Στα, ακριβά είναι η αλήθεια, πόδια των παικτών κρέμεται η επιτυχία ή η αποτυχία των μεγάλων εταιριών ένδυσης που συμμετέχουν στο Μουντιάλ. Η κόντρα που παρατηρείται ανάμεσα στους δυο κολοσσούς Adidas και Νike έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, ενώ η Puma παίζει… αμυντικά. Οι απεσταλμένοι ευρωπαϊκών τηλεοπτικών δικτύων στη Ρωσία έχουν εντυπωσιαστεί με τα αμέτρητα διαφημιστικά που παίζουν συνέχεια στις οθόνες ενώ οι μεγάλες αστέρες διαφημίζουν παρδαλά παπούτσια, φανέλες και κορδέλες.
Τα πάντα για το χρήμα, χρήμα που χρειάζεται να παράγει παπούτσια, κάλτσες, μπάλες, φανέλες, σορτς και ό,τι άλλο επιβάλει η παγκόσμια αγορά.
Κορυφαία αντιπαλότητα στον χώρο, αυτή της Adidas με τη Nike που κρατούν τη μερίδα του λέοντος της αγοράς. Ντύνουν ομάδες, διαιτητές και… βοηθούς αυτών.
Η Adidas έχει να λέει ότι έχει ντύσει τις 12 από τις 32 χώρες του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου ενώ η Nike έφτασε τις δέκα και η Puma μόλις τέσσερις. Ωστόσο η Nike απαντά, από την πλευρά της, ό,τι το 60% από τους 736 ποδοσφαιριστές φορούν τα δικά της παπούτσια. Ο πόλεμος καλά κρατεί.
Πριν από 40-50 χρόνια το σκηνικό ήταν εντελώς διαφορετικό. Το παιχνίδι ξεκίνησε η Adidas, που είχε την έμπνευση να πληρώνει τους αθλητές για να φορέσουν τα προϊόντα της – και να ποζάρουν με αυτά. Ηταν ιδέα του γιού του ιδρυτή της Adidas, Αντολφ Ντάσλερ. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956, ο Χορστ Ντάσλερ χρηματοδότησε ορισμένους αθλητές να φορέσουν τις δικές του φανέλες και η πόρτα είχε πια ανοίξει, μετατρέποντας τον αθλητισμό σε αποικία των εταιριών. Η σχέση εταιριών με τους αθλητές έγινε πιο… στενή από οικογενειακή. Πήρε χρόνια για να μαθευτεί η αναγκαστική συμμετοχή του «άρρωστου» Ρονάλντο, στον τελικό του Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998, όπου η Βραζιλία ηττήθηκε 3-0. Μια ματιά στο βιβλίο του Εντμούντο απομακρύνει κάθε αντίρρηση, όπου αναγράφεται ότι το «φαινόμενο» υποχρεώθηκε να ξεκινήσει βασικός αν και είχε υποστεί επιληπτική κρίση ελέω άγχους.
Ως το 1970 η Adidas είχε γίνει θεσμός, μέχρι που η FIFA της επέτρεψε να γίνει βασικός χορηγός μέχρι το 2030. Οταν οι Βραζιλιάνοι σήκωναν το τρίτο τους Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό, στο Ορεγκον των ΗΠΑ ο κατασκευαστής αθλητικών υποδημάτων Φίλιπ Νάιτ, αποφάσισε να αντιμετωπίσει την κυριαρχία της Adidas. Σήμερα, ο 80χρονος Νάιτ παραδέχεται ότι το εγχείρημα άγγιζε τα όρια της τρέλας. Σε αυτά τα χρόνια η Nike του Νάιτ έγινε μεγαλύτερη από την Adidas, ελέγχοντας το 17% της παγκόσμιας αγοράς. Διόλου τυχαίο που σε αυτό το Μουντιάλ της τεχνολογίας και του εμπορίου, οι δυο εταιρίες χορηγούν τις 22 από τις 32 ομάδες.
Το ‘98 η Γαλλία φορούσε Adidas, το 2002 ήταν η παρθενική και η μοναδική νίκη της Nike με τη Βραζιλία, που το ‘94 φορούσε Umbro. H Puma έγραψε ιστορία με τη νίκη της Ιταλίας το ‘06 στη Γερμανία, τέσσερα χρόνια αργότερα στη Νότια Αφρική ξανά νικήτρια με την Ισπανία η Adidas που το 2014 είχε και τη Γερμανία και την Αργεντινή, τις δύο φιναλίστ του τελικού.
Τι αναμένει τη Nike; Έντυσε φέτος τη Βραζιλία και τις Αυστραλία, Κροατία, Αγγλία, Γαλλία, Νιγηρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σαουδική Αραβία και Νότια Κορέα. Η Adidas έντυσε τις Αργεντινή, Βέλγιο, Κολομβία, Αίγυπτο, Γερμανία, Ιράν, Ιαπωνία, Μεξικό, Μαρόκο, Ρωσία, Ισπανία και Σουηδία και η Pumas τις Σενεγάλη, Σερβία, Ελβετία και Ουρουγουάη. Η New Balance έχει την Κόστα Ρίκα και τον Παναμά, η Umbro το Περού, η Hummel τη Δανία, η Errea την Ισλανδία και η Uhlsport την Τυνησία.
Αρθρο που δημοσιεύτηκε στο Sputniknews.gr στις 17/6/2018
