Ο Γιώργος Σιδέρης ήταν ο αρχισκόρερ του Ολυμπιακού, ωστόσο τη σεζόν 1969-1970 δεν πήρε τις συμμετοχές που ήθελε με τους “ερυθρόλευκους”. Μάλιστα λέγεται πως ο παραγκωνισμός του οφείλεται στις πολιτικές του πεποιθήσεις, οι οποίες ήταν αντίθετες με εκείνες της χούντας των συνταγματαρχών. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού από τον Γιουγκοσλάβο Στέφαν Μπόμπεκ. Το επίπεδο των προπονήσεων ανέβηκε κατακόρυφα, στον Σιδέρη δεν άρεσε ο νέος υψηλός ρυθμός κι έτσι το διαζύγιο με τον Ολυμπιακό ήταν κάτι παραπάνω από ορατό.
Ο Εθνικός ήταν η ομάδα που ενδιαφέρθηκε πρώτη να αποκτήσει τον “Φόντακα”, ωστόσο όταν εμφανίστηκε η Αντβέρπ με τα υψηλά οικονομικά ανταλλάγματα, ο Σιδέρης αποφάσισε να πάρει τον δρόμο της… ξενιτιάς. Σύμφωνα με τον τύπο της εποχής η Αντβέρπ παραχωρούσε αρχικά στον Σιδέρη ένα κατάστημα στην Αμβέρσα. Τελικά οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία 1,5 εκαυ. δραχμών για κάθε χρόνο συμβολαίου, 30.000 για ενοίκιο σπιτιού, 8.000 για κάθε νίκη, 4.000 για κάθε ισοπαλία και 600 δραχμές για συμμετοχή σε κάθε προπόνηση! Ο Σιδέρης ήταν 32 ετών τότε και το 1969 είχε αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ στην Ευρώπη με 35 γκολ.
Ο Σιδέρης φόρεσε τη φανέλα της Αντβέρπ και αγωνίστηκε σε 25 ματς, σκοράροντας 7 φορές. Ο Έλληνας επιθετικός κατάφερε να σταθεί με αξιοπρέπεια στο πρωτάθλημα του Βελγίου, το οποίο ήταν αρκετά ανταγωνιστικό. Τον Ιανουάριο του 1972, ο Σιδέρης επέστρεψε στην Ελλάδα και τον αγαπημένο του Ολυμπιακό για να πετύχει σε δύο αγώνες, δύο ακόμα γκολ και να φτάσει τα 240, μπαίνοντας στην κορυφή της λίστας των σκόρερ του συλλόγου…
