Όταν λίγο μετά τα μεσάνυκτα, στα πρώτα κιόλας λεπτά της Παρασκευής 21ης Απριλίου του 1967, το πραξικόπημα των συνταγματαρχών ήταν σε πλήρη εξέλιξη, στα γραφεία των εφημερίδων ετοίμαζαν το «κλείσιμο». Οι περισσότερες, κυρίως οι πρωινές, λίγο μετά τα μεσάνυχτα το είχαν ήδη κάνει. Κάποιες δεν είχαν προλάβει και δεν βγήκαν ποτέ στα περίπτερα με ημερομηνία 21-4-1967.Το πρώτο φίμωμα του Τύπου ήταν γεγονός. Η εντολή ήταν σαφής. Καμία εφημερίδα δεν θα κυκλοφορούσε με την «είδηση».
Η μοναδική εφημερίδα που πρόλαβε να το δημοσιοποιήσει ήταν η «Καθημερινή» με ένα «τονισμένο μονόστηλο» στην πρώτη σελίδα του φύλλου της 21/4/1967 που έμελε να ήταν και το τελευταίο πριν αναστείλει την λειτουργία της έως την 15η Σεπτεμβρίου του 1974.
Οι αθλητικές εφημερίδες εκείνη την ώρα είχαν ήδη τυπωθεί. Άλλωστε τα δικά τους θέματα ήταν διαφορετικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος.
Βασικό θέμα ο αγώνας της εθνικής μας ομάδας με την αντίστοιχη της Αυστρίας στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968 που θα γινόταν στις 23 Απριλίου (Κυριακή των Βαΐων) στις 16:15 στο Καραϊσκάκη.
Την προηγούμενη το εθνικό μας συγκρότημα αντιμετώπιζε σε φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας τον Αργοναύτη (ομάδα δεύτερης κατηγορίας εκείνη την εποχή). Eίχε επικρατήσει με 3-1 με δύο γκολ του Μίμη Παπαϊωάννου και ένα του Βασίλη Μποτίνου.
Καθώς τότε οι ομάδες είχαν δικαίωμα μίας αλλαγής στους διεθνείς αγώνες ο ομοσπονδιακός τεχνικός Λάκης Πετρόπουλος είχε χρησιμοποιήσει 13 παίκτες: Οικονομόπουλος (Χρηστίδης), Πλέσσας, Ζαντέρογλου, Λουκανίδης, Βασιλείου, Γιούτσος (Πολυχρονίου), Δομάζος, Χάϊτας, Σιδέρης, Παπαϊωάννου, Μποτίνος.
Αμέσως μετά το ματς η αποστολή αποσύρθηκε σε ξενοδοχείο της Κηφισιάς όπου θα παρέμενε έως την Κυριακή. Ξυπνώντας το πρωί της Παρασκευής, οι διεθνείς όπως και όλοι οι Έλληνες, είχαν πληροφορηθεί τα νέα έστω και σε συγκεχυμένη μορφή.
Το ματς με την σύμφωνη γνώμη της ΟΥΕΦΑ και την συγκατάθεση της αυστριακής ομοσπονδίας αναβλήθηκε για άλλη ημερομηνία (έγινε τελικά τον Οκτώβριο του 1967). Είχε προηγηθεί μαραθώνιος διαβουλεύσεων με τους Αυστριακούς πάντως να τηρούν το φερ πλέι και να συναινούν τελικά στην αλλαγή.
Αυτό το πλήρωσαν με…αποκλεισμό καθώς τον Οκτώβριο η εθνική μας τους είχε συντρίψει με 4-1 με τρία γκολ του Γιώργου Σιδέρη. Εκείνη η ήττα είχε βοηθήσει την Σοβιετική Ένωση να πάρει την πρώτη θέση του ομίλου και να φθάσει στην τελική φάση όπου αποκλείστηκε από την Ιταλία στην κλήρωση μετά από ισοπαλία χωρίς γκολ στα ημιτελικά!
Η ΕΠΟ έστω και με καθυστέρηση τριών ημερών γνωστοποίησε στους φιλάθλους ότι όσοι είχαν προμηθευτεί εισιτήρια του αγώνα θα μπορούσαν να τα επιστρέψουν στα καταστήματα όπου τα είχαν αγοράσει για να πάρουν πίσω τα χρήματα τους.
Οι Αυστριακοί και ο διαιτητής
Στην Αθήνα έφθανε εκείνο το πρωινό της 21ης Απριλίου και ο Ρουμάνος ρέφερι Βασίλε Ντιμιτρέσκου που με την σειρά του ενημέρωσε την ΟΥΕΦΑ και περίμενε έως την Κυριακή πριν πάρει την πτήση της επιστροφής για το Βουκουρέστι.
Λίγες ώρες πριν τα τεθωρακισμένα «πλημμυρίσουν» τους δρόμους της Αθήνας, στις 19.30 της 20ης Απριλίου είχε φθάσει στην Αθήνα, η Αυστριακή αποστολή αποτελούμενη από 15 παίκτες και επτά συνοδούς καθώς και από 22 δημοσιογράφους.
Η ομάδα είχε καταλύσει σε ξενοδοχείο της Μαγκουφάνας (η τωρινή Πεύκη) ενώ οι δημοσιογράφοι σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Οι τελευταίοι ήταν από τους πρώτους ξένους που είχαν εικόνα ότι κάτι συνέβαινε στην Ελληνική πρωτεύουσα αλλά δεν είχαν κανένα τρόπο να επικοινωνήσουν με την πατρίδα τους, καθώς είχαν διακοπεί όλες οι τηλεπικοινωνίες!
Όταν γύρισαν φυσικά στην Αυστρία αντί να περιγράψουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα για τον οποίο είχαν ταξιδέψει στην Αθήνα, έγραφαν τα όσα είχαν βιώσει ή όσα είχαν αντιληφθεί στις πρώτες ώρες του πραξικοπήματος.
Ματαιώθηκε το γεύμα
Το μεσημέρι του Σαββάτου οι Αυστριακοί είχαν προσκληθεί από τον υφυπουργό προεδρίας Κωνσταντίνο Ράλλη σε επίσημο γεύμα στον Βασιλικό Ναυτικό Όμιλο. Το γεύμα φυσικά ματαιώθηκε από την στιγμή που ο Ράλλης και όλα τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης Παναγιώτη Κανελλόπουλου ανατράπηκαν από την (προσωρινή) κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Κόλλια που είχε διορίσει άμεσα η Χούντα και είχε ορκιστεί στις 18:00 της 21ης Απριλίου. Στη κυβέρνηση μετείχε η πρωταγωνιστική τριάδα των πραξικοπηματιών (Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος).
Οι διεθνείς μας εγκατέλειψαν το ξενοδοχείο της Κηφισιάς για τα σπίτια τους αλλά ένας από αυτούς, ο Μίμης Δομάζος κατά βάθος είχε χαρεί από την απροσδόκητη εξέλιξη. Αυτό γιατί ήταν έτοιμος να ντυθεί γαμπρός ανεβαίνοντας τα σκαλιά της εκκλησίας με την αγαπημένη του Βίκυ Μοσχολιού μετά από πέντε χρόνια σχέσης.
Ο γάμος είχε προγραμματιστεί για την Πρωτομαγιά που συνέπεσε εκείνη την χρονιά με την Δευτέρα του Πάσχα. Η ματαίωση του αγώνα του είχε δώσει την ευκαιρία να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στις λεπτομέρειες του γάμου του.
Ο γάμος πράγματι έγινε στην Μητρόπολη των Αθηνών με περισσότερους από 3.000 θαυμαστές του δημοφιλούς ζευγαριού να κατακλύζουν τους γύρω χώρους.
Όλα αυτά ενώ το χουντικό καθεστώς είχε ήδη εγκατασταθεί για τα καλά στην εξουσία. Η πρώτη μαζική συγκέντρωση επί χούντας, πέριξ της Μητρόπολης και της Πλατείας Συντάγματος χωρίς φυσικά κανείς να νοιάζεται για τίποτα άλλο εκτός από το να δει κάτι από τον γάμο των ειδώλων τους.
«Ο γαμπρός μου από το Λονδίνο»
Οι αθλητικές εφημερίδες αφιέρωναν αρκετό χώρο και για τα καλλιτεχνικά νέα και ιδιαίτερα εκείνα που αφορούσαν τον κινηματογράφο, προβάλλοντας επισταμένως τις νέες ταινίες του Ελληνικού σινεμά που έβγαιναν στις αίθουσες όπου έπαιζαν ταινίες πρώτης προβολής. Εκείνη την εβδομάδα και λόγω Πάσχα, υπήρχε μόνο μία.
Η κωμωδία του Γιάννη Δαλιανίδη, «Ο γαμπρός μου από το Λονδίνο» με τον Κώστα Βουτσά, την Νόρα Βαλσάμη και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο.
Το πρώτο ράλι ηθοποιών
Οι ηθοποιοί πάντως εκείνο ειδικά το Σαββατοκύριακο περίμεναν με λαχτάρα την διεξαγωγή του πρώτου ράλι ηθοποιών με διοργανωτή τον παλαιό άλτη του μήκους Βαλκανιονίκη Δήμο Μαγκλάρα. Το ράλι είχε προγραμματιστεί για την Κυριακή 23 Απριλίου με αφετηρία την Γλυφάδα και θα μετείχαν σε αυτό μόνο ηθοποιοί άνδρες και γυναίκες. Εκείνη την μέρα είχε γίνει θέμα η απουσία της Ζωής Λάσκαρη που βρισκόταν στο Λονδίνο και δεν θα συμμετείχε παρά την αρχική διαβεβαίωση της για το αντίθετο.
Είχαν δηλώσει συμμετοχή 27 ηθοποιοί με μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, τον γνωστό λάτρη του βολάν, Αλέκο Τζανετάκο που οδηγούσε Λάντσια.
Στα φαβορί οι γνωρίζοντες τοποθετούσαν και τον Τάσο Γιαννόπουλο με Τράιομφ 2000 ενώ στις γυναίκες ξεχώριζε η παρουσία της Μπεάτα Ασημακοπούλου, με Τράιομφ 1200.
Είχαν ακόμη δηλώσει συμμετοχή οι Γιώργος Μούτσιος, Χρήστος Νέγκας, Τάκης Βαρλάμος, Γιάννης Βόγλης Φάνης Χηνάς και άλλοι.
Φυσικά το ράλι δεν έγινε ποτέ…
Αναβλήθηκε όλη η αθλητική κίνηση
Το Σάββατο 22 Απριλίου, δεν κυκλοφόρησε καμία εφημερίδα. Η μοναδική πληροφόρηση για την ματαίωση κάθε αθλητικής δραστηριότητας έγινε το απόγευμα εκείνης της ημέρας από τον ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η λιτή ανακοίνωση έλεγε: «Όλαι αι αθλητικές εκδηλώσεις οι οποίαι είχον προαναγγελθή δια την Κυριακή, αναβάλλονται».
Έτσι εκτός από τον αγώνα της εθνικής με την Αυστρία, ματαιώθηκαν τα πρωταθλήματα της Β’ και Γ’ Εθνικής κατηγορίας και όλες οι δραστηριότητες σε άλλα αθλήματα.
Το πρωτάθλημα
Σε ό,τι αφορά στο πρωτάθλημα, το πραξικόπημα συνέπεσε με προγραμματισμένη διακοπή, για τον αγώνα της εθνικής με την Αυστρία, κατόπιν για το Πάσχα, για τον επόμενο αγώνα της εθνικής για το Euro 1968 στο Ελσίνκι με την Φιλανδία (7/5) αλλά και για την φάση των «32» του κυπέλλου (14/5). Έτσι ξανάρχισε στις 21/5 όπως είχε αρχικά προβλεφθεί με την 26η αγωνιστική. Ο Ολυμπιακός που ήταν πρώτος στη διακοπή με τέσσερις βαθμούς διαφορά από την δεύτερη ΑΕΚ και δέκα από τον τρίτο Παναθηναϊκό.
Οι «ερυθρόλευκοι» του Μπούκοβι, πρωταθλητές και του 1966, πήραν τον τίτλο αφήνοντας πέντε βαθμούς πίσω την ΑΕΚ και οκτώ τον Παναθηναϊκό.
