Την 28η Οκτωβρίου, ως μάθαμε στο σχολείο, γιορτάζουμε την επέτειο του «ΟΧΙ». Σωστά; Λάθος. Ναι μεν γιορτάζουμε μια εθνική επέτειο αλλά έχει… βαπτιστεί λανθασμένα, βέβαια δίνει τη γενική ιδέα.
Και εξηγούμε: στις 03:00 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού πρέσβη στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δικτάτορα στην Κηφισιά. Και η Ιταλία απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την ελληνοαλβανική μεθόριο, ήτοι να εισβάλει.
Ο Μεταξάς ουδέποτε είπε το περιβόητο «όχι» στον Ιταλό Πρέσβη αλλά, στα γαλλικά (η διεθνής διπλωματική γλώσσα της εποχής) του απάντησε: «Alors, c’est la guerre», που θα πει «Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο», εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των –ιταμών- ιταλικών αιτημάτων.
Πόθεν λοιπόν προέκυψε το «ΟΧΙ». Παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Νίκου Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940.
Ο Ευστρατίου ήταν πάντως Δεξιός, φιλοβασιλικός και από το 22’ είχε αποκτήσει εχθρούς με ορισμένα άρθρα του εναντίον των Μικρασιατών του ’22, τους οποίους αποκαλούσε «Σπιναλόγκα των συνοικισμών»…
Δημοσιεύτηκε στη στήλη «Επί Παντός» της «Sportday» στις 30/10/2019
