Menu

Ευλογία… μασκαρεμένη. Η τρομερή ιστορία του Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ

Ευλογία… μασκαρεμένη. Η τρομερή ιστορία του Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ

Συχνά οι πρόεδροι των  ΗΠΑ κρίνονται από της δημοτικότητά τους. Πρόσφατα οι εταιρείες Real Clear Politics και του Roper Center μαζί με το κέντρο InsideGov παρουσίασαν τη λίστα με τους πιο φιλικούς και αγαπητούς προς το κοινό προέδρους στην ιστορία Αμερικής.

Κι αν η απάντηση για τον δημοφιλέστερο ήταν… προφανής (ο δολοφονημένος το 1963 Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι), δεύτερος ήταν ο μακροβιότερος πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών (1933-45): ο Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ (FDR, όπως για τον πρώτο έχει… μείνει το JFK).

Οι λόγοι, όχι και τόσο προφανείς. Η δημοτικότητά του δεν έπεσε ποτέ κάτω από το 50% (με μέσο όρο 65% όπως «δείχνει» η έρευνα» ενώ ο Κένεντι είχε 56% και 71% αντίστοιχα) ενώ το όνομά του συνδέθηκε με την προσπάθεια ανάκαμψης μετά το… Κραχ του 1929 αλλά και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πολλοί γνωρίζουν βέβαια και την ασθένεια που ταλαιπώρησε τον Ρούσβελτ, όπως και τον Κένεντι, περιπτώσεις που ουσιαστικά οδήγησαν στην 25η Συνταγματική Τροπολογία το 1967, η οποία που όρισε ως υποχρεωτική τη δημοσιοποίηση των προεδρικών ασθενειών και καθόρισε τις περιπτώσεις  ανάληψης της εξουσίας από τον εκάστοτε Αντιπρόεδρο.

Ο Ρούσβελτ, που πέθανε σαν σήμερα το ’45, σε ηλικία 39 ετών αρρώστησε από πολιομυελίτιδα με αποτέλεσμα να μείνει εντελώς παράλυτος από τη μέση και κάτω, ανίκανος να περπατήσει ή να σταθεί όρθιος χωρίς υποστήριξη. Απαντες γνώριζαν, νόμιζαν δηλαδή, ότι το είχε παλέψει και θεραπεύτηκε, κατάφερε μάλιστα επί σχεδόν μια 25ετία, να πείσει τον κόσμο ότι το πρόβλημά του ήταν μικρό. Ασήμαντο. Πώς; Δεν χρησιμοποιούσε ποτέ δημοσίως το αναπηρικό καροτσάκι και μόνο σε λίγες περιπτώσεις χρησιμοποιούσε πατερίτσες. Πίστευε ότι, αφού επρόκειτο να διεκδικήσει εκλόγιμο αξίωμα, ο κόσμος έπρεπε να δει ότι βγήκε νικητής στη μάχη με την ασθένεια και ότι ήταν δυνατός και υγιής.

Η σύζυγός του, και πέμπτη εξαδέλφη του, Ελεανορ Ρούσβελτ συνήθιζε να λέει ότι η ασθένειά του ήταν «ευλογία μασκαρεμένη» γιατί του έδωσε μοναδική δύναμη, αντοχή και θάρρος που πριν δεν διέθετε.

Με δέκα κιλά… ατσάλι στα πόδια

Για να καταφέρει το… ακατόρθωτο, χρησιμοποιούσε σε όλο το μήκος των ποδιών του ατσάλινους μεγάλους νάρθηκες που κλείδωναν στα γόνατα και, χρησιμοποιώντας τα χέρια του ενώ έπιανε κάτι σταθερό, μπορούσε να παραμείνει όρθιος.

Οταν εκφωνούσε δε, ομιλίες χρησιμοποιούσε ένα ειδικής γερής κατασκευής αναλόγιο από το οποίο κρατιόταν (το έπιανε από τις άκρες) με τα δυο του χέρια. Σε φιλμ της εποχής φαίνεται καθαρά να κάνει κινήσεις και νεύματα μόνο με το κεφάλι και σε ορισμένες  περιπτώσεις να χειρονομεί για λίγο μόνο με το ένα χέρι, στηριζόμενος δυνατά με το άλλο στο αναλόγιο. Με τη βοήθεια ειδικών ο Ρούσβελτ, μετά από  πολύχρονες επίπονες προσπάθειες, κατάφερε να διανύει μικρές αποστάσεις φορώντας σιδερένιες ειδικές βέργες στους γοφούς και τα πόδια του, τα οποία μετακινούσε δεξιά – αριστερά περιστρέφοντας τον κορμό του σώματός του.

Συνταρακτική ήταν η σκηνή της ομιλίας του στο Κονγκρέσο την 1η Μαρτίου του 1945, ένα μήνα πριν πεθάνει, όταν δημόσια αποκάλυψε την αναπηρία του για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια! Ο ίδιος δεν ήταν όρθιος αλλά καθισμένος στο πάτωμα. «Πιστεύω ότι αντιλαμβάνεστε ότι έτσι είναι πολύ πιο εύκολο για μένα από το να πρέπει να κουβαλάω δέκα κιλά (!) ατσάλι στα πόδια μου» είπε συγκινημένος.

Οταν επρόκειτο να βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος την τέταρτη φορά, το 1944, ήταν ήδη σοβαρά καρδιοπαθής, με αδυναμία συγκέντρωσης και συμπτώματα έντονης κόπωσης. Ο γιατρός του σε γνωμάτευσή του για την κατάσταση του οργανισμού του έγραφε ότι ο Ρούσβελτ δεν θα επιβιώσει μιας νέας προεδρικής θητείας (πέθανε μετά λίγους μήνες). Η γνωμάτευση αυτή δημοσιοποιήθηκε μόλις το 2011! Λόγω της ασθένειάς του ο Ρούσβελτ χρηματοδότησε γενναία τις έρευνες για την καταπολέμηση της πολιομυελίτιδας, πράγμα που οδήγησε στην ανακάλυψη του εμβολίου…


Δημοσιεύτηκε στο «Scripta manent» της «Sportday» στις 12/4/2019