Ο Γαλλοεβραίος αξιωματικός του πυροβολικού Αλφρέντ Ντρεϊφούς κατηγορείται -αδίκως όπως θα αποδειχθεί- για προδοσία και η δίκη του άρχισε σαν σήμερα το 1894. Θα τον υπερασπιστεί με το γνωστό κείμενό του υπό τον τίτλο «Κατηγορώ» ο Εμίλ Ζολά. Η εν λόγω πολύκροτη «Υπόθεση Ντρέιφους» αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες και αποτέλεσε το επίκεντρο μιας έντονης αντιπαράθεσης, που ταλάνισε τη γαλλική κοινωνία για πολλά χρόνια. Ο Ντρεϊφούς συνελήφθη για προδοσία, μία κατηγορία που βασίστηκε σε απλές υποψίες και κυρίως στην εβραϊκή καταγωγή του. Πέρασε στρατοδικείο και καταδικάστηκε σε ισόβια, σε καθεστώς απομόνωσης, στο νησί του Διαβόλου της γαλλική Γουινέας. Το κίνημα υπέρ του ήταν παγκόσμιο και οδήγησε στην αναψηλάφηση της υπόθεσης, που τελικά αθώωσε τον Ντρεϊφούς το 1906 και επέστρεψε στο σύνταγμά του.
Η Βουλή ψηφίζει νόμο με τον οποίο αποκαθιστά πλήρως τον Ντρέιφους και σβήνει κάθε αμφιβολία για την αθωότητά του. Στις 22 Ιουλίου του απονεμήθηκε το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής. Κατόπιν μικρής θητείας στον στρατό, όπου πήρε το αξίωμα του ταγματάρχη, αποστρατεύθηκε. Κλήθηκε ξανά κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ως αντισυνταγματάρχης διοίκησε μια φάλαγγα πυρομαχικών. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Ιουλίου 1935 σε ηλικία 76 ετών.
? Να δείτε την ταινία «Κατηγορώ» (σ.σ. J’ accuse) του Ρόμαν Πολάνσκι. Ο Ζορζ Πικάρ πρωταγωνιστεί και ο Πολάνσκι ολοκληρώνει, στα 85 του χρόνια, την τριλογία των έργων που συνθέτουν την προσωπικότητά του. Ο «Πιανίστας» κάλυπτε το πλαίσιο των εφιαλτικών παιδικών του χρόνων. Ο «Όλιβερ Τουίστ» ήταν το λογοτέχνημα που, μεταφέροντάς το στην οθόνη, περιέγραφε ιδανικά τον εαυτό του: έναν κατατρεγμένο, θύμα των περιστάσεων, που επιβίωσε στις χειρότερες συνθήκες που θα μπορούσε να φανταστεί ο άνθρωπος, πριν από το Ολοκαύτωμα φυσικά. Και το «Κατηγορώ» λειτουργεί ως καμπανάκι για έναν αντισημιτισμό που μάλιστα φωλιάζει στη χώρα που τον αγκάλιασε και ποτέ δεν τον πρόδωσε.
