Υπάρχουν στιγμές που, έχοντας απελπιστεί από τον «κοσμαγάπητο» και «καταλληλότερο» πρωθυπουργό, θυμάσαι από πού κρατάει η σκούφια του. Το συλλογιζόμουν πρόσφατα, για τον Κυριάκο, βλέποντας αστυνομικό να δέρνει πολίτη. Σε λίγο αυτοί θα ψάξουν και το πολιτικό φρόνημα του Ιάσωνα που έμεινε εγκεφαλικά νεκρός στο τροχαίο έξω από τη Βουλή…
Όχι ότι έχει ξεχαστεί κάτι, στο κάτω κάτω η μνήμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη είναι πρόσφατη, η πορεία του στην πολιτική έγραψε κοντέρ δεκαετιών και ο ίδιος, εντέλει, αδίκησε εαυτόν. Θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα, και προ Χούντας και το 1990-93 που κυβέρνησε. Εντέλει προδόθηκε (από τον Αντώνη Σαμαρά), ένα κάρμα που τον κυνηγούσε από την προδοσία του ’65. Ναι, κάρμα ήταν. Διότι ο Μητσοτάκης δεν θα είχε ακολουθήσει την πορεία που επέλεξε αν, το ’65, δεν πρόδιδε το ίδιο το κόμμα του: την Ενωση Κεντρου.
Διαβάζοντας προ πολλών ετών, σχεδόν ανήλικος ακόμη, τη «Δημοκρατία στο Απόσπασμα», βιβλίου του Ανδρέα Παπανδρέου, είχα κατανοήσει την απέχθειά του για… το κάθαρμα: δεν είναι δικά μας λόγια, ήταν τα λόγια του λαού στις διαδηλώσεις των Ιουλιανών του 1965.
Ο Ανδρέας περιέγραφε τις ώρες και τις ημέρες της σύλληψής του από τις πραξικοπηματίες τον Απρίλιο του ’67 και τη μεταγωγή τους, των πολιτικών κρατούμενων, σε γνωστό ξενοδοχείο στο Πικέρμι. Ο Μητσοτάκης αποφυλακίστηκε μόλις δύο ημέρες μετά, ο Ανδρέας έμεινε, αφού τον έστειλαν στις φυλακές Αβέρωφ και σε σκληρή απομόνωση, βγήκε μόλις τον Δεκέμβριο του ’67. Δύο ημέρες και εννέα μήνες: οι συγκρίσεις, περιττές.
Το ξαναδιάβασα πρόσφατα. Πιο ώριμος. Ήταν πολύ καλύτερο. Ψάξτε να το βρείτε.
«Μητσοτάκη κάθαρμα», ένα πάντα επίκαιρο σύνθημα
Το «Μητσοτάκη Κάθαρμα» δεν είχε βγει τυχαία, όχι. Διότι ο λαός είχε κατανοήσει, είχε καταλάβει εξ αρχής τον σκοτεινό, και προδοτικό, ρόλο του στην πτώση της πανίσχυρης εκλογικά κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου. Και η εν λόγω πτώση αποτέλεσε και τη θρυαλλίδα των εξελίξεων που ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1967 και το πραξικόπημα που έβαλε την Ελλάδα «εις τον γύψον» για μια επταετία. Μια μαύρη επταετία. Το παρακράτος της Δεξιάς, όπου ανήκαν οι πραξικοπηματίες συνταγματάρχες, πέτυχε τον στόχο που είχε θέσει: να στερήσει από τους Παπανδρέου, γέρο και γιο, την εξουσία. Με κάθε κόστος – έστω και με την κατάλυση της Δημοκρατίας.
«Μητσοτάκη Κάθαρμα» και «Τσιριμώκε Μασκαρά» ήταν μερικά συνθήματα που ακούγονταν στους δρόμους μετά την αποστασία του 1965.
Φυσικά, η ιστορία διδάσκει. Κάθε φορά που το Μητσοτακέικο ήθελε να κρατηθεί στην εξουσία είχαμε από μαζικές, οργανωμένες και βίαιες επιθέσεις της αστυνομίας στους πολίτες, μέχρι δολοφονίες ανθρώπων που διαμαρτύρονταν. Το 1965 ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας στις μεγάλες συγκεντρώσεις και πορείες ενάντια στο βασιλικό πραξικόπημα και την αποστασία. Το 1991 ήταν η δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, πάλι με κυβέρνηση Μητσοτάκη σε εποχή απίστευτης αστυνομικής και παρακρατικής βίας. Θύτης ο Γιάννης Καλαμπόκας, δημοτικός σύμβουλος της Νέας Δημοκρατίας στην Πάτρα και πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ.
Το «Μητσοτάκη κάθαρμα» έχει μια ιστορία 56 ετών και ουδέποτε έπαψε να είναι επίκαιρο – το είδαμε και στη Νέα Σμύρνη προ ημερών.
Φιλο-βασιλικός από κούνια
Γενικώς ο πατριάρχης του μητσοτακέικου έγραψε ιστορία στην πολιτική μεν, σε μαύρες σελίδες δε. Και αγνοώ τα δημοσιεύματα περί μαρτυρίας του αμφιλεγόμενου πράκτορα Αλεξάντερ Φίλντινγκ, πράκτορα της Υπηρεσίας Εκτέλεσης Ειδικών Επιχειρήσεων (SOE) στην Κρήτη, τη Γαλλία και την Άπω Ανατολή στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Φίλντινγκ έγραψε στο βιβλίο του με τίτλο «Το Κρυφτό» πως «ο Μάρκος Σπανουδάκης, ο Μιχάλης Μποτωνάκης και ο Κώστας Μητσοτάκης ήταν οι στυλοβάτες του δικτύου μου στα Χανιά». Μπορεί και να ήταν μια απλή συνωνυμία.
Ωστόσο, λίγο πριν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Μητσοτάκης έκρινε λανθασμένα την εξέλιξη. Δεν πίστευε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα επέστρεφε στην εξουσία μετά από χρόνια απουσία από τη χώρα, μιλούσε όμως για «λύση Καραμανλή» και παράλληλα υποστήριζε ότι μόνη λύση ήταν η επιστροφή… του βασιλιά. Πώς αλλιώς θα βρισκόταν ο ίδιος εκ νέου εντός της εξουσίας;
Εντέλει ο Καραμανλής δεν τον συμπεριέλαβε στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας που σχημάτισε μετά την κατάρρευση της δικτατορίας τον Iούλιο του ‘74. Στις εθνικές εκλογές του ίδιου έτους έθεσε υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος στον νομό Χανίων χωρίς να εκλεγεί, το 1977 ίδρυσε το προσωποπαγές Κόμμα Νεοφιλελευθέρων λαμβάνοντας 1,08 % (δύο έδρες, ο ίδιος και ο Παύλος Βαρδινογιάννης) στις εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους και το επόμενο έτος το… έκλεισε για να προσχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία.
Προπαγάνδα, fake news, σκάνδαλα και χρέος
Ένας Μητσοτάκης μόνο με προπαγάνδα και fake news θα μπορούσε να ανέλθει στην εξουσία. Μετά τα Ιουλιανά, ο ίδιος ήταν πρωταγωνιστικής στο «βρώμικο ‘89» όταν, με κοινό στόχο Δεξιάς και Αριστεράς να ρίξουν τον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. Το πέτυχαν, χάρη στη σκευωρία του σκανδάλου Κοσκωτά κι αφού τα δύο άκρα συνεργάστηκαν (διαβάστε το σχετικό θέμα με αναδρομή σε εκλογικές συνεργασίες στη χώρα μας). Δεν μακροημέρευσε διότι κατόρθωσε μέσα σε τρία χρόνια να στρέψει τον λαό εναντίον του.
Η πώληση στους Ιταλούς της ΑΓΕΤ Ηρακλής, που αποτελούσε έναν από τους πιο υγιής πυλώνες της ελληνικής βιομηχανίας, ήταν σημείο καμπής για την ιστορία των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων αλλά και των σκανδάλων διαφθοράς που τις συνοδεύουν. Και πού την πούλησε ο Μητσοτάκης; Στην τσιμεντοβιομηχανία Καλτσεστρούτσι, ο άνθρωπος της οποίος Λορέντσο Παντσαβόλτα, συνεργαζόταν στενά με την μαφία της Σικελίας ενώ η εταιρεία του λάδωνε πολιτικούς για να προσφέρουν δημόσια έργα στην εταιρεία του, ως αποκαλύφθηκε. «Λάδωνε και στην Αθήνα;» αναρωτιόταν το «Βήμα» με πηχυαίο τίτλο του το 1997. Διαβάστε περισσότερα σε παλιό αφιέρωμα του «Unfollow».
Οσο για τον μύθο, διότι μύθος είναι, ότι ο πρωθυπουργός που ευθύνεται για την εκτίναξη του χρέους στην Ελλάδα είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου; Αναλογιστείτε απλά ότι το 1989 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το παρέλαβε στο ύψος του 69,9% του ΑΕΠ και… το απογείωσε. Κυριολεκτικά. Το 1993 το παρέδωσε πάνω από… 40 (!)μονάδες υψηλότερο – για την ακρίβεια στο 111,6% του ΑΕΠ. Μια ολέθρια, ως αποδείχθηκε, αύξηση, αλλά οφειλόμενη και στα τεράστια ελλείμματα των χρόνων της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Περισσότερα γράφει η μελέτη του Ιωάννη Σιδηρόπουλου «Η ελληνική οικονομία 1961-1997».
Η δολοφονία Γιακουμάκη
Υπάρχει κι άλλο σκηνικό. Τον Απρίλιος του 1990 ο Μητσοτάκης πήγε να μιλήσει σε προεκλογική συγκέντρωση στην Αλικαρνασσό. Τότε αποφασίστηκε ο Μητσοτάκης να πάει με ελικόπτερο στο γήπεδο του Εργοτέλη, το Μαρτινέγκο, και στη συνέχεια στην πλατεία Ελευθερίας να μιλήσει.
Ωστόσο, υποψήφιοι βουλευτές και στελέχη της ΝΔ πέρασαν από τον κλοιό, κάποιοι τους επιτέθηκαν και πάνω στο χαμό βγήκαν πιστόλια. Μια σφαίρα βρήκε και σκότωσε τον άτυχο Μανώλη Γιακουμάκη που ήταν πάνω σε ένα τοιχίο. Ακολούθησε πανζουρλισμός, έγιναν δίκες, σε μια υπόθεση που έδειχνε τα πάθη της εποχής. Ήταν εννέα μήνες πριν από τη δολοφονία του Τεμπονέρα.
ΥΓ1. Η ΝΔ, η άλλοτε ΕΡΕ, ως έχουμε εξηγήσει κι από άλλα άρθρα, δεν άλλαξε ποτέ DNA. Για ψαχτείτε λίγο διότι στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν, ψηφίζουν και οι Ελληνες του εξωτερικού. Και έγινε, λίαν προσφάτως, απευθείας ανάθεση 3 εκατ. ευρώ στην εταιρεία FRANK & FAME για να ενημερώσει τον απόδημο Ελληνισμό. Ανέλαβε τη σχετική καμπάνια. Με απευθείας ανάθεση. Ποια; Η ίδια εταιρεία που είχε αναλάβει την προεκλογική καμπάνια της ΝΔ το 2019, και την ανέλαβε με υπογραφή Μάκη Βορίδη. Ξέρετε κάτι από «σχέδιο Περικλής»; Ξανάρχεται…
ΥΓ2. Μιλάει η Νέα Δημοκρατία για διασπορά μίσους, ενώ έχει αποτελέσει διαχρονικά την καθηγήτρια του διχασμού;
Ποιοι έσπειραν το μίσος και τον διχασμό με αυτά τα εξώφυλλα; Ποιοί έστηναν ειδικά δικαστήρια & ήθελαν να εξοντώσουν το ΠΑΣΟΚ; Οι ίδιοι που ξεπλύθηκαν μέσα από το μνημονιακό διχασμό. Οι ίδιοι που μας ξαναδιαιρούν σήμερα μέσα σε μια άλλη κρίση. #vouli pic.twitter.com/DH3n9rv1WF
— Panagiotis Vlachos (@P_Vlachos) March 12, 2021
ΥΓ3. Είναι αδιανόητο, για μια πολιτικό του μεγέθους, της εμπειρίας και του μυαλού της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία τυγχάνει αναγνώρισης από πολιτικούς αντιπάλους και ψηφοφόρους άλλων κομμάτων, να χειρίζεται στα όρια του ποινικού λάθους το σκηνικό με το τροχαίο έξω από τη Βουλή τις προάλλες και την απώλεια του 23χρονου Ιάσωνα. Και δεν είχε γίνει τίποτε γνωστό αν δεν υπήρχαν τα social media. Ναι, αυτά που βρέθηκαν (από βήματος Βουλής) στο στόχαστρο του δημοκράτη πρωθυπουργού της χώρας.
Αν θέλετε αληθειες, μονο @StarChannelGr @skaigr και λοιπα #μμε_ξεφτιλες
Τα σοσιαλ μίντια βλαπτουν. #Βουλη#Νεα_Σμυρνη #ευθυνη_Μητσοτακη pic.twitter.com/Apdn6GhxXh— Θκατα_θτα_μουτρα_θου (@rzC6By5pxhgKcjx) March 12, 2021
Δημοσιεύτηκε στο TheSocialist.gr στις 16/3/2021
