Η επιστροφή του Στέφανου Καπίνο στη Λεωφόρο, 18 μόλις μήνες μετά το τέλος της καριέρας του στους «πρασίνους», είναι το δίχως άλλο ένα από εκείνα τα στοιχεία που δίνουν ξεχωριστό τόνο στο σαββατιάτικο ντέρμπι των «αιωνίων».
Μετά από επτά χρόνια παραμονής στον Παναθηναϊκό (αγοράστηκε το 2007 από τον Αετό Κορυδαλλού και ενώ ήταν έτοιμος να πάει στον Ολυμπιακό), ο αλβανικής καταγωγής πορτιέρο (από την Χιμάρα για την ακρίβεια), πουλήθηκε το καλοκαίρι του 2014 στη γερμανική Μάιντζ και ένα χρόνο αργότερα κατέληξε στους «ερυθρόλευκους». Η επιστροφή του μπορεί και να περνούσε απαρατήρητη αν ο ίδιος δεν είχε φροντίσει στο παρελθόν να εκδηλώσει δημόσια τα…Παναθηναϊκά του αισθήματα (ακόμη και μέσα στο Καραϊσκάκη) όπως επίσης και να αντιστρέψει την εικόνα από την ώρα που έγινε παίκτης του Ολυμπιακού.
Δεν είναι πάντως ο πρώτος που θα βιώσει την…οργή όλων εκείνων που μέχρι πρότινος τον λάτρευαν και τον αποθέωναν. Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες υπήρξαν αρκετά περιστατικά με πρώτο χρονικά εκείνο του Γιώργου Δεληκάρη όταν πρωτοεμφανίστηκε στο Καραϊσκάκη ως παίκτης του Παναθηναϊκού, τον Μάιο του 1979.
Προπηλακίστηκε, βρίστηκε και έφαγε πολλές «ψιλές» εντός αγωνιστικού χώρου από πρώην συμπαίκτες του όχι τόσο γιατί είχαν κάτι μαζί του, αλλά για να ικανοποιήσουν το «λαϊκό αίσθημα»!
«Αν είχα μαγνητόφωνο πάνω μου, θα καταλάβαινε ο κόσμος με ποιες συνθήκες αγωνίστηκα. Με έβριζαν συνεχώς, εμένα, την γυναίκα μου και το παιδί μου» έλεγε πικραμένος μετά το τέλος του ντέρμπι.
Τον Σεπτέμβριο του 1981 ήταν η σειρά των Μάικ Γαλάκου και Γιάννη Κυράστα να γνωρίσουν την μήνι των φίλων του Ολυμπιακού για την μετακίνηση τους στον «αιώνιο» αντίπαλο. Ήταν κατά κάποιο τρόπο τυχεροί καθώς το ματς είχε γίνει στην Πάτρα λόγω τιμωρίας της έδρας του Ολυμπιακού, κάτω από διαρκή βροχή (καταρρακτώδης κατά διαστήματα). Οι φίλοι του Ολυμπιακού περιορίστηκαν σε υβριστικά συνθήματα με τον Γαλάκο να ακούει τα περισσότερα. Και οι δύο πάντως δήλωναν ότι δεν είχαν κρατήσει κακία σε κανένα τιμώντας τα χρόνια τους στον Πειραιά.
Η επόμενη μεγάλη επιστροφή ήταν του Στράτου Αποστολάκη στο Καραϊσκάκη. Είχε γίνει ο κακός χαμός πριν το παιχνίδι (μέχρι και ματαίωση του τελικού στο Σούπερ Καπ)και το ματς στο Καραϊσκάκη είχε οριστεί ημέρα Παρασκευή (19/10 του 1990) για ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια. Τελικά αποδείχθηκε πολύ κακό για το τίποτα αν και ο Αποστολάκης υπέφερε τα πάνδεινα (δέχθηκε μάλιστα και ένα απίστευτα σκληρό τάκλιν από τον Μητρόπουλο που γνώρισε την αποθέωση για εκείνη την ενέργεια).
Νωρίτερα το 1985 η πρώτη «πράσινη» εμφάνιση των Νίκου Βαμβακούλα και Νίκου Σαργκάνη και αργότερα το 1992 η πρώτη «ερυθρόλευκη» του Κρις Καλαντζή, έγιναν στο «ψυχρό» περιβάλλον του Ολυμπιακού Σταδίου και οι όποιες αντιδράσεις, «χάθηκαν» από την απόσταση. Οι ύβρεις δεν έλειψαν, αλλά μέχρι εκεί…
Φθάσαμε στις 10/4 του 2005 στην επεισοδιακή επιστροφή του Αντώνη Νικοπολίδη στη Λεωφόρο ως παίκτης του Ολυμπιακού μετά από 15ετή παρουσία στο «τριφύλλι». Βροχή αντικειμένων, διαρκή υβριστικά συνθήματα και τεταμένη ατμόσφαιρα που είχαν στοιχήσει τότε την τιμωρία της έδρας των «πρασίνων» για δύο αγωνιστικές.
Μερικούς μήνες αργότερα στα τέλη Αυγούστου του 2005, ήταν η σειρά του Μιχάλη Κωνσταντίνου. «Τυχερός» και εκείνος ελέω ΟΑΚΑ πέρασε μάλλον «ατσαλάκωτος» σε σχέση με την υποδοχή στον Νικοπολίδη.
