Menu

Ελλάδα – Βραζιλία. Ο «δράκος», ο Σμιντ, μια αγκωνιά και τα σενάρια

Ελλάδα – Βραζιλία. Ο «δράκος», ο Σμιντ, μια αγκωνιά και τα σενάρια

Ελλάδα και Βραζιλία έχουν τα δικά τους… προηγούμενα στον μπασκετικό πλανήτη, και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που η Εθνική μας θα αντιμετωπίσει τη «σελεσάο» σε Παγκόσμιο Κύπελλο Μπάσκετ. Στο τουρνουά έχουν ανταμώσει άλλες πέντε φορές, συν δύο (το 1996) σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η αρχή έγινε για το Mundobasket του 1986 στην Ισπανία, όπου Ελλάδα και Βραζιλία ήταν στον ίδιο όμιλο, μαζί με τους διοργανωτές αλλά και Γάλλους, Ισπανούς, Παναμέζους και Νοτιοκορεάτες. Ενα χρόνο πριν το έπος του 1987 και στην παρθενική της παρουσία στο τουρνουά, η Εθνική ηττήθηκε με 115-95, με τον Παναγιώτη Γιαννάκη να σημειώνει 32 πόντους έχοντας μόνο ένα χαμένο σουτ (!).

Στον όμιλο της επόμενης φάσης όμως ηττηθήκαμε… και στα τρία ματς, από ΕΣΣΔ, Ισραήλ και Κούβα και, νικώντας Αργεντινή και χάνοντας από την Κίνα για το πλασάρισμα 9-12, πήραμε την τιμητική 10η θέση. Ηταν μια συμμετοχή για συλλογή εμπειριών, που φάνηκε ένα χρόνο μετά, αλλά και μια ομάδα που στηριζόταν στον μεγάλο Αρη της δεκαετίας του ‘80 με μπροστάρηδες τους Γκάλη και Γιαννάκη και φυσικά τον αείμνηστο Κώστα Πολίτη στον πάγκο.

Ελλάδα – Βραζιλία. Ο «δράκος», ο Σμιντ, μια αγκωνιά και τα σενάρια

Ο δε Νίκος Γκάλης έκανε… όργια με κορυφαίο τους 53 πόντους στο 110-81 επί του Παναμά και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με μέσο όρο 33,7 πόντους ανά αγώνα, δεύτερος ήταν ο Βραζιλιάνος Οσκαρ Σμιντ με 28,1).

Επόμενο… ραντεβού, το 1990 στη μακρινή Αργεντινή. Η Ελλάδα χάρη στο Eurobasket του ’87 και το αργυρό μετάλλιο το’ 89 στο Βελιγράδι, ταξίδεψε με… δάφνες στη χώρα του ταγκό προκειμένου να (απο)δείξει ότι οι επιτυχίες δεν ήταν τυχαίες αλλά ήταν και η πρώτη εμφάνισή της χωρίς τον Νίκο Γκάλη και με τον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου στον πάγκο. Ο κορυφαίος Ελληνας μπασκετμπολίστας επισήμως ήταν τραυματίας αλλά έγινε γνωστή η κόντρα του με την ΕΟΚ ελέω της μη τήρησης κυβερνητικών υποσχέσεων, απέναντί του.

Στον όμιλο της πρώτης φάσης βγήκε δεύτερη, νικώντας Ισπανία και Νότια Κορέα και… οριακά όχι τις ΗΠΑ σε ένα αξέχαστο ματς, όπου ένα απίθανο καλάθι του Νάσου Γαλακτερού από τη… σέντρα, που ήταν εμπρόθεσμο, δεν μέτρησε (ετσιθελικά…) και στέρησαν από την Εθνική ένα μεγάλο θρίαμβο στην παράταση κόντρα στα κολεγιόπαιδα που εμφάνισαν για τελευταία φορά οι Αμερικανοί. Από το ’90 άρχισε η παρουσία των… Dream Teams.

Στη β’ φάση ανταμώσαμε με τους Βραζιλιάνους, σε όμιλο όπου μετείχαν επίσης Γιουγκοσλαβία και ΕΣΣΔ (ό,τι χειρότερο…), η Εθνική μας επικράτησε με 103-88 όμως αμφότερες έμειναν εκτός προημιτελικών αφού «πλάβι» και Σοβιετικοί ήταν ανίκητοι, στην τελευταία τους εμφάνιση ως ενιαίες χώρες. Για τις θέσεις 5-8 νίκησε, κλασικά, την Αργεντινή αλλά κατετάγη 6η καθώς ηττήθηκε από τη «σελεσάο» με 97-94 με 44 πόντους (!) του Σμιντ… ζαλίζοντας τον Φάνη Χριστοδούλου και όσους προσπάθησαν να τον μαρκάρουν.

Οι δύο χώρες αντάμωσαν ξανά το 1996 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, και εκεί… δις. Στον έναν εκ των δύο ομίλων, στελέχωσαν τον πρώτο μαζί με… ό,τι είχε απομείνει από τη Γιουγκοσλαβία, καθώς και τις Αυστραλία, Πουέρτο Ρίκο και Νότια Κορέα. Ενάντια στη «σελεσάο» η Ελλάδα με ρεσιτάλ και 36 πόντους του Νίκου Οικονόμου νίκησε με 89-87, στους 32 σταμάτησε ο Σμιντ αλλά πιο σημαντικά ήταν τα κρίσιμα ριμπάουντ του Παναγιώτη Φασούλα. Ωστόσο η συντριβή, με 103-62, της ομάδας του Μάκη Δενδρινού στο τελευταίο ματς με την Αυστραλία «έστειλε» την Εθνική στα προημιτελικά κόντρα στη Λιθουανία, με νέα επονείδιστη ήττα (99-66, μόνος διασωθείς ο Γιώργος Σιγάλας με 18 π.) και στις θέσεις 5-8 νίκησε την Κίνα και, κατόπιν, με 91-72 τη Βραζιλία για την 5η θέση, με τον Σιγάλα στο καλύτερο ματς της καριέρας του να έχει 35 πόντους (με 8/10 τρίποντα).

Ο εν λόγω αγώνας ήταν βέβαια ιστορικός καθώς ήταν και ο τελευταίος με τη γαλανόλευκη για τον τεράστιο Παναγιώτη Γιαννάκη που σταμάτησε στις 351 διεθνείς συμμετοχές. Και, συμπτωματικά, ήταν το τελευταίο με την εθνική Βραζιλίας και για τον ανυπέρβλητο Οσκαρ Σμιντ.

Ελλάδα – Βραζιλία. Ο «δράκος», ο Σμιντ, μια αγκωνιά και τα σενάρια

Η Ελλάδα έγραψε ιστορία στη διοργάνωση της Ιαπωνίας, την πιο ένδοξη σελίδα της με τη συμμετοχή στον τελικό της διοργάνωσης κόντρα στην Ισπανία, όπου έχασε με 70-47 αλλά η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου ήταν τεράστια επιτυχία. Βεβαίως νωρίτερα η Εθνική μας είχε αφήσει τον πλανήτη με το στόμα ανοιχτό, με την εκπληκτική νίκη της κόντρα στις πανίσχυρες ΗΠΑ με 101-95 στον ημιτελικό. Οι Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Ζήσης, Σπανούλης, Σχορτσιανίτης, Φώτσης, Κακιούζης, Βασιλόπουλος, Χατζηβρέττας, Ντικούδης, Τσαρτσαρής και Λάζαρος έβγαλαν την ψυχή τους στο παρκέ της Σαϊτάμα, σε ματς που μνημονεύεται έως και σήμερα.

Και η συνάντηση με τη Βραζιλία είχε μείνει όμως στην ιστορία, σε όμιλο όπου η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη είχε κάνει 5/5 νίκες, οι άλλες ενάντια σε Τουρκία, Λιθουανία, Αυστραλία και Κατάρ. Τους Βραζιλιάνους τους νικήσαμε με 91-80, έμειναν μάλιστα εκτός συνέχεια, σε αγώνα όπου ο Αντερσον Βαρεζάο χτύπησε τον Νίκο Ζήση, που πήρε την μπάλα για να επιχειρήσει ντράιβ. Στην κορυφή της ρακέτας βγαίνει ο Βαρεζάο, που απλώνει το χέρι του με σαφή πρόθεση να χτυπήσει τον Ελληνα άσο και τα καταφέρνει, στο μάτι.

Το χτύπημα είναι τόσο ισχυρό, που το πρόσωπο του Ζήση γίνεται… μπλαβί και το μάτι του κλείνει από το πρήξιμο ενώ τέθηκε νοκ άουτ για το υπόλοιπο του τουρνουά, μένοντας και τρεις ημέρες σε νοσοκομείο της Ιαπωνίας. Ο Βαρεζάο τον συνάντησε έξι χρόνια αργότερα σε ένα φιλικό Ελλάδας-Βραζιλίας και του ζήτησε συγγνώμη και ο Νίκος την αποδέχθηκε…


Δημοσιεύτηκε στο Foxbet.gr στις 2/9/2019