Menu

Οι… αποκαθηλώσεις των κατόχων του Κυπέλλου Πρωταθλητριών

Οι… αποκαθηλώσεις των κατόχων του Κυπέλλου Πρωταθλητριών

Απόψε η Ρεάλ δοκιμάζεται στο Μόναχο, στον δρόμο όχι μόνο της υπεράσπισης των κεκτημένων αλλά για το τρίτο σερί τρόπαιο στη διοργάνωση και το τέταρτο την τελευταία πενταετία (!).

Οι, μικρές οι μεγάλες, αυτοκρατορίες στο Κύπελλο Πρωταθλητριών έμειναν στην ιστορία ωστόσο ελάχιστοι θυμούνται ποιος… τις έριξε.

Ο Ελις και ο Λιφ

Η Ρεάλ Μαδρίτης πήρε και τα πέντε πρώτα τρόπαια (1956-60) του Πρωταθλητριών, κατέχοντας το σχετικό ρεκόρ. Και το σερί της έμελλε να σταματήσει ελέω… Μπαρτσελόνα στον β’ γύρο: 2-2 στη Μαδρίτη και ήττα 2-1 στη Βαρκελώνη. Οι Μαδριλένοι «φώναξαν» μάλιστα για τη διαιτησία του Αγγλου Αρθουρ Ελις στον πρώτο αγώνα μα, κυρίως, του συμπατριώτη του Ρετζ Λιφ στη ρεβάνς και όντως είχαν… μοιράσει τα «σπόρια» όχι ισομερώς…

Το μιλανέζικο «στοπ»

Την αυτοκρατορία της Ρεάλ διαδέχθηκαν τα δύο σερί τρόπαια της Μπενφίκα του Μπέλα Γκούτμαν, η οποία μάλιστα πήρε τα τρόπαια του ’61 και του ’62 ενάντια σε Μπάρτσα και Ρεάλ αντίστοιχα. Και το τέλος της κυριαρχίας της παρέας του Εουσέμπιο, που πήγε στους «αετούς» το 1961, γράφτηκε το ’63 στο «Γουέμπλεϊ» με τον χαμένο τελικό κόντρα στη Μίλαν (2-1) του Νερέο Ρόκο και των Ριβέρα, Αλταφίνι, Τραπατόνι και Τσέζαρε Μαλντίνι.

Η εκδίκηση της Ρεάλ

Μετά το προαναφερθέν τρόπαιο της Μίλαν, η… κούπα παρέμεινε για άλλα δύο χρόνια στο Μιλάνο αφού ακολούθησαν τα δύο τρόπαια της Ιντερ (1964-65) του Ελένιο Ερέρα, ενάντια σε Ρεάλ (3-1) και Μπενφίκα (1-0). Το τέλος της κυριαρχίας των «νερατζούρι» ωσάν το κλείσιμο του… κύκλου που είχε ξεκινήσει από το ’61, αφού τους απέκλεισε η Ρεάλ στα ημιτελικά και εν συνεχεία επέστρεψε στα τρόπαια (2-1 την Παρτίζαν στο «Χέιζελ»).

Total football

Η δεύτερη, μετά τη Ρεάλ, ομάδα στην ιστορία που κατέκτησε τρία σερί τρόπαια ήταν ο Αγιαξ (1971-73) ενάντια σε Παναθηναϊκό, Ιντερ και Γιουβέντους, αρχικά με τον Ρίνους Μίχελς και κατόπιν με τον Στέφαν Κόβατς στον πάγκο, οι οποίοι δίδαξαν στον πλανήτη το total football χάρη στην παρουσία των Βάσοβιτς, Μιούρεν, Κάιζερ, Χάαν, Κρολ, Νέεσκενς μα, κυρίως, του Γιόχαν Κρόιφ. Η παντοδυναμία του «Αίαντα» διεκόπη στην πρώτη σεζόν χωρίς τον Κρόιφ και, δη, από τη… «φόνισσα των γιγάντων» της εποχής, ΤΣΣΚΑ Σόφιας: 1-0 στο Αμστερνταμ, ήττα 2-0 στην παράταση της ρεβάνς της Βουλγαρίας.

Μέχρι το Κίεβο…

Τον Αγιαξ, κατακτώντας επίσης τρία σερί τρόπαια, μιμήθηκε η Μπάγερν το διάστημα 1974-76, αρχικά με τον Ούντο Λάτεκ και κατόπιν με τον Ντίτμαρ Κράμερ στο «τιμόνι» και ενάντια σε Ατλέτικο, Λιντς και Σεντ Ετιέν, για να αποκλειστούν στα προημιτελικά του 1976-77 από την… υπερηχητική, και σοβιετική τότε, Ντινάμο Κιέβου του Βαλερί Λομπανόφσκι και των Μπλαχίν, Μπούριακ, Τρόσκιν και Φομένκο.

«I believe in miracles»

Τη βαυαρική κυριαρχία της Μπάγερν διαδέχθηκε… η Αγγλία με έξι σερί τρόπαια από το 1977 έως το 1982. Εξ αυτών τρία πήρε η Λίβερπουλ του Μπομπ Πέισλι, τα δύο αμέσως μετά την Μπάγερν: το ’77 ενάντια στην Γκλάντμπαχ και το ’78 κόντρα στην Μπριζ έχοντας μεταξύ άλλων τους Κίγκαν και Σούνες (στο πρώτο και στο δεύτερο τρόπαιο, αντίστοιχα) αλλά και τους Χάνσεν, Κένεντι, ΜακΝτέρμοντ. Τρίτο σερί δεν πήρε διότι ανέτειλε τότε το άστρο του Μπράιαν Κλαφ και της Νότιγχαμ Φόρεστ η οποία μετά το πρωτάθλημα που πήρε από τη Λίβερπουλ το ’78, την απέκλεισε και στον α’ γύρο του Πρωταθλητριών το 1978-79 (φωτό). Το θαύμα της Φόρεστ, που αποτυπώνεται ιδανικά στο ντοκιμαντέρ «I believe in miracles» (σ.σ. να το δείτε!), ολοκληρώθηκε με δύο σερί τρόπαια (1979 και 1980), κόντρα σε Μάλμε και Αμβούργο, για να… διακοπεί στον α’ γύρο της σεζόν 1980-81 από τη, σωστά μαντέψατε, ΤΣΣΚΑ Σόφιας!

Ξεροκεφαλιά

Τον Μάιο του ’89 στη Βαρκελώνη η Μίλαν του Αρίγκο Σάκι, των τριών Ολλανδών (Φαν Μπάστεν, Ράικαρντ και Γκούλιτ) αλλά και των Αντσελότι, Μπαρέζι, Κοστακούρτα και Μαλντίνι, διέλυσε με 4-0 τη Στεάουα στον τελικό, ρίχνοντας τις βάσεις για τη δική της αυτοκρατορία. Το επανέλαβε και το ’90, νικώντας την Μπενφίκα στη Βιέννη χάρη στο γκολ του Ράικαρντ και η πορεία της προς το τρίτο διεκόπη την άνοιξη του ’91 από τη Μαρσέιγ, στη ρεβάνς του 1-1 του Μιλάνου. Το σκορ ήταν 1-0 από τέρμα του Γουόλντ στο ’75, στο 88’ όμως ο φωτισμός του «Βελοντρόμ» έπαθε βλάβη και το ματς διεκόπη. Εις μάτην ο διαιτητής Κάρλσον φώναζε τους παίκτες της ιταλικής ομάδας να επιστρέψουν από τα αποδυτήρια και η UEFA το κατακύρωσε με 3-0 στα… χαρτιά υπέρ των Μασσαλών.


Δημοσιεύτηκε στο «Scripta manent» της «Sportday» στις 25/4/2019