Menu

ΑΕΚ – Αρης. Η 4άρα και το ξύλο στην τελευταία παράσταση στο «Νίκος Γκούμας»

ΑΕΚ – Αρης. Η 4άρα και το ξύλο στην τελευταία παράσταση στο «Νίκος Γκούμας»

Πέρασαν 18 χρόνια από την ημέρα που η ΑΕΚ έδωσε την τελευταία της παράσταση στο «Νίκος Γκούμας», επικρατώντας με το επιβλητικό 4-0 του Άρη.

Το ημερολόγιο έδειχνε 3 Μαΐου 2003, η ΑΕΚ έδινε το τελευταίο της παιχνίδι στο «Νίκος Γκούμας», αποχαιρετώντας το όπως του άξιζε, με μια χορταστική εμφάνιση και νίκη απέναντι στον Άρη, με 4-0 (13’ Κατσουράνης, 30’, 45’ Λάκης, 77′ Ίλια Ίβιτς) με άπαντες να λένε αντίο στον «Ναό» με δάκρυα στα μάτια και παίρνοντας ένα αναμνηστικό.

Η ΑΕΚ αντιμετώπιζε τον Άρη και απέμεναν άλλες δυο αγωνιστικές για τη λήξη του πρωταθλήματος. Την τελευταία αγωνιστική οι «κιτρινόμαυροι» έπαιζαν πάλι εντός έδρας αντιμετωπίζοντας τον Πανιώνιο αλλά γνώριζαν ήδη πως είναι τιμωρημένοι και το παιχνίδι θα το έδιναν στην ουδέτερη Πάτρα.

Το κλίμα στο γήπεδο, πολύ ξεχωριστό. Οι μπουλντόζες που είχαν παραταχθεί γύρω από το γήπεδο για να πιάσουν δουλειά μερικές μέρες μετά, κατόπιν απόφασης του Γιάννη Γρανίτσα, αλλά και το ξύλο που έπαιξαν ορισμένοι οπαδοί της Ένωσης με τους λιγοστούς φιλοξενούμενους του Άρη, έμειναν στην ιστορία. Μάλιστα, ο Γρανίτσας είχε δηλώσει μετά το τέλος του αγώνα «Ευτυχώς δεν πήραν έκταση τα επεισόδια. Θεωρώ πως ήταν πάνω στον ενθουσιασμό για την κατεδάφιση του γηπέδου».

Την επομένη (Κυριακή, 4 Μαΐου), οπαδοί της ΑΕΚ αποφασίζουν να πουν και το δικό τους «αντίο» στο σπίτι της ομάδας τους, μπαίνοντας στο γήπεδο και παίζοντας ποδόσφαιρο μεταξύ τους. Με το τέλος αυτού του ανεπίσημου στερνού αγώνα στο στάδιο «Νίκος Γκούμας», επαναλήφθηκε το σκηνικό που είχε στηθεί και μια μέρα νωρίτερα, με τον κόσμο να προσπαθεί να κρατήσει κάτι ως ενθύμιο. Ένα κάθισμα, ένα κομμάτι από τον χλοοτάπητα, ένα κομμάτι από τα δίχτυα.

Στο «Νίκος Γκούμας» η ΑΕΚ έδωσε συνολικά 1.118 παιχνίδια. Σημείωσε 856 νίκες, 158 ισοπαλίες και 104 ήττες, επιβεβαιώνοντας με αριθμούς την ατάκα που επικρατούσε μεταξύ των οπαδών της ότι «οι αντίπαλοι χάνουν… από τη Δεκελείας».

Τα χρόνια, πέρασαν. Πλέον όμως οι φίλοι της Ένωσης βλέπουν πως το όνειρο της επιστροφής στο «σπίτι» τους, είναι πιο κοντά από ποτέ. Ή για την ακρίβεια, είναι μόνο λίγους μήνες μακριά.