Το Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, το 1987 άφησε πίσω της εκτός από ονειρεμένες αναμνήσεις για όσους είχαν την τύχη να ζήσουν εκείνες τις στιγμές, αλλά και πολλά κέρδη σε πολλαπλά επίπεδα.
Ένα από αυτά ήταν της δημόσιας τηλεόρασης. Η ΕΡΤ χωρίς τον ανταγωνισμό των ιδιωτικών καναλιών έπαιξε μόνη της …μπάλα και τα πήγε περίφημα.
Στον δημοσιογραφικό τομέα οι περιγραφές του αξέχαστου Φίλιππα Συρίγου έμειναν ανεξίτηλες στην μνήμη όσων της άκουσαν. Η ΕΡΤ είχε δώσει τα διαπιστευτήρια της με ειδικό στούντιο στο ΣΕΦ όπου κάθε βράδυ με παρουσιαστή τον Χάρη Αλευρόπουλο υπήρχε ειδική «ζωντανή» εκπομπή.
Αλλά πέρα από όλα αυτά το όφελος της ΕΡΤ ήταν απρόσμενο στον οικονομικό τομέα. Κανείς δεν περίμενε πως η πορεία του εθνικού μας συγκροτήματος θα προκαλούσε τέτοια διαφημιστική έκρηξη.
Καθημερινά η ΕΡΤ είχε 15 με 20 λεπτά διαφημίσεις (απίστευτος χρόνος για τα δεδομένα του 1987) αλλά και η ΕΡΤ-2 «τσιμπούσε» το πεντάλεπτο της.
Όταν στο τέλος έγινε «ταμείο» υπολογίστηκε ότι τα έσοδα ήταν περισσότερα από 140 εκατ. δραχμές. Για να καταλάβουν οι νεότερες γενιές γιατί ποσό μιλάμε, αρκεί να μάθουν ότι ο βασικός μισθός τότε ήταν κάπου 26.000 δραχμές!
Με αυτά τα χρήματα η ΕΡΤ εκτός των άλλων τα επένδυσε αγοράζοντας ένα υπερσύγχρονο «πεντακάμερο» η αξία του οποίου ήταν κάπου 100 εκατ. δραχμές.
Η ΕΡΤ-2 με το 1/3 των διαφημίσεων της ΕΡΤ (μετέδωσε 10 αγώνες) εισέπραξε κάτι περισσότερα από 40 εκατ. δραχμές έχοντας πολύ λιγότερα έξοδα. Πέντε με έξι λεπτά σε καθημερινό επίπεδο ήταν τα έσοδα του δεύτερου καναλιού εκείνη την περίοδο.
Εκτός των άλλων η ΕΡΤ είχε καταβάλει «ενοίκιο» 700.000 δραχμών στην EBU.
