Το «πρωτάθλημα των Πρεσπών», το περσινό, δίνει τη θέση του στο «πρωτάθλημα του Αυγενάκη», αν θέλετε να το πιάσουμε με τους τίτλους που βάζουν οι χαμένοι εκάστοτε του μαραθωνίου της Super League. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ούτε το ένα ούτε το άλλο αγγίζει, έστω και ανεπαίσθητα, την πραγματικότητα, ασυζητητί για το περσινό (και μάλιστα με λόγια μεγαλοπαραγόντων η εν λόγω ατάκα): ο ΠΑΟΚ πέρυσι πήρε πανάξια το πρωτάθλημα. Και ο Ολυμπιακός κατακτά πανάξια το φετινό, ασχέτως το πώς και το πότε θα διεξαχθούν τα play offs, και δίχως την τιμωρία του ΠΑΟΚ ήταν ήδη στ0 +7. Εξίσου ασυζητητί.
Ωστόσο προέκυψε στην πορεία της σεζόν η κατηγορία για πολυϊδιοκτησία ΠΑΟΚ και Ξάνθης. Εν Ελλάδι ο ΠΑΟΚ, μετά τα χθεσινά, κρίθηκε οριστικά «ένοχος», ότι υπήρχε κάποια σχέση με την Ξάνθη, και η απόφαση της ΕΕΑ κρίνεται δεσμευτική, το μόνο που άλλαξε τόσο καιρό ήταν η ποινή. Κι αν ΠΑΟΚ και Ξάνθη στραφούν στο CAS, θα είναι διάδικος και ο Ολυμπιακός.
Έχω την αίσθηση ότι έμειναν άπαντες ευχαριστημένοι: με την τροπολογία Μητσοτάκη, ο ΠΑΟΚ και η Ξάνθη απέφυγαν την ποινή του υποβιβασμού, έναντι αφαίρεσης βαθμών από το τρέχον πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός κατακτά τον τίτλο, end of the story και μένει η… λέζα στον «δικέφαλο», την οποία θα προσπαθήσει δικαστικά να απεμπολήσει.
