Ηταν 2 Μαρτίου όταν μεταφέρθηκε στο θερινό ανάκτορο στο Τατόι από την Τήνο η ιερά εικόνα της Παναγίας στο Τατόι «προς επίσκεψιν, ίασιν και θεραπείαν του ασθενούντος Βασιλέα», με το αντιτορπιλικό «Σφενδόνη».
Ο βασιλιάς Παύλος απεβίωσε σαν σήμερα στις 6 Μαρτίου 1964, ημέρα που ορκίστηκε βασιλιάς ο γιος και διάδοχός του, Κωνσταντίνος Β’. ο τελευταίος Ελληνας βασιλιάς καθώς το πολίτευμα καταργήθηκε λίγο αργότερα.
Μετά την Επανάσταση του ’21 και έως και το 1973, σε συνολικά 140 χρόνια η Ελλάδα είχε διαρκώς βασιλιά πλην της πρώτης περιόδου της Αβασίλευτης, 1924-35. Συνολικά επτά βασιλείς πέρασαν από τον ελληνικό θρόνο, ο Οθωνας από τον 0ίκο των Βίττελσμπαχ και έξι του οίκου των Γκλύξμπουργκ.
Ο 17χρονος και η… μαϊμού
Ως γνωστόν ο Οθωνας καθαιρέθηκε με απόφαση του λαού το 1862. Ο ίδιος λαός που σχεδόν… παρακαλούσε τότε διάφορους οίκους στην Ευρώπη για να βρει διάδοχο. Εκλεκτός ήταν ο δευτερότοκος γιος της βασίλισσας Βικτωρίας της Αγγλίας, Αλφρέδος, αλλά το Πρωτόκολλο του Λονδίνου από το 1832 απαγόρευε την άνοδο στον ελληνικό θρόνο κάποιου από τις μεγάλες δυνάμεις, εξ ου και επιλέχθηκε ο 17χρονος δευτερότοκος γιος του μετέπειτα βασιλιά της Δανίας. Και κατά γενική ομολογία ο Γεώργιος Α’ ήταν ο καλύτερος βασιλιάς που είχε ποτέ η χώρα και δολοφονήθηκε το 1913 στη Θεσσαλονίκη από τον Αλέξανδρο Σχινά που έπεσε από το παράθυρο της φυλακής μερικές ημέρες μετά, παίρνοντας μαζί το μυστικό…
Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκός του, Κωνσταντίνος ο Α’, με τη γνωστή η κόντρα του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο που οδήγησε στον Εθνικό Διχασμό του 1915-20 και, κατά συνέπεια, στη Μικρασιατική Καταστροφή. Για τρία χρόνια (1917-20), όταν είχε εκδιωχθεί από τον θρόνο, τον είχε διαδεχθεί ο αδελφός του, Αλέξανδρος που πέθανε το ’20 σε ηλικία μόλις 27 ετών από σηψαιμία που προήλθε από το δάγκωμα μιας μαϊμούς στο Τατόι. Ενας μαρτυρικός θάνατος… Ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές του 1920, η δεξιά κυβέρνηση επανέφερε τον Κωνσταντίνο στον θρόνο αλλά το κίνημα των Πλαστήρα και Γονατά τον οδήγησε στην εξορία και ο ίδιος πέθανε λίγους μήνες μετά από ανακοπή σε ηλικία 54 ετών (ενώ τον είχε διαδεχθεί ο γιος του, Γεώργιος Β’).
Η εμπλοκή
Ο Γεώργιος εξορίστηκε στις αρχές του 1924 και επανήλθε στον θρόνο το 1935 μετά και το κίνημα του Γεωργίου Κονδύλη. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα του ’46 με ποσοστό 69% επανέφερε τον Γεώργιο στο πόστο, όπου έμεινε ως τον αιφνίδιο θάνατό του την Πρωταπριλιά του ’47 σε ηλικία 56 ετών. Καθότι άτεκνος, ο θρόνος πέρασε στον αδερφό του, Παύλο, ο οποίος έμεινε για 17 χρόνια στο πόστο και απεβίωσε, σαν σήμερα, το 1964, από καρκίνο του στομάχου.
Ο Παύλος ήταν ίσως ο βασιλιάς με τη μεγαλύτερη… εμπλοκή στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, με αποκορύφωμα το 1952 με τον διορισμό του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως πρωθυπουργού αλλά και τις εκλογές «βίας και νοθείας» του ’61.
Το τέλος της βασιλείας
Από τον Απρίλιο του 1967 και τη χούντα των συνταγματαρχών, η βασιλεία ως καθεστώς συνέχισε να υπάρχει εν Ελλάδι, άλλωστε από την εποχή του ΙΔΕΑ (σ.σ. Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών) τη δεκαετία του ’50 ο Παύλος ήταν ενήμερος ότι επέκειτο πραξικόπημα από τον στρατό, κάτι που επιβεβαίωσε και η εξέλιξη. Ο δε νεαρός Κωνσταντίνος έκανε, κατά γενική ομολογία, τραγικούς χειρισμούς με αποκορύφωμα το αντικίνημα του Ναυτικού το ‘73 με (αποτυχημένη) προσπάθεια να ρίξει τη χούντα.
Κατόπιν η χούντα διενήργησε δημοψήφισμα, η βασιλεία καταργήθηκε αλλά το εν λόγω δημοψήφισμα δεν αναγνωρίστηκε όμως από κανένα κόμμα. Εξ που και έγινε νέο, μεταπολιτευτικά, στις 8 Δεκεμβρίου 1974 με 69,18% υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας…
Δημοσιεύτηκε στο «Scripta Manent» της «Sportday» στις 7/3/2019
