Menu

Τζένγκις Χαν. Μογγολική omerta

Τζένγκις Χαν. Μογγολική omerta

Ανακηρύχθηκε ως η κορυφαία προσωπικότητα της έσχατης χιλιετίας, όχι τυχαία πρόκειται για πολέμαρχο αφού μιλάμε για μια εποχή πολέμων και ριζικών ανακατατάξεων παγκοσμίως.

Κι αν με τον Μέγα Αλέξανδρο έχουν περισσότερες διαφορές παρά κοινά σημεία, καίτοι κατέκτησαν σε διαφορετικές εποχές τα ίδια εδάφη, τους ενώνουν οι καταπληκτικές στρατηγικές στις μάχες και το μυστήριο γύρω από την τελευταία τους κατοικία.

Για τους Μογγόλους ο Τζένγκις Χαν είναι ο επί Γης Θεός και όταν, προ οκταετίας, κάποιοι «άρρωστοι» Αμερικανοί ξεκίνησαν έρευνα για τον τάφο του μεγάλου στρατηλάτη, τα περισσότερα εμπόδια ήρθαν από τους ντόπιους που θεωρούν ότι δεν ήθελε να βρεθεί, εξ ου και επέλεξε με τόσο μυστήριο το νεκροκρέβατό του.

Ο Χαν (1155 ή 1167 -1227), που το πραγματικό του όνομα ήταν Τεμουζίν, έγινε στα 13 του χρόνια αρχηγός 30 μογγολικών φυλών μετά από το θάνατο του πατέρα του, ένωσε τις πέντε μογγολικές φυλές με το σπαθί του, διακρίθηκε για τις έξοχες στρατιωτικές του ικανότητες κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Κίνας, τη Μπουχάρα, τη Σαμαρκάνδη, έφτασε μέχρι τη Ρωσία και τα σύνορα της οθωμανικής αυτοκρατορίας και, ως τον θάνατό του, μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία έφτασε να εκτείνεται από τη χερσόνησο της Κορέας ως τον Δούναβη.

Τον Χαν τιμούν σήμερα οι Μογγόλοι με προσευχές στο μοναστήρι του Γκαντάν στο Ουλάν Μπατόρ, την πρωτεύουσα της Μογγολίας. Τον τιμούν περισσότερο κι από τον Νταμντίν Σιχμπατάρ, του επαναστάτη ηγέτη που πέτυχε την ανεξαρτησία από την Κίνα το 1921, αλλά άνοιξε τις πόρτες σε 70 χρόνια κομμουνισμού υπό την σκέπη της Σοβιετικής Ενωσης. Το όνομά του είχε διαγραφεί από τα σχολικά εγχειρίδια, όμως από το 1992, μετά το τέλος της σοβιετικής κυριαρχίας, ο Τζένγκις Χαν έγινε και πάλι ο πιο σημαντικός εθνικός ήρωας, πανταχού παρών σε κάθε όψη της καθημερινής ζωής: από τα χαρτονομίσματα μέχρι τα μπουκάλια της βότκας. Ο Χαν έδωσε στους Μογγόλους μια ταυτότητα ως έθνος και ίδρυσε τη μοναδική νομαδική αυτοκρατορία του κόσμου που συνεχίζει να υφίσταται.

Γεννήθηκε κοντά στον ποταμό Ονόν, στα βορειοανατολικά της σημερινής Μογγολίας και πέθανε στις 18 Αυγούστου του 1227κατά την εκστρατεία εναντίον της σημερινής κινεζικής επαρχίας του Γκανσού. Σύμφωνα με έναν θρύλο, η τελευταία εναπομείνασα πριγκίπισσα του Ζία τον ευνούχισε για να εκδικηθεί για τη σφαγή της οικογένειας και του λαού της και ο Τζένγκις πέθανε λίγο καιρό μετά, καθώς ήταν ήδη γέρος και καταπονημένος. Ένας άλλος θρύλος λέει ότι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας κατά των Τανγκούτων ο Τζένγκις έπεσε από το άλογό του και πέθανε μέσα σε μερικές εβδομάδες από τα τραύματά του.

Πιστεύεται ότι ετάφη στη γενέθλια γη του, αλλά ο τάφος του δεν βρέθηκε ποτέ. Ο μύθος λέει ότι οι σκλάβοι που τον κατασκεύασαν δολοφονήθηκαν, όπως και οι στρατιώτες που τους σκότωσαν. Η λαϊκή παράδοση λέει ότι εξέτρεψαν έναν ποταμό για να περάσει πάνω από το μέρος εκείνο έτσι ώστε να σβήσει κάθε ίχνος. Και ένας άλλος θρύλος λέει ότι για τον σκοπό αυτόν έτρεψαν σε άτακτη φυγή ένα κοπάδι αλόγων. Στις αρχές της δεκαετίας Αμερικανοί ανακάλυψαν στα βουνά που περιβάλλουν την πρωτεύουσα Ουλάν Μπάτορ το χώρο ταφής των πρώτων Μογγόλων Χαν και αναπτερώθηκαν οι ελπίδες για την ανακάλυψη του τάφου του,  αφού θεωρείται ότι θάφτηκε μαζί με τους φρουρούς και τους δούλους. Οι ανασκαφές σταμάτησαν μετά τις αντιδράσεις των ντόπιων.

«Ξέρουν πολύ καλά πού είναι ο τάφος, είναι κληρονομιά τους αλλά δεν έχουν μιλήσει εδώ και 800 χρόνια και δεν θα το κάνουν ποτέ» παραδεχόταν ο Αμερικανός επικεφαλής των ανασκαφών…


Δημοσιεύτηκε στο E-magazino.gr στις 25/10/2017