Δεν είναι ένα ντέρμπι τοπικιστικού ή κοινωνικού χαρακτήρα, ασχέτως αν Μάντσεστερ και Λονδίνο είχαν πορείες αντίθετες στον χρόνο. Είναι όμως, μια, ένα ντέρμπι αντιπαλότητας, το οποίο… γεννήθηκε μέσα στον χρόνο και εξελίχθηκε ως ένα από τα κορυφαία στο Νησί, με την Άρσεναλ να είναι αυτή που έβαλε… πόστα, και φρένο, στην κυριαρχία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα πρώτα χρόνια της Premier League. Από το 1992-93 και σε 12 σεζόν, η Γιουνάιτεντ κατέκτησε 8 πρωταθλήματα με εξαίρεση την έκπληξη της Μπλάκμπεν το ’93 και τα τρία των «gunners», στην εποχή του Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσάτος κατόρθωσε να αφήσει τον (μετέπειτα σερ) Αλεξ Φέργκιουσον τρεις φορές εκτός πρωταθλήματος εκείνη την εποχή, δημιουργώντας ένα… σκωτσεζογαλλικό δίπολο επί αγγλικού εδάφους.
Αν η ManUtd δημιούργησε μια δυναστεία στο αγγλικό ποδόσφαιρο, η Αρσεναλ αποτέλεσε το alter ego της επί σειρά ετών και μόλις το 2004 υπήρξε… σφήνα μιας άλλης ομάδας, της Τσέλσι, που έπρεπε να δει τον Ρομάν Αμπραμόβιτς να δαπανά ένα καράβι λεφτά και να φέρνει τον Ζοσέ Μουρίνιο στο «Στάμφορντ Μπριτζ» για να τις υπερκεράσει. Και συνολικά στα 29 χρόνια της Premier League, με τη Σίτι να… απαντά με πετροδόλαρα, μονάχα 11 φορές ο τίτλος δεν κατέληξε στο Μάντσεστερ και μονάχα τρεις εκτός Μάντσεστερ και Λονδίνο: εξαιρέσεις η Μπλάκμπερν του ’96, η Λέστερ του ’16 και η Λίβερπουλ του ’20, επιστρέφοντας στην κορυφή μετά από 30 ολόκληρα χρόνια.
Their way
Στην 30ετή… αποχή της Λίβερπουλ η Γιουνάιτεντ του Σερ Αλεξ υπήρξε η ομάδα που κέρδισε τους πιο πολλούς τίτλους, ο Σκωτσέζος αποχώρησε το 2013 όχι μόνο μετρώντας 13 πρωταθλήματα αλλά την άφησε με περισσότερα… από τη Λίβερπουλ, μια ανατροπή που ουδείς περίμενα. Διοικώντας, όχι μόνο ως προπονητής μα και ως μάνατζερ, ο Σκωτσέζος κατόρθωσε να εξελίξει τον σύλλογο σε προσωποκεντρικό – όχι τυχαίο ότι έκτοτε η ManUtd ουδέποτε ανήλθε ξανά στην κορυφή.
Τρεις τίτλους μέσα στα 30 αυτά «πέτρινα» χρόνια της Λίβερπουλ μέτρησε και η Αρσεναλ του Βενγκέρ: ο Αλσατός έφερε στο Νησί την κουλτούρα της σκληρής δουλειάς, ποντάρισε στις ακαδημίες, έκανε παιδομαζώματα σε όλη την Ευρώπη και τίμησε το ποδόσφαιρο με το δικό του τρόπο. Κακά τα ψέματα, η Λίβερπουλ βρήκε… τον δικό της Βενγκέρ στο πρόσωπο του Γιούργκεν Κλοπ, πιθανώς και η Τσέλσι σε έναν άλλο Γερμανό, τον Τόμας Τούχελ.
Μα, πάνω από όλα, η μεγάλη αλλαγή που έφερε στο αγγλικό ποδόσφαιρο ήταν το άνοιγμα των συνόρων με τον νόμο Μποσμάν, παράλληλα με τη δημιουργία της Premier League που εκτόξευσε τα έσοδα των αγγλικών συλλόγων. Οι ομάδες της χώρας άρχισαν να βασίζονται στους ξένους τους ολοένα και πιο πολύ, ξοδεύοντας σωστά τα χρήματά τους, σε κάποια φάση η Άρσεναλ παρατασσόταν με μηδέν Αγγλους στην ενδεκάδα (!). Premier League’s new era…
Τα mind games Σκωτσέζου και Αλσατού
Την εποχή που η Τσέλσι πάσχιζε για την παραμονή, η Λίβερπουλ κινούνταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, η Τότεναμ είναι μόνιμος κομπάρσος και η Σίτι έπαιζε στη β’ κατηγορίας, Γιουνάιτεντ και Αρσεναλ μέτρησαν δέκα χρόνια που τερμάτιζαν σταθερά στην πρώτη τριάδα, ουδέποτε είχε συμβεί αυτό πάλι στην κατηγορία. Και όλα ξεκινούσαν από τους πάγκους.
Ο Φέργκιουσον δεν συμπάθησε εξ αρχής τον… ξενόφερτο Βενγκέρ, ο Αλσατός δεν είχε καμία διάθεση να ρίξει φίλια πυρά – τα mind games ανέκαθεν τους χαρακτήριζαν.
Η άφιξη του Βενγκέρ στο Νησί δεν άργησε να αποτελέσει… casus belli για τον Φέργκιουσον, που δεν άφηνε τίποτε αναπάντητο.
«Μα, το πρόγραμμα στην αρχή της σεζόν είναι ευνοϊκό για τη Γιουνάιτεντ» έλεγε τον Απρίλη του ’97 ο Βενγκέρ, «ας κρατήσει για απόψεις του για το ποδόσφαιρο της… Ιαπωνίας» απάντησε ο Σκωτσέζος αναφερόμενος στην παρουσία του Αλσατού στη Ναγκόγια. «Και τι έγινε που ηττηθήκαμε από την Αρσεναλ, δεν θεωρώ ήττα επειδή χάσαμε από μια ομάδα που παίζει άθλιο ποδόσφαιρο, παίζουμε πολύ ωραίο ποδόσφαιρο» τόνισε τον Μάη του ’02 ο «Φέργκι» μετά το 0-1 του «Ολντ Τράφορντ» (με γκολ του Βιλτόρ), «ο καθένας στο σπίτι του νομίζει ότι έχει την ομορφότερη γυναίκα» ήταν η πληρωμένη απάντηση του σερ…
Ακολούθησαν αρκετές δηλώσεις εκατέρωθεν, κυρίως του Βενγκέρ με θέμα τις σχέσεις του Φέργκιουσον με τα ΜΜΕ της χώρας και της προστασίας που (κακά τα ψέματα) του πρόσφεραν…
Δύο κομβικά ματς
Η Αρσεναλ έπαιξε, άθελά της, ρόλο και στο περιβόητο τρεμπλ της Γιουνάιτεντ το 1999, το οποίο ξεκίνησε από τα ημιτελικά του Κυπέλλου στο ουδέτερο «Βίλα Παρκ» του Μπέρμιγχαμ. 0-0 το πρώτο ματς, επαναληπτικός στο ίδιο γήπεδο τρεις ημέρες αργότερα, 1-1 με γκολ από Ντέιβιντ Μπέκαμ και Ντένις Μπέργκαμπ, χαμένο πέναλτι του Ολλανδού με απόκρουση του Πέτερ Σμάιχελ στο 90’ (σ.σ. το τελευταίο πέναλτι που εκτέλεσε ο Μπέργκαμπ στην καριέρα του!) και μια επική κούρσα στην παράταση με γκολ… α λα Μαραντόνα από τον Ράιαν Γκιγκς.
To γκολ εκείνο δεν καθόρισε μόνο τον ημιτελικό αλλά και όλη τη χρονιά. Μια εβδομάδα μετά η Γιουνάιτεντ κέρδιζε τη Γιουβέντους με επική ανατροπή μέσα στο Τορίνο και έφτανε στον τελικό του Champions League νικώντας την Μπάγερν στη Βαρκελώνη με γκολ στο 91’ και στο 93’, κατάκτησε και το πρωτάθλημα (ούσα ένα πόντο πάνω από την Άρσεναλ) και το Κύπελλο, «ο Ράιαν ήταν σαν τραύμα για εμάς. Ακόμα ακούω τις φωνές των οπαδών τους που πανηγύριζαν εκείνη τη νίκη, εμείς τους σπρώξαμε προς το τρεμπλ» παραδεχόταν αργότερα ο Αλσατός.
Ενάμιση χρόνο μετά από την τρελή κούρσα του Ουαλού, Οκτώβριος του 2000, η Άρσεναλ υποδεχόταν τη Γιουνάιτεντ στο «Χάιμπουρι». Σε μια ανύποπτη στιγμή ο Τιερί Ανρί, που βρισκόταν στα δυο μέτρα από τη μεγάλη περιοχή, με πλάτη στην εστία και με τον Ντένις Έργουιν κολλημένο πάνω του, μια κατάσταση στην οποία ποτέ, κανένας δεν θα μπορούσε να τον αποκαλέσει «απειλή για την εστία», σκόραρε με μια ασύλληπτη έμπνευση και ένα συνδυασμό τεχνικής, ενστίκτου και ευφυίας που σπάνια βλέπεις στο ποδόσφαιρο. «Ποτέ δεν κατάλαβα πότε πήρε την μπάλα και πότε σκόραρε», η παραδοχή του Πολ Σκόουλς.
Το ντέρμπι του αήττητου και της… πίτσας
24 Οκτωβρίου 2004, «Όλντ Τράφορντ», το ματς που πέρασε στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου ως ένα από τα κορυφαία. Διότι η Άρσεναλ ταξίδεψε στο Μάντσεστερ με στόχο να υπερασπιστεί το εκπληκτικό αήττητο σερί της που είχε φτάσει τις 49 αγωνιστικές. Για τη Γιουνάιτεντ, όμως, ήταν (και) θέμα τιμής το τερματίσει.
Και όντως. Οι «κόκκινοι διάβολοι» επικράτησαν με 2-0, σε ένα ματς που από την αρχή είχε περισσότερα νεύρα και τσακωμούς και λιγότερο ποδόσφαιρο. Τα γκολ ο Φαν Νίστελροϊ με πέναλτι στο ’79 και ο Γουέιν Ρούνεϊ στο 91’. «Ποτέ στη ζωή μου δεν έφαγα περισσότερες κλωτσιές από ό,τι στο Μάντσεστερ εκείνη την ημέρα», είπε χρόνια μετά ο αδικοχαμένος Χοσέ Αντόνιο Ρέγες, ενώ ο διαιτητής Μάικ Ράιλι προσπαθούσε ανεπιτυχώς να κρατήσει υπό έλεγχο την κατάσταση.
Τελικά, μετά από ένα 90λεπτο… ξύλου, η συνέχεια δόθηκε στα αποδυτήρια. Ο Βενγκέρ σε έξαλλη κατάσταση τσακωνόταν με τον Ρουντ φαν Νίστελροϊ, οι παίκτες των δύο ομάδων ήρθαν στα χέρια, ο Φέργκιουσον μπήκε κι αυτός στον… χορό προσπαθώντας να ηρεμήσει τα πνεύματα και τελικά δευτερόλεπτα μετά όλοι σταματούν, αφού αντιλαμβάνονται ότι ένα κομμάτι πίτσα προσγειώθηκε με πολλή δύναμη στο πρόσωπο του προπονητή της Γιουνάιτεντ.
«Ο ήχος από το κομμάτι της πίτσας που έπεσε στο πρόσωπο του Σερ Άλεξ ακούστηκε τόσο που όλοι σταμάτησαν. Τα σπρωξίματα, οι φωνές, οι τσακωμοί. Όλα πάγωσαν και γύρισαν όλοι να δουν την πίτσα που γλιστρούσε στο πρόσωπο του Σερ Άλεξ» ανέφερε ο Άσλεϊ Κόουλ στο βιβλίο «My Defence», για να επιβεβαιωθεί τελικά το 2017 ότι αυτός που πέταξε αυτό το κομμάτι πίτσας ήταν ο Σεσκ Φάμπρεγας. «Συγγνώμη σερ Άλεξ, δεν το ήθελα. Δεν είχα στόχο κάποιον» παραδέχθηκε καιρό μετά ο Ισπανός για το περιβόητο… Pizzagate.
The Battle of Old Trafford
Υπάρχει κι άλλο ένα μεταξύ τους ματς που πολλοί εκτιμούν ως «τη γέννηση εντός ντέρμπι». Στις 20 Οκτωβρίου του 1990 ένα μαρκάρισμα πυροδότησε ένα καυγά στον οποίο συμμετείχαν… 21 ποδοσφαιριστές! Το ντέρμπι της 9ης αγωνιστικής είχε νικητές τους «κανονιέρηδες», χάρις σε ένα τέρμα του Αντερς Λίμπαρ στο πρώτο ημίχρονο.
Ωστόσο, κανείς δεν το θυμάται για αγωνιστικούς λόγους, αλλά για τα επεισόδια που προκλήθηκαν μεταξύ των ποδοσφαιριστών. Όλα ξεκίνησαν από ένα σκληρό τάκλιν του Γουίντερμπερν στον Έργουιν. Ο τελευταίος, μαζί με τον Μακλέρ ανταπέδωσαν και ο αγωνιστικός χώρος του «Ολντ Τράφορντ» μετατράπηκε σε ρινγκ. Όλοι οι ποδοσφαιριστές, εκτός από τον Ντέιβιντ Σίμαν της Άρσεναλ, συνεπλάκησαν για αρκετά δευτερόλεπτα μεταξύ τους, μέσα σε πανδαιμόνιο. Ο διαιτητής μπορεί να μην έδειξε ούτε μία κόκκινη κάρτα, όμως ο «πέλεκυς» ήταν βαρύς από την ομοσπονδία.
Όμως οι δύο ομάδες τιμωρήθηκαν με αφαίρεση βαθμών! Από τη Γιουνάιτεντ αφαιρέθηκε ένας βαθμός, ενώ οι “κανονιέρηδες” έχασαν δύο (επειδή είχαν γίνει τα ίδια και σε αγώνα με τη Νόριτς), αλλά στο τέλος της χρονιάς κατέκτησαν το πρωτάθλημα…
Παραδοχή, μεταμέλεια…
Ο Φέργκιουσον, μιλώντας στο ντοκιμαντέρ για την καριέρα του Αρσέν Βενγκέρ, παραδέχθηκε πως η αντιπαλότητα μεταξύ τους ήταν μοναδική – και όχι μόνο. «Για κάποιο διάστημα η κόντρα μας είχε γίνει εντελώς τοξική» και ανέφερε μάλιστα ότι «πάντοτε κοιτάζεις από τον καθρέφτη σου ποιος είναι πίσω και η Άρσεναλ ήταν η ομάδα που μπορούσε να μας πλησιάσει και να μας ξεπεράσει. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία επί τούτου για εκείνες τις εποχές».
Από την πλευρά του, ο Βενγκέρ ανέφερε ότι: «Όλοι φοβούνταν τον σερ Άλεξ, από τους διαιτητές μέχρι και τους δημοσιογράφους. Είναι λογικό κι εμείς να έχουμε μεγάλη κόντρα γιατί όταν είσαι λιοντάρι και έχεις απέναντί σου ένα άλλο λιοντάρι, κοιτάζεις να το κατασπαράξεις. Εγώ ήθελα να δείξω μέσα από αυτή την αντιπαλότητα ότι δεν τον φοβόμουν και δεν φοβόμουν γενικότερα κανέναν στο ποδόσφαιρο».
…και εξομάλυνση
Οι σχέσεις των δύο ανδρών εξομαλύνθηκαν όμως, μια για πάντα, μετά τον τελικό Κυπέλλου του ’05 στο Κάρντιφ, όπου νικήτρια αναδείχθηκε στα πέναλτι η Αρσεναλ (με χαμένο σουτ του Σκόουλς). Αργότερα μάλιστα ο σερ Αλεξ αποκάλυψε ότι άρχισε να βλέπει ως ντέρμπι τα ματς με την Αρσεναλ από τον Ιανουάριο του ’87, όταν ο Ντέιβιντ Ρόκαστλ είχε αποβληθεί για δολοφονικό τάκλιν πάνω στον Νόρμαν Γουάιτσαϊντ.
Στα του σήμερα…
- Η Άρσεναλ παραμένει αήττητη στα τελευταία πέντε, μεταξύ τους, ανεξαρτήτως έδρας και διοργάνωσης (3-2-0), έσχατη ήττα το 3-1 στο Λονδίνο τον Ιανουάριο του 2019 – αλλά για το Κύπελλο.
- Στο πρωτάθλημα, επιμέρους, είναι αήττητη στα τελευταία έξι (3-3-0).
- Μόλις μια νίκη έχει η Γιουνάιτεντ στα τελευταία πέντε στο «Ολντ Τράφορντ», το 2-1 τον Απρίλιο του 2018 αλλά το περσινό 1-0 ήταν η πρώτη της νίκη εκεί μετά από 12 χρόνια.
- H Γιουνάιτεντ σημειώνει φέτος 1,62 γκολ ανά αγώνα επί συνόλων 1,85 καθαρών φάσεων, αντίστοιχα η Άρσεναλ βάζει 1,16 σε 6 φάσεις.
Blog που δημοσιεύτηκε στη Fonbet.gr στις 2/12/2021
