Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι η μεγαλύτερη, σε έκταση, χώρα της Αφρικής, συνορεύει με εννέα χώρες, είναι ένας από τους πιο όμορφους τόπους στον πλανήτη αλλά, διεθνώς, θεωρείται πια σαν «χαμένη υπόθεση» και με την ανεξέλεγκτη, σαδιστική βία λογής λογής ανταρτικών και παραστρατιωτικών ομάδων να κυριαρχεί. Τον Μάρτιο του 2001, ο Λορέν Καμπιλά δολοφονήθηκε από τους σωματοφύλακές του. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, Ζοζέφ που έμεινε για 18 χρόνια σε μια κατά τα άλλα δημοκρατική προεδρία και αποχώρησε υπό τη διεθνή πίεση.
Επί ημερών του η Ουγκάντα τιμωρήθηκε από το διεθνές δικαστήριο του ΟΗΕ της Χάγης για παραβίαση της εδαφικής κυριαρχίας της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, ως επισήμως ονομάζεται, ελέω κατοχής της βορειοανατολικής επαρχίας Ιτούρι, το διάστημα 1998-02, αλλά και για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εκτοτε οι σχέσεις των δύο χωρών παραμένουν τεταμένες.
Και ουδείς στο Κονγκό ξεχνά πως επί ημερών του βασιλιά Λεοπόλδου Β’ του Βελγίου η Ουγκάντα συνεργάστηκε στη θηριωδίες. Από το 1885, που ο Λεοπόλδος κατάφερε να παραχωρηθεί το Κονγκό στον ίδιο όχι ως αποικία του βασιλείου του Βελγίου (!), έως τον θάνατό του το 1909, οδήγησε περί τα 6 εκατ. Κογκολέζους στον θάνατο ενώ ακρωτηρίασε 3 εκατ. Κονγκολέζους. Ο θάνατος και οι εκτοπισμοί ήταν το τίμημα που κλήθηκαν να πληρώσουν οι ντόπιοι, στο όνομα της ακόρεστης αναζήτησης καουτσούκ, υλικού πολύτιμου για την αναδυόμενη, τότε, αυτοκινητοβιομηχανία… Οι απάνθρωπες τακτικές του Λεοπόλδου έγιναν σταδιακά γνωστές στη Δύση από τους ιεραπόστολους, όπως η Αλίς Σίλι Χάρις.
Δεν χρειάζεται να ανέβουν εδώ οι ανατριχιαστικές φωτογραφίες της εποχής, μια αναζήτηση στο διαδίκτυο αρκεί…
Επειτα από δεκαετίες βίας, καταπίεσης και εξεγέρσεων, οι Κογκολέζοι κέρδισαν την ανεξαρτησία τους το 1960 και εξέλεξαν για πρωθυπουργό τον Πατρίς Λουμούμπα, ήρωα της εθνικής τους αφύπνισης που ένωσε όλες τις φυλές κατά της αποικιοκρατίας. Ωστόσο έμεινε στην πρωθυπουργία μόλις δέκα εβδομάδες. Οταν ζήτησε βοήθεια από τη Ρωσία, ανετράπη, φυλακίστηκε και εκτελέστηκε από στρατιωτικούς φίλα προσκείμενους στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον.
Ακολούθησε η 35χρονη δικτατορία του Μομπούτου και μετά η «δημοκρατία», που όμως ελάχιστα βοήθησε να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της πάμπλουτης χώρας…
Δημοσιεύτηκε στο Foxbet.gr στις 22/6/2019
