Στις 28 Νοεμβρίου 1925 οι παιδαγωγοί Δημήτριος Γληνός και Αλέξανδρος Δελμούζος παύονται από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, καθώς η διδασκαλία τους κρίνεται «εθνικά επιβλαβής», απόρροια των περιβόητων «Μαρασλειακών» που συγκλόνισαν τη χώρα για μια δεκαετία και που άρχισαν με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1917. Πρώτο μέτρο ήταν η έκδοση νέων, καινοτόμων αναγνωστικών αλλά παύθηκε με την εκλογική ήττα του «εθνάρχη», το 1920.
Ο Βενιζέλος συνεργάστηκε με Γληνό, Δελμούζο και άλλους στοχεύοντας, μεταξύ άλλων, στη διδασκαλία της δημοτικής γλώσσας στο δημοτικό (1η – 4η) και την παράλληλη διδασκαλία δημοτικής και καθαρεύουσας σε 5η και 6η. Μετά το ’20 η εν λόγω ομάδα διώχθηκε ποινικά «προς διαφθοράν της ελληνικής γλώσσης και παιδείας»!).
Η δε καινοτόμος Ρόζα Ιμβριώτη προκάλεσε τη μήνιν των οπισθοδρομικών της εποχής για τον μοντέρνο, φιλελεύθερο και «υπεράνω προλήψεων» τρόπο με τον οποίο δίδασκε στη Μαράσλειο…
