Είναι το δίχως άλλο το κορυφαίο (ποδοσφαιρικό) άκουσμα, παντοτινά διαχρονικό, προκαλεί ανατριχίλα όπου και αν το τραγουδούν ακόμη και ας έχουν περάσει επτά δεκαετίες από την σύνθεση του και την πρώτη κυκλοφορία του, το 1945!
Οι δύο αναμετρήσεις της Λίβερπουλ με την Ντόρτμουντ με την επική πρόκριση των «κόκκινων», έδωσαν την αφορμή να διδαχθεί ποδοσφαιρικός πολιτισμός με τους φίλους των δύο ομάδων να τραγουδούν ενωμένοι το περίφημο «You’ll Never Walk Alone».
Ένα τραγούδι που πολλά χρόνια τώρα συγκαταλέγεται στα κλασσικά της παγκόσμιας σύγχρονης μουσικής σκηνής.
Σύνθεση του Ρίτσαρντ Ρότζερς σε στίχους Οσκαρ Χάμερσμιθ που ακούστηκε για πρώτη φορά το 1945 και έμελε στις επόμενες δεκαετίες να αποδοθεί από δεκάδες καλλιτέχνες πρώτης γραμμής. Ανάμεσα σε εκείνους που το τραγούδησαν συναντάμε τον Ελβις Πρίσλεϊ, τον Φρανκ Σινάτρα, την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, την Τζούντι Γκάρλαντ, τον Λούις Αρμστρονγκ, τον Πέρι Κόμο, την Ντόρις Ντέι και δεκάδες ακόμη.
Ο Φρέντι Μέρκιουρι και οι Queen είχαν αποκαλύψει ότι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης ακούγοντας τους οπαδούς της Λίβερπουλ να το τραγουδούν για να συνθέσουν δύο κορυφαία τραγούδια τους, το «We Are The Champions» και το «We Will Rock You». Το ίδιο και οι Pink Floyd που χρησιμοποίησαν σε δουλειά τους το 1971, ειδική ηχογράφηση από το Kop την εξέδρα των φανατικών οπαδών της Λίβερπουλ.
Πρέπει να πάμε πίσω στο 1963 για να δούμε πως αυτή η απίστευτα μελωδική σύνθεση, καθιερώθηκε ως ύμνος της Λίβερπουλ.
Οφείλεται αποκλειστικά σε ένα σχετικά άσημο εκτός Αγγλίας, ροκ συγκρότημα τους Gerry and the Pacemakers που είχαν την έμπνευση να το διασκευάσουν. Η διασκευή έτυχε μεγάλης αποδοχής στο Λίβερπουλ σε μία πόλη συνηθισμένη σε υψηλά ποιοτικά μουσικά στάνταρ (μη ξεχνάμε ότι είναι γενέτειρα των Βeatles) και το τραγούδι έμεινε για τέσσερις εβδομάδες στο Νο 1 στα σινγκλ των αγγλικών τσαρτ.
Τότε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος και φανατικός οπαδός της ομάδας Τζέρι Μάρσντεν, είχε χαρίσει ένα 45αράκι το καλοκαίρι εκείνο του 1963 στον θρυλικό Μπιλ Σάνκλι.
Ο άνθρωπος σύμβολο της Λίβερπουλ, ερωτεύτηκε το κομμάτι και πέτυχε το 1965 να το καθιερώσει ως το επίσημο τραγούδι του συλλόγου. Κατάφερε μάλιστα να το βάλει ως Νο 8 τραγούδι στο συλλεκτικό LP του τελικού του κυπέλλου Αγγλίας το 1965.
Η παράδοση επιβάλει στους φιναλίστ των τελικών να κυκλοφορούν πάντα ένα τραγούδι ή ένα άλμπουμ για να θυμούνται την συμμετοχή τους.
Η Λίβερπουλ είχε νικήσει τότε την Λιντς (2-1) και το YNWA έκανε θραύση. Καθιερώθηκε και πολύ γρήγορα έγινε αυτό που όλοι ξέρουμε.
Το άκουσμα που προκαλεί ανατριχίλα, είτε είναι κανείς οπαδός της Λίβερπουλ, είτε όχι.
Οι στίχοι:
When you walk through a storm
Hold your head up high
And don’t be afraid of the dark
At the end of the storm
There’s a golden sky
And the sweet silver song of a lark
Walk on through the wind
Walk on through the rain
Though your dreams be tossed and blown
Walk on walk on with hope in your heart
And you’ll never walk alone
You’ll never walk alone
When you walk through a storm
Hold your head up high
And don’t be afraid of the dark
At the end of the storm
Is a golden sky
And the sweet silver song of the lark
Walk on through the wind
Walk on through the rain
Though your dreams be tossed and blown
Walk on walk on with hope in your heart
And you’ll never walk alone
You’ll never walk
You’ll never walk
You’ll never walk alone
