Μάντσεστερ Σίτι – Τσέλσι. Ο 66ος τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με τη μορφή του Champions League εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Ούτως ή άλλως κάθε τελικός έχει ιστορία σε μέγεθος… βιβλίου. Όπως και ο φετινός. Συνολικά 24, σε μορφή Α – Ω, χρήσιμα ή/ και σημαντικά θαρρώ.
Η Σίτι, ως η 42η διαφορετική ομάδα που έφτασε στον τελικό, στοχεύει στο να γίνει η 23η κάτοχος του τροπαίου και πρώτη νέα νικήτρια μετά την… Τσέλσι, η οποία στο Μόναχο το 2012 ήταν και η τελευταία χρονικά. Η, δε, τελευταία πρωτάρα σε τελικό που το κατέκτησε ήταν το 1997 η Ντόρτμουντ, ξανά στο Μόναχο, επί της Γιουβέντους.
Αυτογκόλ. Σε τελικούς έχουν σημειωθεί… σχεδόν γκολ με κάθε τρόπο. Με φάουλ, με πέναλτι, με κεφαλιές, με λάθη τερματοφυλάκων, αλλά μόνο μια φορά με αυτογκόλ, κι αυτό το 1961 από τον τερματοφύλακα Αντονι Ράμαλετς της Μπάρτσα στον τελικό με την Μπενφίκα. Με τους σημερινούς κανονισμούς ίσως χρεωνόταν και γκολ επιτιθέμενου. ΟΚ
Βράχος στην άμυνα αμφότερες, δέχθηκαν μόνο από 4 γκολ σε 12 ματς στην πορεία τους ως τον τελικό, τα λιγότερα συνολικά που έχουν δεχθεί φιναλίστ από το 2006 και το ζευγάρι της Μπαρτσελόνα (τότε, 4) και της Αρσεναλ (τότε, 2). Under δεν παίζω διότι είμαι της άποψης να εύχεσαι να συμβεί κάτι και όχι να… μη συμβεί.
Γκολ. Μεγάλα σκορ βλέπεις σχετικά συχνά, το Ρεάλ – Γιουβέντους 4-1 ας πούμε δεν ήταν εξαίρεση: και Ρεάλ – Λίβερπουλ 3-1, και Μπαρτσελόνα – Γιουνάιτεντ επίσης 3-1, γενικώς την τελευταία δεκαετία σκορ μεγάλα είδες, όχι όμως τη διετία. Η Λίβερπουλ 2-0 την Τότεναμ με το… στανιό, η Μπάγερν 1-0 την Παρί. Δεν μπλέκω, πάντως. Για την ιστορία, η μεγαλύτερη διαφορά σε τελικό ήταν το 4-0 (Μπάγερν – Ατλέτικο 4-0 το 1974, Μίλαν – Στεάουα 4-0 το 1989 και Μίλαν – Μπαρτσελόνα το 1994 στην Αθήνα.
Δευτερόλεπτα επακριβώς 53 είχαν περάσει από το γρηγορότερο γκολ σε τελικό, που ήρθε από τον Πάουλο Μαλντίνι το 2005 στην Κωνσταντινούπολη στο Μίλαν – Λίβερπουλ 3-3 (είναι και ο μεγαλύτερος ηλικιακά παίκτης που σκόραρε ποτέ σε τελικό, 36 ετών και 33 ημερών). Του Μο Σαλάχ το 2019 ήταν το δεύτερο γρηγορότερο (στο 2’, με πέναλτι).
Εμφύλιος. Για όγδοη φορά αναμετρώνται σε τελικό ομάδες από την ίδια χώρα. Στους υπόλοιπους επτά, τις τέσσερις φορές το πήρε ομάδα που είχε τερματίσει ψηλότερα από την αντίπαλό της στην εγχώρια βαθμολογία της ίδιας σεζόν (φέτος, η Σίτι). Ωστόσο πάντα το πήρε η… πιο βαριά φανέλα άρα οι «εμφύλιο» έχουν τους κανόνες τους: η Ρεάλ ενάντια σε Βαλένθια και, δις, σε Ατλέτικο, η Γιουνάιτεντ με την Τσέλσι, η Μίλαν με τη Γιουβέντους, η Μπάγερν με την Ντόρτμουντ, η Λίβερπουλ με την Τότεναμ. Το ερώτημα όμως είναι: έχει η Σίτι πιο βαριά φανέλα από την Τσέλσι; Εδώ σε θέλω κάβουρα (μάλλον όχι, πάντως).
Ζυγίζεις πολλά, ως βλέπετε και στο σημερινό άρθρο, όταν αναλύεις έναν τελικό. Ωστόσο, κακά τα ψέματα, η Σίτι έχει τον πρώτο λόγο, ζει και αναπνέει για τον τίτλο που κυνηγά εδώ και χρόνια, για την Τσέλσι ήρθε ως στόχος όταν έφυγε αλώβητη από τη Μαδρίτη και πίστεψε στην υπέρβαση.
Ημίωρη παράταση και ουχί πέναλτι πήγαν 17/65 τελικούς. Μια φορά διεξήχθη επαναληπτικός, 11 φορές πήγαν στα πέναλτι και άλλες πέντε το τρόπαιο κρίθηκε στην παράταση: Ρεάλ – Μίλαν 3-2 το 1958, Γιουνάιτεντ – Μπενφίκα 4-1 το 1968, Φέγενορντ – Σέλτικ 3-2 το 1970, Μπαρτσελόνα – Σαμπντόρια 1-0 το 1992 και Ρεάλ – Ατλέτικο 4-1 το 2014.
Θ (ναι, σκέτο). Το 9 είναι ο φυσικός αριθμός που συμβολίζεται ως ΙΧ στο ρωμαϊκό σύστημα αρίθμησης και ως Θ’ ή θ’ στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης. Οπότε βρήκα τι να βάλω εδώ (χεχε). Γιατί εννέα; Διότι πέρασαν 9 χρόνια από τον τελευταίο, και μοναδικό, τίτλο της Τσέλσι στη διοργάνωση (το 2012 στο Μόναχο), διότι ο Τόμας Τούχελ επιστρέφει σε τελικό 9 μήνες μετά την παρουσία του με την Παρί, διότι η Σίτι αύξησε τον αριθμό των αγγλικών που έχουν παίξει σε τελικό στις 9 ομάδες (Αρσεναλ, Βίλα, Τσέλσι, Λιντς, Λίβερπουλ, Γιουνάιτεντ, Φόρεστ και Τότεναμ οι άλλες οκτώ).
Ισπανός ο ρέφερι του τελικού, ο 44χρονος Αντόνιο Ματέου Λαόθ θα σφυρίξει για πρώτη φορά τελικό Champions League, ο μόνος άλλος Ισπανός σε τελικό ήταν ο Μανουέλ Μεχούτο Γκονθάλεθ στο Λίβερπουλ – Μίλαν 3-3 το 2005. Στη σεζόν μετρά 28 επίσημα ματς με 134 κίτρινες (στο 4,78 ο μέσος όρος), 4 αποβολές και 8 πέναλτι αλλά το εντυπωσιακό είναι ότι στο φετινό Champions League κατελόγισε… πέντε πέναλτι σε ισάριθμα ματς: δύο στο Πόρτο – Μαρσέιγ 3-0, από ένα στα Παρί – Γιουνάιτεντ 1-2, Ντόρτμουντ – Λάτσιο 1-1 και Λειψία – Γιουνάιτεντ 3-2 ενώ τον κανόνα… έσπασε το Μπάγερν – Παρί 2-3.
Κόκκινη κάρτα. Σε 65 τελικούς, από το 1956, μόνο τρεις παίκτες έχουν αποβληθεί σε τελικό. Το 2006 ο Γενς Λέμαν της Αρσεναλ (με την Μπαρτσελόνα), το 2012 ο Ντιντιέ Ντρογκμπά της Τσέλσι (στην παράταση, με την Μπάγερν) και το 2017 ο Χούαν Κουαδράδο της Γιουβέντους (με τη Ρεάλ).
Λέιτ γκολ. Το περσινό Μπάγερν – Παρί 1-0… χάλασε ένα σερί, που είχε φτάσει στους οκτώ τελικούς με late goal, ήτοι από το 75:00 ως και τη λήξη. Με αποκορύφωμα το τέρμα του Σέρχιο Ράμος με την Ατλέτικο στο 93’ (σ.σ. μα τι κεφαλιά ήταν αυτή…). Οι δύο φετινές φιναλίστ αναμετρώνται για τέταρτη φορά φέτος (και στα δύο μπήκε γκολ στο 92’, συμπτωματικά από την Τσέλσι), γενικώς τα μεταξύ τους έχουν γκολ στο τέλος (στα τελευταία 5/6 στην Premier League).
Μηδέν γκολ. Σίτι και Τσέλσι δεν ανταμώνουν για πρώτη φορά στα Κύπελλα Ευρώπης. Το 1970-71 συναντήθηκαν στα ημιτελικά του Κυπελλούχων, όπου η Τσέλσι πέρασε με δύο νίκες με το ίδιο σκορ, 1-0. Σε τελικό έπαιξαν πάλι στο Λιγκ Καπ, το 2019, οπότε η Τσέλσι του Μαουρίτσιο Σάρι και η Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα έμειναν στο 0-0 ο τίτλος πήγε στους «σίτιζενς» με 4-3 στα πέναλτι.
Ναι, συχνά μπαίνουν γκολ με κεφαλιές, αλλά δεν έχει μπει άλλο από τα… τρία (Γοδίν, Ράμος και Μπέιλ) του 2014! Προηγουμένως, και Μίλερ και Ντρογκμπά το 2012, και Μέσι (!) το 2009, και Ρονάλντο το 2008, και Σολ Κάμπελ το 2006.
Ξεχωρίζει μεν η Σίτι για την κατοχή μπάλας που έχει φέτος: 58% στο πρωτάθλημα και 60,8% στο Champions League. Η Τσέλσι είχε, αντίστοιχα, 58,6% και 52%. Στο 53,5% το line της Σίτι, χαμηλό μεν αλλά επειδή στα τρία του φετινά οι Λονδρέζοι τη δυσκόλεψαν: 55%, 45% και 52% κατά σειρά.
Οιωνός. Τι ενώνει τον τίτλο του 2012, ενάντια στην Μπάγερν στο Μόναχο, με το 2021 για την Τσέλσι; Οι Αγγλοι… θυμήθηκαν πολλές συμπτώσεις. Ότι και τότε είχε αλλάξει ο προπονητής (Ρομπέρτο ντι Ματέο αντί Αντρέ Βίλας Μπόας, Τόμας Τούχελ αντί Φρανκ Λάμπαρντ) και ότι προ του απολυθέντος εργαζόταν Ιταλός (Κάρλο Αντσελότι και Μαουρίτσιο Σάρι), ότι έπαιξε τελικούς Κυπέλλων (2-1 τη Λίβερπουλ τότε, 1-0 από τη Λέστερ φέτος), ότι και τότε και φέτος απέκλεισε Πορτογάλους στους «8» και Ισπανούς στους «4» (Μπενφίκα και Πόρτο, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ), ότι κίπερ, ήταν και είναι, 29χρονος και απόκτημα από τη Ρεν (Πετρ Τσεχ και Εντουάρντ Μεντί) και άλλα κάμποσα!
Πέναλτι πήγαν οι 11 από τους 65 τελικούς της διοργάνωσης. Η Τσέλσι το έχασε έτσι το 2008 (στη Μόσχα από τη Γιουνάιτεντ) και το πήρε στα πέναλτι το 2012 (στο Μόναχο με την Μπάγερν). Πιθανώς ναι εμφανιστούν και φέτος, όπως και μεσοβδόμαδα στο Βιγιαρεάλ – Γιουνάιτεντ, δεν αντιλέγω. Πλάκα πλάκα ο μόνος άλλος τελικός ανάμεσα σε Γκουαρδιόλα και Τούχελ, του Κυπέλλου Γερμανίας το 2016 ανάμεσα σε Μπάγερν και Ντόρτμουντ, ναι, σωστά μαντέψατε, στα πέναλτι κρίθηκε (4-3 η Μπορούσια).
Ρεκόρ. Η Σίτι έγινε φέτος η πρώτη αγγλική ομάδα που φτάνει τις 11 νίκες σε μια ευρωπαϊκή σεζόν και, αν κατακτήσει το τρόπαιο με μία ακόμη, θα… ισοφαρίσει το ρεκόρ των 12 της Ρεάλ που κρατά από το 2001-02. Τότε η «βασίλισσα» έκανε 12-3-2, καθότι υπήρχε και β’ φάση ομίλων και τα ματς ήταν περισσότερα.
Σκορ. Σχεδόν όλα έχουν εμφανιστεί σε τελικούς. Σχεδόν, όχι όλα. Φερ’ ειπείν έχουν βάλει ομάδες έως 4 γκολ και μία, η Ρεάλ, είχε πετύχει 7. Ουδέποτε κάποια σημείωσε 5 ή 6. Από τη δεκαετία του ’50 λοιπόν, ποια σκορ δεν είδαμε ποτέ σε τελικό; Ισοπαλία με σκορ 4-4 και νίκες με 5-1 και 5-2 από… σκορ-μαμούθ και το 3-2 από το Μπενφίκα – Μπάρτσα το 1961.
Τελικοί και… αήττητες (στα 90λεπτα) αμφότερες! Για τη Σίτι μόλις ο δεύτερος ευρωπαϊκός τελικός και πρώτος μετά από 51 ολόκληρα χρόνια, κατακτώντας το 1970 το Κυπελλούχων ενάντια στην πολωνική Γκόρνικ (2-1) στη Βιέννη. Αντίθετα για την Τσέλσι είναι ο έβδομος ευρωπαϊκός έχοντας ποσοστό κατακτήσεων 83,33% (5/6) με μόνη απώλεια το 2008 στα πέναλτι από τη Γιουνάιτεντ στη Μόσχα. Ήτοι δεν έχει ήττα σε 90λεπτο ευρωπαϊκών τελικών!
Υποψήφια πρωταθλήτρια Ευρώπης η Σίτι, αν το κατακτήσει, θα γίνει (προς ώρας) η πέμπτη ομάδα στην ιστορία με 100% επιτυχία στον μόνο της τελικό μετά τις Φέγενορντ (1970), Αστον Βίλα (1982), PSV Αϊντχόφεν (1988) και Ερυθρό Αστέρα (1991).
Φάουλ. Γκολ με φάουλ σε τελικό; Ναι, έχουν μπει. Τέσσερα. Ωστόσο και του Λουίς Αραγονιές της Ατλέτικο το 1974 με την Μπάγερν (έληξε 1-1, στον επαναληπτικό οι Βαυαροί νίκησαν με 4-0) και του Ρόναλντ Κούμαν της Μπαρτσελόνα 1992 με τη Σαμπντόρια, ήταν στην παράταση. Στο 90λεπτο ήταν μόνο του Φραντζ Ροτ της Μπάγερν το 1976 με τη Σεντ Ετιέν και του Μάριο Μπάσλερ το 1999 με την Μπάγερν κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ωστόσο, τόσο το σουτ του Κούμαν όσο και του Ροτ δεν ήταν απευθείας αλλλα συμπαίκτες τους είχαν ελαφρώς ακουμπήσει την μπάλα (tipped, ως αναφέρουν οι Αγγλοι): ο Φραντζ Μπέκενμπαουερ στο πρώτο, οι Χοσέ Μαρία Μπακέρο και Χρίστο Στόιτσκοφ στο δεύτερο.
Χατ-τρικ έχουν σημειωθεί μόλις τέσσερις φορές σε τελικούς, τελευταίο το 1969 από τον Ιταλό Πιερίνο Πράτι στο Μίλαν – Αγιαξ 4-1! ΟΚ, ποιος να βάλει τρία γκολ, ο Μάχρεζ, ο Ντε Μπρόινε ή ο Βέρνερ (σ.σ. που ανάθεμα κι αν τον έχω γράψει με την πρώτη ποτέ σωστά, πάντα ως «Βέρντερ» φεύγει); Just saying…
Ψάξιμο και στα φάουλ. Σε 12 ματς φέτος η Τσέλσι παραχώρησε 14,08 κατά μέσο όρο και κέρδισε 10,58 και η Σίτι έκανε 9,8 και της έκαναν 7,41 αντίστοιχα. Στα τρία μεταξύ τους έγιναν 21, 20 και 22 και σε τρεις εταιρείες βρίσκεις το line κατά σειρά σε 21,5, 22,5 και 23,5! Τελευταίο ματς της σεζόν γαρ, δεν σκέφτεσαι, τάκλιν κάνεις.
Ωραία απόδοση έχουν τα σουτ, αλλά όχι τα… εύστοχα, στην εστία δηλαδή. Γενικά, σουτ. Η Σίτι είχε ανά ματς 13,58 στην Ευρώπη και 15,76 στο πρωτάθλημα και η Τσέλσι, αντίστοιχα, 11,5 και 14,62.
Δημοσιεύτηκε στο Footballbet.gr στις 29/5/2021
