49 π.Χ. –φράσεις που χρησιμοποιούμε ως σήμερα.
Ο Ιούλιος Καίσαρας διαβαίνει τον ποταμό Ρουβίκωνα. Αναφωνεί «ο κύβος ερρίφθη» και κηρύσσει τον πόλεμο στη σύγκλητο και τον Πομπήιο, ξεκινώντας τον εμφύλιο.
Ο Ρουβίκωνας είναι ένας μικρός ποταμός, κοντά στο Ρίμινι της Ιταλίας. Ήταν το όριο που χώριζε την Ιταλία από τη Γαλατία και μετά από αυτό, κανείς Ρωμαίος δεν επιτρεπόταν να έχει τον έλεγχο του στρατό του, ώστε να μη γίνεται απειλητικός για τη ρωμαϊκή εξουσία. Όποιος το τολμούσε, ήταν εχθρός της Ρώμης και θα εκτελούνταν.
Ο νόμος αυτός ονομαζόταν «imperium» και προστάτευε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από στρατιωτικά πραξικοπήματα. Ο Ιούλιος Καίσαρας όμως διέσχισε τον Ρουβίκωνα μαζί με τη 13η Λεγεώνα και μπήκε ένοπλος στη Ρώμη, σαν σήμερα, 10 Ιανουαρίου του 49 π.Χ. – ήταν μια πράξη τόσο σημαντική, που η φράση «διέβη τον Ρουβίκωνα» έμεινε συμβολικά στην καθημερινή γλώσσα των ευρωπαϊκών λαών.
Τότε λέγεται πως ακούστηκε από το δεινό ρήτορα, πολεμιστή και πολιτικό, άλλη μία απ’ τις ιστορικές του ρήσεις: «Ο κύβος ερρίφθη».
Ο στρατηγός ήξερε πολύ καλά, ότι μετά από αυτή την κίνηση, δεν υπήρχε γυρισμός.
Με αυτή την ενέργεια, ξεκίνησε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του Καίσαρα και του Πομπήιου, ο οποίος έληξε με τη θριαμβευτική νίκη του Καίσαρα στη μάχη των Φαρσάλων.
Το 48 π.Χ., ο Πομπήιος δολοφονήθηκε στην Αίγυπτο, από τους ανθρώπους που είχαν σταλεί για να τον υποδεχτούν. Τα επόμενα τρία χρόνια, ο Καίσαρας αντιμετώπισε τον Κάτωνα, που συνέχισε τον εμφύλιο μετά τον θάνατο του Πομπήιου. Τον κατατρόπωσε το 46 π.Χ. και ένα χρόνο μετά εξόντωσε και τον γιο του Πομπήιου, που ήταν και το τελευταίο εμπόδιο.
Τον Φεβρουάριου του 44 π.Χ., ο Καίσαρας ονομάστηκε «Dictator perpetuo», δηλαδή «ισόβιος δικτάτορας» της Ρώμης.
Διατήρησε το αξίωμα μόλις για έναν μήνα. Στις 15 Μαρτίου, δολοφονήθηκε μέσα στη Σύγκλητο. Οι Συγκλητικοί τον μαχαίρωσαν 23 φορές. Λέγεται ότι λίγο πριν πεθάνει, είδε τον θετό του γιο Βρούτο, να τον πλησιάζει και να τον μαχαιρώνει. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Κι εσύ τέκνον, Βρούτε;».
