Η αλήθεια είναι πως, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται ο «εξάστερος», με τις τουρκικές ομάδες στην Αθήνα σπάνια δυσκολεύεται. Η Φενερμπαχτσέ λύγισε ήδη στο ΟΑΚΑ και, τυχαίο ή όχι (μάλλον το δεύτερο) έκτοτε ακολούθησαν τρεις σερί ήττες, ισάριθμα εκτός Ελλάδος, για τον Παναθηναϊκό που επέστρεψε από το Τελ Αβίβ έχοντας… να λέει ότι ροκάνισε την 20άρα διαφορά στο τέλος και λίγο έλειψε να κάνει την ανατροπή.
Ε, και; Τα αποτελέσματα μετρούν, όπως και οι τίτλοι που έλεγε και ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς (σ.σ. ουδόλως τυχαία η αναφορά, ως θα δείτε).
Κλασικά… μελιτζανί
Επόμενη αντίπαλος για την Euroleague, στην επάνοδο στο ΟΑΚA, η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Εφες. Η οποία ακόμη και στην καλύτερη σεζόν της ιστορίας της είχε ηττηθεί από το «τριφύλλι». Όχι πέρυσι, που έφτασε ως το τρόπαιο, αλλά στη διακοπείσα (ελέω κορωνοϊού) προπέρσινη σεζόν. Και ρέφαρε, με το 80-77 του Νοεμβρίου του 2020 στον δρόμο για το… άγιο δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ήταν μόλις η τρίτη εκτός έδρας, νίκη της επί του ΠΑΟ επί συνόλω 18 αγώνων (15-3) και πρώτη μετά τον Μάρτιο του 2006, βραδιά που ο Αντόνιο Γκρέιντζερ του είχε βάλει σχεδόν 30 πόντους και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε γίνει, κλασικά… μελιτζανί από την κακή άμυνα των Τσαρτσαρή και Τομάσεβιτς.
Στα του σήμερα, η Εφές βιώνει κάτι… απίστευτο, ως και ανεξήγητο. Έκανε με τα χίλια ζόρια «σεφτέ» στην Euroleague κερδίζοντας 71-68 την Ούνικς, όμως το Σάββατο κατόρθωσε να χάσει από την Γαλατασαράι στο πρωτάθλημα ενώ Εργκίν Αταμάν δεν μπορεί να υπολογίζει τους Βασίλιε Μίσιτς και Τζέιμς Άντερσον και έχει αμφίβολο τον Κρούνοσλαβ Σίμον.
Το άλλοτε… express της Κωνσταντινούπολης δείχνει αγνώριστο, θυμίζοντας το «Midnight Express» του 1978 σε πλοκή: έχει αγωνία και περιμένεις το happy end.
Και, ειρήσθω εν παρόδω, το 1993-94 ο Παναθηναϊκός και η Εφές Πίλσεν, ως ονομαζόταν τότε, αντάμωσαν σε Γλυφάδα και Κωνσταντινούπολη με τους «πράσινους» να καλούνται να βρουν λύσεις στην παλιομοδίτικη άμυνα ζώνης 3-2 («βουλγάρικη», όπως την αποκαλούσαν εξ αρχαιοτάτων χρόνων οι προπονητές).
Ο Αραφάτ…
Ο αγώνας ξεκίνησε νωρίς, από την άφιξη κιόλας της τουρκικής ομάδας στο -τότε- Ανατολικό Αεροδρόμιο. Μια άφιξη που είχε συμπέσει με αυτήν του… Γιασέρ Αραφάτ, ο οποίος με τη σειρά του επισκεπτόταν την Ελλάδα προκειμένου να συναντηθεί με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας, Ανδρέα Παπανδρέου.
Ωστόσο στο αεροδρόμιο δεν έκλεψε την παράσταση ο Παλαιστίνιος ηγέτης μα ο Πέταρ Ναουμόσκι, που στον έλεγχο των διαβατηρίων είχε δηλώσει ως πατρίδα του τη «Μακεδονία» – υπόθεση που εκείνη την περίοδο έκανε… τζιζ. Εντέλει ο Σκοπιανός, τότε, Βορειομακεδόνας σήμερα, γκαρντ, υποχρεώθηκε να δηλώσει υπήκοος της «πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας» και έπαιξε κανονικά.
…και η απόλυση
Στη Γλυφάδα ο ΠΑΟ απέτυχε χάνοντας με 67-82, σε ματς που τελείωσε με αποδοκιμασίες, αντικείμενα στο παρκέ και επεισόδια στη φυσούνα. Και σε βραδιά που το τότε σταρ της Εφές, Ουφούκ Σαρίτσα, είχε βάλει 34 πόντους οδηγώντας τον Ζέλικο Παβλίσεβιτς προς την έξοδο.
Ήταν που ήταν στραβό το κλήμα, το μάρμαρο της ήττας ευλόγως έπεσε… βαρύ στον Κροάτη που είχε γράψει ιστορία στην κλασική του απάντηση όταν ένιωθε ότι έπρεπε να υπερασπίσει εαυτόν. «Two Cups, my friend, two Cups», εννοώντας τα δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, που είχε κατακτήσει με την Τσιμπόνα το 1986 και με τη Γιουγκοπλάστικα το 1991.
Ωστόσο αυτά δεν αποδείχθηκαν ικανά να τον σώσουν: το ίδιο βράδυ ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος αποφάσισε να τον σχολάσει από τον πάγκο του Παναθηναϊκού, στον οποίο μια εβδομάδα αργότερα (1η Δεκεμβρίου), έκανε το ντεμπούτο του ο επίσης Κώστας Πολίτης, που έκανε με τα… κρεμμυδάκια την Μπανταλόνα (του… Ομπράντοβιτς).
Μεγάλο ρόλο για την εξέλιξη του αγώνα ήταν η «ζώνη» του Έρς, με τον Παβλίσεβιτς να μην παρουσιάζει κάτι το διαφορετικό και να γνωρίζει το… μένος των φίλων της ομάδας: «Έχει περάσει στον κόσμο πώς ό,τι και αν γίνεται στην ομάδα φταίω για όλα εγώ. Ακόμα και 20 σερί νίκες να κάνουμε και να χάσουμε στο τέλος από μία βολή, πάλι εγώ θα φταίω» ήταν η τελευταία του ατάκα ως «πράσινος» προπονητής ενώ οι οπαδοί του Παναθηναϊκού είχαν στραφεί εναντίον και του Αλεξάντερ Βολκόφ.
Το «Εξτρές του Μεσονυχτίου»…
Τούτη ήταν η παρθενική συνάντηση για ΠΑΟ και Εφές. Δυο μήνες αργότερα έπαιξαν και στην Πόλη, βραδιά στην οποία ο Βολκάν Αϊντίν πέρασε… χειροπέδες στο Νίκο Γκάλη, κατεβάζοντας τον στους 5 πόντους και νομοτελειακά οι «πράσινοι» ηττήθηκαν με 68-59, σε ματς υπό… πυρακτωμένη και κολασμένη ατμόσφαιρα.
Εδώ κι αν κολλάει το «Εξτρές του Μεσονυχτίου»…
Έκτοτε όμως η κατάσταση εξομαλύνθηκε και δεν έλαβαν χώρα άλλα τέτοια επεισόδια. Παρά μόνο… όμορφα και ευτράπελα. Όπως στις 13 Φεβρουαρίου 2008 στο «Αμπντί Ιπεκτσί» όπου η κουτσουρεμένη (είχαν αποχωρήσει ξένοι) Εφές νικά τον Παναθηναϊκό με 74-64 στην πρεμιέρα της φάσης των «16». Εκεί ο Θανάσης Γιαννακόπουλος… ερωτεύτηκε τον Ντρου Νίκολας που είχε πετύχει 29 πόντους και είχε νικήσει μόνος του τον Παναθηναϊκό.
Μετά από λίγους μήνες τον έντυσε στα «πράσινα». Και το έλεγε πάντα. «Πήρα τον παίκτη που με είχε στενοχωρήσει τόσο πολύ!».
Νωρίτερα, υπήρξε και αγώνας που έδειξε, τουλάχιστον, πολιτισμό: στις 7 Απριλίου 2016. Στην τελευταία χρονιά του Δημήτρη Διαμαντίδη εκεί με τους φίλους της Εφές να σηκώνουν πανό και να τον αποχαιρετούν ευχαριστώντας τον για την προσφορά του (!).
Blog που δημοσιεύτηκε στη Fonbet.gr στις 26/10/2021
