Οταν Αμερικανοί και Βρετανοί σχεδίαζαν την απόβαση στην κατεχόμενη από τους ναζί ήπειρο, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ διαφωνούσε με τη Νορμανδία και επέμενε για την Ιταλία, χαρακτηρίζοντάς τη ως «το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης».
Οταν ο Τζον Κένεντι επισκέφτηκε το (διχοτομημένο, ακόμη) Βερολίνο ο Νικολάι Χρουστσόφ του είχε ζητήσει να μιλήσουν για το «κόκκαλο που του είχε κάτσει στο λαιμό», ήτοι το αμερικανοκρατούμενο μέρος της πόλης.
Τέτοιοι γεωγραφικοί θύλακες υπάρχουν και σήμερα. Οπως το Καλίνινγκραντ, περιοχή που ανήκει στη Ρωσία από το 1945 αλλά είναι γεωγραφικά αποκομμένη από την υπόλοιπη χώρα, ούσα ανάμεσα σε Πολωνία και Λιθουανία, στις όχθες της Βαλτικής Θάλασσας.
Η πρώτη ονομασία της (ιδρυμένης το 1255 από Τεύτονες Ιππότες) πόλης ήταν Κένιγκσμπεργκ (ή Κενιξβέργη), προς τιμή του βασιλιά Οτακαρ Β’ της Βοημίας και μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αποτελούσε (το βόρειο) τμήμα της πρώην Ανατολικής Πρωσίας. Η πόλη καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια του πολέμου, κατελήφθη από τον Κόκκινο Στρατό στην προέλασή του το ’44, ύστερα από μάχες τριών μηνών και απώλειες μισού εκατομμυρίου ανδρών και ο γερμανικός πληθυσμός διέφυγε ή εκδιώχθηκε.
Εντέλει αναγνωρίστηκε το 1945 ως κτήση της ΕΣΣΔ με τη Συμφωνία του Πότσνταμ και μετονομάστηκε σε Καλίνινγκραντ στις 4 Ιουλίου 1946, προς τιμήν του καλού συνεργάτη του Ιωσήφ Στάλιν, Μιχαήλ Καλίνιν που είχε τελέσει πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, ήταν ένας από τους πρώτους Μπολσεβίκους.
Η πόλη ανοικοδομήθηκε, η γερμανική γλώσσα αντικαταστάθηκε από τη ρωσική, η πόλη αποτέλεσε περιοχή μείζονος στρατηγικής σημασίας στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και το 1991, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, η περιφέρεια του Καλίνινγκραντ μετατράπηκε σε θύλακα, γεωγραφικά αποκομμένο από το υπόλοιπο τμήμα της Ρωσίας. Κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα…
Ερώτημα αποτελεί το ζήτημα της μετονομασίας της πόλης καθώς οι περισσότερες ρώσικες επέστρεψαν σε αυτές της προσοβιετικής περιόδου (Αγία Πετρούπολη, Εκατερίνμπουργκ και Τβερ ήταν γνωστές ως Λένινγκραντ, Σφερντλόφσκ και Καλίνιν αντίστοιχα).
Η περιφέρεια του Καλίνινγκραντ, ο ρωσικός θύλακας στη Βαλτική θάλασσα, έχει έκταση σχεδόν διπλάσια από την Κρήτη και τεράστια κοιτάσματα κεχριμπαριού, με μεγαλύτερα κοιτάσματα στις μικρές πόλεις Σασνόβκα και Χράμπραβο και ετήσια παραγωγή 340 τόνων.
Στο Καλίνινγκραντ εδρεύει η Μπάλτικα, ομάδα β’ κατηγορίας σήμερα, η οποία σε λίγο καιρό μπαίνει στο νέο της γήπεδο καθώς η πόλη θα φιλοξενήσει αγώνες του προσεχούς Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Δημοσιεύτηκε στο «Scripta manent» της «Sportday» στις 7/9/2017
