Menu

Πρωτάθλημα με… 116 ομάδες (ω, ναι)

Πρωτάθλημα με... 116 ομάδες (ω, ναι)

Εν Ελλάδι άνοιξε εκ νέου η κουβέντα περί αναδιάρθρωσης κλπ., όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Ωστόσο τίποτε και ποτέ, όσες… παλινωδίες κι αν γίνονται ποδοσφαιρικά στη χώρα μας, δεν πρόκειται να… ισοφαρίσει τη «μαγεία» αλλά και την… καλτίλα του πρωταθλήματος του 2000 στη Βραζιλία που ονομάστηκε Copa Joao Havelange και όπου έλαβαν μέρος, δίχως υπερβολή, 116 ομάδες!

Πώτς γκέγκεν αυτό, που θα έλεγε και ο Ογκουνσότο; Ελέω νομικών θεμάτων και εκκρεμοτήτων που είχαν προκύψει από το σύστημα υποβιβασμού της προηγούμενης χρονιάς, το πρωτάθλημα του 2000 δεν ξεκινούσε, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία αρνούνταν να το διοργανώσει περιμένοντας τις αποφάσεις από τα δικαστήρια και, με τον χρόνο να πιέζει, 13 από τις πιο ιστορικές ομάδες της χώρας της σάμπα αποφάσισαν να διοργανώσουν αυτές το πρωτάθλημα. Η συμμαχία τους υπήρχε από το 1987 με την (ευφάνταστη) επωνυμία «Clube dos 13» και μετείχε και η Φλουμινένσε καίτοι είχε υποβιβαστεί στη Serie B.

Η συμμαχία, δεχόμενη κι αυτή πιέσεις, αποφάσισε να διοργανώσει ένα… πανεθνικό, πανβραζιλιάνικο πρωτάθλημα με 116 συμμετοχές (μάλλον δεν υπήρχαν άλλες…).  Και επειδή ήταν χρονικά αδύνατο (ακόμα και για τους Βραζιλιάνους… να παίξουν όλοι με όλους, ήτοι κάθε ομάδα να δώσει από… 230 ματς (ήτοι, θα κρατούσε πάνω από δύο χρόνια), οι σύλλογοι χωρίστηκαν σε τρία γκρουπ δυναμικότητας. Ωστόσο, διότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά αλλά μένει στη Βραζιλία, κάθε γκρουπ είχε το… δικό του σύστημα διεξαγωγής, διαφορετικό αριθμό συμμετεχόντων και διαφορετικό αριθμό ομάδων που θα προχωρούσαν στην επόμενη φάση. Καλό;

Σε πιάνει τρέλα…

Το πρώτο γκρουπ ονομάστηκε «μπλε» και μετείχαν σχεδόν όλες οι μεγάλες ομάδες της χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της Φλουμινένσε… βυσματικά, αφού ήταν ομάδα δεύτερης κατηγορίας. Συνολικά συμμετείχαν 25 ομάδες, έγινε ένας γύρος και οι 12 πρώτες ομάδες προχώρησαν στην επόμενη φάση: Κρουζέιρο, Ρεσίφε, Φλουμινένσε, Γκοϊάς, Βάσκο, Σάο Πάουλο, Πόντε Πρέτα, Ατλέτικο Παραναένσε, Ιντερνασιονάλ, Γκρέμιο, Παλμέιρας και Μπαΐα, με χαμένες την Μποταφόγκο, τη Σάντος και την Κορίνθιανς.

Το δεύτερο γκρουπ που ονομάστηκε «κίτρινο» και συμμετείχαν 36 ομάδες, οι οποίες όμως χωρίστηκαν σε δυο ομίλους. Οι πρώτες οκτώ από κάθε όμιλο προχώρησαν στη φάση των «16» απ’ όπου με το κλασσικό σύστημα των διπλών αγώνων, και μετά και τη χρήση μικρού τελικού προέκυψαν τρεις ομάδες (Σάο Καετάνο, Παρανά και Ρέμο) που θα συνέχιζαν στην επόμενη φάση του πρωταθλήματος, μαζί με τις 12 του μπλε γκρουπ. Σούμα έως τώρα, 15.

Μιας και η τελική φάση του Copa Joao Havelange συμπεριλάμβανε 16 ομάδες, απέμεινε ένα γκρουπ, το τρίτο, για να δώσει μία ομάδα και εκεί μετείχαν σχεδόν όλες οι μικρομεσαίες της χώρας. Το γκρουπ ονομάστηκε… «πράσινο και άσπρο», συμμετείχαν 55 ομάδες που αρχικά χωρίστηκαν σε δυο υπο-γκρουπ, τα οποία με τη σειρά τους έσπασαν το ένα σε 4 ομίλους των επτά ομάδων, το άλλο σε 3 ομίλους των επτά κι έναν «λειψό» όμιλο των έξι ομάδων. Οι πρώτοι τρεις κάθε ομίλου προχώρησαν στη δεύτερη φάση, κατά την οποία σχηματίστηκαν (ω ναι!) νέοι όμιλοι! Οι πρώτοι από κάθε όμιλο καθώς και οι δυο καλύτεροι δεύτεροι προχώρησαν στην τρίτη φάση, κατά την οποία σχηματίστηκαν (ξανά!) δυο νέοι όμιλοι. Οι πρώτοι από κάθε όμιλο συναντήθηκαν στους τελικούς όπου η τρομερή ομάδα με το όνομα Μάλουτρομ νίκησε δύο φορές την Ομπερλάνδια, πήρε και κύπελλο και το τελευταίο εισιτήριο για την επόμενη φάση του πρωταθλήματος.

Τελικοί με επεισόδια

Απέμειναν λοιπόν, από τις 116 οι… 16 για να βγει ο υπερ-σούπερ-πρωταθλητής. Φυσικά αναμετρήθηκαν σε διπλά παιχνίδια, στα οποία σε περίπτωση ίδιου αποτελέσματος ίσχυε το προβάδισμα του εκτός έδρας γκολ για να προκύψει στο τέλος το ζευγάρι του τελικού, το οποίο αποτελούσαν η Σάο Καετάνο και η Βάσκο. Στο πρώτο παιχνίδι, χάρη σ’ ένα γκολ του Ρομάριο η Βάσκο πήρε πολύτιμο 1-1 και με νίκη στον επαναληπτικό θα περνούσε στην επόμενη φάση κατακτούσε τον τίτλο.

Ωστόσο εκείνο το πρωτάθλημα παραλίγο να έχει το τέλος που του άρμοζε: να μην τελείωνε ποτέ! Στο 23΄ του δεύτερου τελικού άρχισαν επεισόδια στις κερκίδες, ένας φράχτης κατέρρευσε, 168 άνθρωποι τραυματίστηκαν και ο διαιτητής αναγκάστηκε να τον διακόψει.

Το παιχνίδι επαναλήφθηκε στα μέσα του Ιανουαρίου… 2001 (σ.σ. μιλάμε πάντα για το πρωτάθλημα του 2000…) και με πρωταγωνιστές τον Ρομάριο και τον Ζουνίνιο Περναμπουκάνο η Βάσκο κέρδισε 3-1 και στέφθηκε πρωταθλήτρια της πιο απίστευτης διοργάνωσης που διοργανώθηκε στα χρονικά του αθλήματος.

Βέβαια η λίγκα αργότερα αποφάσισε ότι το πρωτάθλημα ήταν… ανεπίσημο και δεν το αναγνώριζε, έως μόλις το 2013 που με δικαστική απόφαση θεωρήθηκε… κανονικό και η Βάσκο έφτασε τους 4 τίτλους, έκτοτε όμως ουδέποτε πέτυχε κάτι ανάλογο (η Παλμέιρας έχει 10, η Σάντος 8, η Κορίνθιανς 7, η Σάο Πάουλο 6, η Φλαμένγκο 5 ενώ Φλουμινένσε και Κρουζέιρο έχουν ίσα πρωταθλήματα με τη Βάσκο…).


Δημοσιεύτηκε στο «Scripta Manent» της «Sportday» στις 26/3/2019