Την Ολλανδία και τη Γερμανία ενώνουν πολλά περισσότερα από όσα τις χωρίζουν, άλλωστε ακόμη και η ολλανδική γλώσσα είναι ένα… παρακλάδι της γερμανικής. Οι δύο χώρες συνορεύουν και μάλιστα το ψηλότερο σημείο της Ολλανδίας είναι το Φάαλσερμπερχ στα βελγογερμανικά σύνορα με υψόμετρο μόλις… 321 μέτρα.
Κι αν κάποιοι θεωρούν πως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η εισβολή των ναζί στη χώρα της τουλίπας δημιούργησε άσβεστο μίσος ανάμεσα στις δύο γειτόνισσες, οι 50.000 Ολλανδοί εθελοντές στα στρατεύματα τους Χίλτερ τους διαψεύδουν. Ολλανδοί και Γερμανοί έχουν πολλά κοινά ως κράτη. Στην μπάλα όμως έχουν κάθε λόγο να είναι σε… επιφυλακή, κάθε φορά που αναμετρώνται.
Η τελευταία ολλανδική νίκη
Η… σούμα λέει: 15 νίκες για τη (Δυτική ή ενωμένη) Γερμανία, 15 ισοπαλίες και 10 νίκες για την Ολλανδία επί συνόλου 40 αγώνων, σε επίσημα και φιλικά. Η τελευταία νίκη της Ολλανδίας ήταν σε φιλικό το 2002 στο Γκέλζενκιρχεν (3-1) και σε επίσημο το… 1992 στο ουδέτερο Γκέτεμποργκ. Μετείχαν στον έναν εκ των μόλις (ακόμη τότε…) δύο ομίλων της τελικής φάσης του Euro, που συμπλήρωναν η Σκωτία και η πάλαι ποτέ Κοινοπολιτεία που ήταν ουσιαστικά μια… μεικτή της προσφάτως διαλυμένης Σοβιετικής Ενωσης.
Οι «οράνιε» του Ρίνους Μίχελς νικούν 3-1 (2’ Ράικαρντ, 15’ Βίτσχε, 72’ Μπέρκαμπ / 53’ Κλίνσμαν) στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου τα ενισχυμένα (λόγω της πτώσης του τείχους του Βερολίνου και την ένωση με την Ανατολική Γερμανία) «πάντσερ» του Μπέρτι Φογκτς , αμφότερες προκρίνονται στα ημιτελικά, η Γερμανία πήγε τελικό αποκλείοντας τους γηπεδούχους Σουηδούς, για να ηττηθούν 2-0 από τους… ψαράδες της Δανίας.
Στον τελικό της ανατροπής
Το ‘74 φαβορί για το Μουντιάλ ήταν η Ολλανδία, η Δυτική Γερμανία, η Βραζιλία (όπως πάντα!) και η φιναλίστ του προηγούμενου Μουντιάλ, Ιταλία. Οι δύο πρώτες έφτασαν ως την… πηγή αλλά νερό ήπιε η διοργάνωτρια Δυτική Γερμανία, νικώντας στον τελικό μια Ολλανδία που είχε ως βάση τον Αγιαξ (έξι από τους βασικούς της αγωνιζόταν στον «Αίαντα») συν φυσικά τον Κρόιφ της Μπαρτσελόνα. Ωστόσο ο Αγιαξ είχε ήδη παραδώσει τη σκυτάλη στην Μπάγερν, που ήταν η βάση της Δυτική Γερμανίας των Σεν, Μπεκενμπάουερ, Νέτσερ, Οβερατ και Μπράιτνερ. Στον τελικό του «Ολίμπιασταντιον» οι Ολλανδοί πήραν τη σέντρα, άλλαξαν την μπάλα 14 φορές, κέρδισαν πέναλτι με τον Κρόιφ (από τον Φόγκτς) και προηγήθηκαν αλλά έγινε η ανατροπή με πέναλτι του Μπράιτνερ στο 25’ και με το θρυλικό πλασέ του Γκερντ Μίλερ στο 43’.
H «άλωση» του Αμβούργου
Η Ολλανδία φτάνει στην πηγή αλλά δεν πίνει νερό στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1974 και το 1978. Παίζει εκπληκτικό ποδόσφαιρο, δίχως όμως να πάρει τρόπαιο. Μοιραία, είναι η «βασίλισσα δίχως στέμμα». No more. Μέσα στο… άντρο των Δυτικογερμανών, στο Αμβούργο, οι «οράνιε» νικούν 2-1 στον ημιτελικό του Euro 1988, ανατρέποντας το σκορ στο τελευταίο 15λεπτο (74’ πέν. Κούμαν, 88’ Φαν Μπάστερ – 55’ πέν. Ματέους). Και, στον τελικό, η (πάλαι ποτέ) Σοβιετική Ενωση δεν αποτελεί απροσπέλαστο εμπόδιο (2-0 με γκολ των Γκούλιτ και Φαν Μπάστεν)…
Της… ροχάλας
Το τελευταίο, ως σήμερα, «ραντεβού» τους σε Μουντιάλ, ήταν το 1990 στο «Σαν Σίρο», στη φάση των «16». Η Δυτική Γερμανία προκρίθηκε με 2-1 και ανατροπή στο σκορ (81’ Ματέους, 89’ Μπρέμε – 29’ πέν. Κούμαν). Στιγματίστηκε όμως από τη διαμάχη των Ρούντι Φέλερ και Φρανκ Ράικαρντ που αποβλήθηκαν στο 22’ από τον Αργεντινό διαιτητής Λουστάου και καθ’ οδόν για τα αποδυτήρια ο Ολλανδός… έφτυσε, για δεύτερη φορά στο ματς, τον Γερμανό! Το ενσταντανέ (σ.σ. κεντρική φωτό) έκανε τον γύρο του κόσμου… Οι Δυτικογερμανοί έφτασαν εντέλει ως τον τελικό και κατέκτησαν το τρόπαιο ενάντια στην Αργεντινή με το ανύπαρκτο πέναλτι που κέρδισε ο Φέλερ από το… φύσημα του Σενσίνι και εκτέλεσε ο Μπρέμε.
Δημοσιεύτηκε στο «Scripta manent» της «Sportday» στις 13/10/2018
