσης γνώσεις του ταλέντου του Ντι Στέφανο. Ο τότε πρόεδρος των Καταλανών, Ενρίκε Μαρτί, έστειλε δικηγόρο στην Μπογκοτά για να διαπραγματευτεί τη μεταγραφή και επιτεύχθηκε συμφωνία έναντι 15.000 δολαρίων, με έναρξη την Πρωτοχρονιά του ’52, άρα δεν θα γύριζε στη Ρίβερ. Ωστόσο στη Ρεάλ ήταν, άγνωστο πώς, πλήρως ενήμεροι…

Εντέλει, είτε ο Ντι Στέφανο αξίωσε παραπάνω είτε οι Κολομβιανοί, η συμφωνία δεν έγινε πράξη.

Ετσι είπε το «si»

Τον Μάη του ’53 και με την κατάσταση τέλμα, ο Ντι Στέφανο έκανε κίνηση, ταξίδεψε οικογενειακώς στη Βαρκελώνη και φορά τη φανέλα της Μπάρτσα σε τρία φιλικά, ως μοχλό πίεσης προς τη Μιγιονάριος που δεν έριχνε τις αυξημένες απαιτήσεις της και τους Καταλανούς να απειλούν πως θα κρατήσουν τον παίκτη ασχέτως αν έχει δικαίωμα συμμετοχής ή όχι. Πιέζουν και τη FIFA η οποία ενέκρινε τη μεταγραφή, όχι όμως και η ισπανική ομοσπονδία που ζήτησε τη συγκατάθεση και της… Ρίβερ Πλέιτ. Γιατί; Διότι μετά τη λήξη της απεργίας υπήρξε νόμος που υποχρέωνε από 1/1/1953 τους παίκτες να επανέλθουν σε όσες ομάδες ανήκαν προ αυτής! Ευλόγως, με την υπόθεση… μπερδεμένη η Ρεάλ αποφάσισε να δράσει και ο αντιπρόεδρος Αλβαρο Μπουσταμάντε, πήγε στην Μπογκοτά με τα 27.000 δολάρια που απαιτούσε η Μιγιονάριος.

Η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα. Του Αλφρέδο η αλήθεια

Οι Κολομβιανοί έδωσαν τα χέρια και κατόπιν ο Μπουσταμάντε πήγε και στην Αργεντινή για το «ΟΚ» της Ρίβερ, η οποία είχε λάβει όμως ήδη 2 εκατ. από τα 4 εκατ. πεσέτες που ήταν το deal… με την Μπάρτσα. Εντέλει ο Μπουσταμάντε έκανε την κίνηση-ματ: επέστρεψε και συνάντησε τον Ντι Στέφανο στη Βαρκελώνη, ο οποίος ήταν εκνευρισμένος από την απραξία μηνών αλλά και την έλλειψη μισθού. Και είπε «si» στη Ρεάλ!

Η σολομώντειος λύση

Και τώρα; Σε δύο ομάδες ανήκε, δύο τον ήθελαν, λεφτά είχαν πέσει… Τι θα γινόταν; Η FIFA όρισε ως διαμεσολαβητή τον Αρμάντο Μουνιόθ Καλέρο, πρώην πρόεδρο της ισπανικής λίγκας που κατέληξε σε μία «σολομώντεια» λύση: ο Ντι Στέφανο θα αγωνιζόταν σε κάθε ομάδα εκ περιτροπής.

Τις σεζόν 1953-54 και 1955-56 θα φορούσε τη φανέλα της Ρεάλ και τις σεζόν 1954-55 και 1956-57 της Μπαρτσελόνα! Απόφαση που υπέγραψαν και οι δύο ομάδες. Στην πορεία όμως η Μπάρτσα μπήκε σε κυκεώνα εξελίξεων, στη διοίκηση Μαρτί χρεώθηκαν οι κακοί χειρισμοί στο θέμα του παίκτη, τη διαδέχθηκε μια επιτροπή και το πόρισμα αυτής ήταν πως δεν ήθελε να ασχοληθεί με τον Ντι Στέφανο, καλώντας τη Ρεάλ να υπογράψει συμφωνία και να τον κάνει 100% δικό της. Συν ότι ο Κουμπάλα έδειχνε ξανά υγιής, συν ότι ο Ντι Στέφανο στα πρώτα του ματς με τη «βασίλισσα» ήταν υπέρβαρος και δεν δικαιολογούσε τον… ντόρο. Οπερ και εγένετο. Ο Ντι Στέφανο στην πρώτη σεζόν με τους «μερένχες» έβαλε όμως 27 γκολ σε 29 εμφανίσεις, η Ρεάλ κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 21 χρόνια και η συνέχεια των 8 πρωταθλημάτων συνολικά, και των 4 Κυπέλλων Πρωταθλητριών είναι γνωστή για τον σπουδαιότερο ποδοσφαιριστή στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης…


Δημοσιεύτηκε στο «Scripta manent» της «Sportday» στις 2/3/2019