Οταν πας να ασχοληθείς με ένα ιταλικό ντέρμπι, πάντα υπάρχει ένα «della». Από το Derby della Lanterna (Τζένοα – Σαμπντόρια) και το Derby della Madonnina (Μίλαν – Ιντερ) μέχρι το Derby della Capitale (Ρόμα – Λάτσιο), το Derby della Mole (Γιουβέντους – Τορίνο) και το Derby della Scala (Κιέβο – Βερόνα). Κορυφαίo βέβαια το Derby d’Italia ανάμεσα σε Ιντερ και Γιουβέντους, από κοντά και το Derby del Sole για Νάπολι και Ρόμα.
Δεν υπάρχει κάτι σε «della» για το Μίλαν – Γιουβέντους, ένα ντέρμπι… χωρίς όνομα. «La rivalità calcistica», ήτοι «η αντιπαλότητα» αναφέρεται από τους Ιταλούς, καίτοι μιλάμε για το μεγαλύτερο κατά τεκμήριο ματς του Campionato ετησίας, με την αντιπαλότητα να συντηρείται από τη διαφορετικότητα των δύο συλλόγων.
Γιουβέντους και Μίλαν μπορεί να έχουν προκύψει από το ίδιο ποδοσφαιρικό περιβάλλον αλλά αποτελούν δύο ποδοσφαιρικούς κόσμους που κινούνται παράλληλα και συναντώνται μόνο όταν το πρόγραμμα της Serie A ή οι συγκυρίες (Coppa Italia αλλά και… Champions League) το επιβάλλουν. Εκ διαμέτρου αντίθετες από την ημέρα της γέννησης τους με στόχους και προσανατολισμούς διαφορετικούς.
Από το όνομα και μόνο η Γιουβέντους είναι γενικότερης αποδοχής δείχνοντας ότι στοχεύει στο κοινό ολόκληρης της χερσονήσου, ενώ η Μίλαν περιχαρακώνεται στα στενά όρια της Λομβαρδίας. Οι ιδρυτές των «μπιανκονέρι» ήταν Τορινέζοι βέροι (τα αδέρφια Κανφάρι) ενώ της Μίλαν ο Αγγλος Αλφρεντ Εντουαρντς που έδωσε τη σφραγίδα του στην ομάδα, της οποίας η πρώτη επίσημη ονομασία την ορίζει ως «Ποδοσφαιρικό και Κρίκετ κλαμπ». Αν και από το 1909 ως το 1951 δεν κέρδισε πρωτάθλημα ωστόσο πάντα κράτησε ανοικτή την πόρτα προς την Εσπερία και έμεινε πιστή στις ρίζες της που την ήθελαν σταθερά προσανατολισμένη προς το εξωτερικό.
Μην ξεχνάμε ότι το Μιλάνο είναι η πλέον κοσμοπολίτικη πόλη της Ιταλίας με έντονες επιρροές από τη Δύση. Απόδειξη ότι η δεύτερη ομάδα της πόλης πήρε το όνομα Ιντερνατσιονάλε («Διεθνής»): η Ιντερ. Αντίθετα το Τορίνο είναι η κατεξοχήν βιομηχανική πόλη περιχαρακωμένη κι απομονωμένη από την Ευρώπη λόγω του φυσικού συνόρου των Αλπεων.
Η Γιουβέντους δεν αντιπροσωπεύει το Τορίνο (για το λόγο αυτό υπάρχει εξάλλου η «γκρανάτα») αλλά την εταιρία της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι (FIAT). Από τα γεννοφάσκια της έψαξε για ζωτικό χώρο στο ποδοσφαιρικό κοινό της χώρας αλλά τα αποτελέσματα ξεπέρασαν και τις ίδιες τις προσδοκίες των ανθρώπων της αφού είναι μακράν ο λαοφιλέστερος σύλλογος της Ιταλίας. Είναι ένα κράτος εν κράτει με ένα κοινό παθιασμένο που αποτελεί το «κόκκινο πανί» για τη δυναστεία των Ανιέλι που έχει ως… Ευαγγέλιο τη χρηστή διαχείριση των οικονομικών με αποτέλεσμα να έρχεται σε ευθεία κόντρα με τις απαιτήσεις τους για ηχηρές (και δαπανηρές) μεταγραφές.
Δημοσιεύτηκε στο «Scripta Manent» της «Sportday» στις 27/10/2017
