Menu
Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Ελάχιστα πράγματα μπορεί να ταράξουν την trendy κοινωνία του Μιλάνου και να μην έχουν σχέση με τη μόδα ή τη Formula 1. Αλλά στην πανέμορφη στοά, με τον επιβλητικό θόλο, που βγάζει κατευθείαν στο Duomo, δεν υπάρχει άλλο θέμα συζήτησης από το «Derby della Madonnina», το ντέρμπι της… Παναγίτσας ως αποκαλείται η συνάντηση της Ίντερ με τη Μίλαν.

Δύο συλλόγων που εδρεύουν, όχι στην ίδια πόλη μα και στο ίδιο γήπεδο – κι όμως, τους χωρίζουν τόσα πολλά. 

Ίδρυση και κοινωνικές διαφορές

Είναι μια μονομαχία ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους, ανάμεσα σε δύο διαφορετικές τάξεις, ανάμεσα στο γιν και το γιαν. Μίσος, ταξικές διαφορές, οικονομική αυτοτέλεια, όλα είναι κομμάτι της ιστορίας αυτών των αναμετρήσεων που δεν έχουν προηγούμενο και κατατάσσουν το ντέρμπι της Λομβαρδίας στην τέταρτη θέση των clasicos όλου του κόσμου. Ο τοπικιστικός χαρακτήρας της κόντρας είναι ενισχυμένος και σε αυτό συμβάλλει και το κοινό στάδιο που χρησιμοποιούν οι δύο σύλλογοι.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Ο μύθος λέει ότι Άγγλοι μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στο Μιλάνο, ίδρυσαν το 1889 τη Μίλαν για να μπορούν να παίζουν το παιχνίδι που έμαθαν στην πατρίδα τους και πολύ σύντομα μετέτρεψαν το «soccer» σε «calcio». Στις 9 Μαρτίου 1908 μια ομάδα δυσαρεστημένων μελών της «Milan Cricket and Football Club» αποφάσισε να αποσχιστεί από τον σύλλογο και να ιδρύσει έναν άλλο, ο οποίος θα ήταν περισσότερο ανοιχτός σε ξένους παίκτες και δεν θα περιοριζόταν μόνο στους Ιταλούς. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που 15 μέλη άφησαν τη Μίλαν και δημιούργησαν την «Internazionale», την Ίντερ. Η ονομασία της νέας ομάδας καταδείκνυε και την αιτία του «σχίσματος»: διεθνής. Από την πρώτη κιόλας μέρα, ο καινούργιος σύλλογος άνοιξε τις πόρτες του σε όσους μη Ιταλούς παίκτες ήθελαν να αγωνιστούν φορώντας τη φανέλα του.

Η… ελληνική Ίντερ

Η ίδρυση της Ίντερ στις 9 Μαρτίου του 1908 είχε και ελληνική… αύρα. Τότε, μια ομάδα παραγόντων, αποχώρησε από τη Μίλαν δημιουργώντας την Internazionale και εκ των ηγετών της πρωτοβουλίας ήταν ο Ελληνοβενετσιάνος επιχειρηματίας Γιάννης Παραμυθιώτης, με καταγωγή την Παραμυθιά Θεσπρωτίας.

Ιταλικά, τον αποκαλούσαν Τζιοβάνι και διετέλεσε και πρόεδρος του συλλόγου το 1908-09.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Ο Παραμυθιώτης και οι συν αυτώ πίστευαν ότι η Μίλαν είχε πολλούς Ιταλούς στις τάξεις της και θέλησαν να δημιουργήσουν μία ομάδα με διεθνή χαρακτήρα, εξ ου και το όνομά της. Έκτοτε, το ποδοσφαιρικό Μιλάνο ζει και αναπνέει για τις κόντρες των δύο αιωνίων αντιπάλων της πόλης.

Γεννήθηκε στη Βενετία, πέθανε το 1936 στις ΗΠΑ και προερχόταν από μια μεγάλη οικογένεια Θεσπρωτών εμπόρων και τραπεζιτών.

Αριστεροί και Δεξιοί

Τα, δε, χρώματα στην Ιταλία έχουν την δική τους σημειολογία από την εποχή του Μεσαίωνα. Το κόκκινο είναι συνυφασμένο με τις λαϊκές μάζες και το γαλάζιο με την άρχουσα, αριστοκρατική τάξη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι τις τάξεις των «ροσονέρι» πύκνωσαν οι … ήρωες της εργατικής τάξης του Μιλάνου ενώ εκείνες των «νερατζούρι» η μπουρζουαζία των Λομβαρδών.

Κοντολογίς, αριστεροί εναντίων δεξιών, εξ ου και κάποτε στις κερκίδες των οπαδών της Μίλαν κυμάτιζαν οι σημαίες με τον Τσε Γκεβάρα, κάτι που πολλά χρόνια μετά δεν… κόλλαγε με την είσοδο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στα διοικητικά ή των νυν, Ασιατών και Αμερικανών αντίστοιχα, ιδιοκτητών τους… 

Η κατασκευή του γηπέδου…

Το 1925, ο πρόεδρος της Μίλαν, Πιέρο Πιρέλι αποφασίζει να χτίσει γήπεδο, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το κόστος της κατασκευής. Οι εργασίες άρχισαν την 1η Αυγούστου τους ίδιου έτους και ολοκληρώθηκαν στις 15 Σεπτεμβρίου της επόμενης χρονιάς.

Ο πρώτος αγώνας που πραγματοποιήθηκε στο νέο γήπεδο έγινε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1926, με τους «ροσονέρι» να αντιμετωπίζουν, φυσικά, τη συμπολίτισσα την Ίντερ. Οι «νερατζούρι» έκαναν βέβαια επίδειξη δύναμης, επικρατώντας με 6-3, χαλώντας έτσι τα… εγκαίνια, στα οποία όμως δεν παραβρέθηκε πολύς κόσμος. Περίπου 10.000 φίλαθλοι πήραν θέση στο «Σαν Σίρο» και λόγω του ενοχλητικού ήλιου, συγκεντρώθηκαν κυρίως κάτω από τη σκεπαστή κερκίδα, δημιουργώντας ακόμα και την αίσθηση ενός άδειου γηπέδου.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

San Siro, 1926.jpg

Στον πάγκο της Ίντερ καθόταν μάλιστα ο Ούγγρος, με εβραϊκή καταγωγή, Άρπαντ Βάις, ο οποίος το 1944 θα βρει τραγικό θάνατο στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς…

Εκείνη την εποχή βέβαια, οι ομάδες του Μιλάνου δεν ήταν τόσο υπολογίσιμες όσο η Τζένοα, η Μπολόνια και η Γιουβέντους. Και δεν είχαν σταθερή έδρα: πότε στο «Μίλαν ντι Πόρτα Μονφόρτε» και πότε στο «Κάμπο ντι Βιάλε Λομπάρντια» η Μίλαν, πότε στο «Κάμπο ντι Ρίπα Τιτσινέζε» και πότε στο «Κάμπο ντι βία Γκολντόνι» και στην «Αρένα Τσίβικα» η Ίντερ.

Τη λύση έδωσε ο Πιρέλι, γιος του ιδρυτή της ομώνυμης βιομηχανίας ελαστικών που πλήρωσε περίπου 5 εκατ. λιρέτες για την κατασκευή του σταδίου, δίπλα στον τότε Ιππόδρομο του Μιλάνου…

…που έγινε η κοινή τους έδρα

Το επόμενο απόγευμα, 19 Σεπτεμβρίου 1926, οι δύο ομάδες του Μιλάνου επέστρεψαν στο γήπεδο και έγιναν… μία, ως Μιλάνο αντιμετώπισαν την (κραταιά, τότε) Ντούκλα Πράγας σε φιλικό. Το ενωμένο Μιλάνο, φορώντας πορτοκαλί, επικράτησε με 4-0. Εκτοτε, η Ίντερ άρχισε να χρησιμοποιεί το γήπεδο σε μόνιμη βάση, έστω κι αν ανήκε στη Μίλαν.

Το «Σαν Σίρο» δεν οδήγησε τη Μίλαν σε καλύτερες ημέρες άμεσα, αφού ακολούθησε η εποχή κυριαρχίας της Γιουβέντους, όταν μπήκαν οι βάσεις για τη γιγάντωση της «γηραιάς κυρίας». Μάλιστα, με τον Πιρέλι να αποχωρεί από τα δρώμενα της ομάδας το 1928, οι «ροσονέρι» πούλησαν το γήπεδο στον δήμο του Μιλάνου το 1935 και συνέχισαν να αγωνίζονται εκεί, καταβάλλοντας πλέον ενοίκιο – όπως και η Ίντερ.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Ο δήμος αμέσως προχώρησε σε επέκταση της χωρητικότητάς του, με την προσθήκη τεσσάρων γωνιών που ένωναν τις τέσσερις κερκίδες και με επέκταση των δύο κεντρικών κερκίδων. Οι θέσεις αυξήθηκαν σε 55.000, που από τη σεζόν 1947-1948 φιλοξενούσαν και φίλους της Ίντερ, η οποία άφησε την πεπαλαιωμένη «Αρένα Τσίβικα» για να χρησιμοποιεί κι αυτή ως έδρα το -δημοτικό πλέον- γήπεδο της πόλης και το 1954-1955 έγινε η επόμενη επέκταση, στην οποία τοποθετήθηκε δεύτερο επίπεδο κερκίδων. Έφτασε η χωρητικότητα στους 100.000 θεατές (!) και, με τον καιρό για λόγους ασφαλείας, μειώθηκε σε 85.000 θεατές. Το 1957 τοποθετήθηκε και το πρώτο σύστημα φωτισμού για να διεξάγονται αγώνες το βράδυ, ενώ δέκα χρόνια αργότερα προστέθηκε ο φωτεινός πίνακας.

«Σαν Σίρο» ή «Τζιουζέπε Μεάτσα»;

Στις 3 Μαρτίου 1980 το γήπεδο απέκτησε ονομασία, με μία πλάκα που τοποθετήθηκε στην κεντρική είσοδο. Το γήπεδο ονομαζόταν πλέον «Τζιουζέπε Μεάτσα», από τον θρύλο του calcio της δεκαετίας του ’30, ο οποίος προσέφερε τις υπηρεσίες του κυρίως στην Ίντερ, ωστόσο αγωνίστηκε και δύο σεζόν στη Μίλαν τη δεκαετία του ’40, αφήνοντας την τελευταία πνοή το 1979.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Ακόμα μία σύνδεση των δύο συλλόγων, που από εκείνο το φιλικό εγκαινίων του 1926 μέχρι και σήμερα, συνεχίζουν να παίζουν μαζί, στο ίδιο γήπεδο…

Ωστόσο, για τους τιφόζι της Μίλαν, ο Μεάτσα θεωρείται ως ο πρώτος… προδότης του συλλόγου καθώς έπαιξε στη μισητή τους αντίπαλο. Εξ ου και, όταν παίζει η Μίλαν, χρησιμοποιείται το «Σαν Σίρο» και, όταν παίζει η Ίντερ, το «Τζιουζέπε Μεάτσα».

Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη…

Από το 1927 μέχρι το 1940 ο Μεάτσα ήταν ό,τι καλύτερο είχε να αναδείξει το ιταλικό ποδόσφαιρο. Ηγέτης της Αμπροζιάνα (σ.σ. ως ονομαζόταν η Ίντερ τη «μαύρη» περίοδο της δικτατορίας του Μπενίτο Μουσολίνι), αλλά και της εθνικής Ιταλίας με την οποία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934 και του 1938, ο βραχύσωμος άσος είχε εξελιχθεί σε φόβο και τρόμο των αντίπαλων τερματοφυλάκων φορώντας της φανέλα της Ίντερ.

Το 1940, ο καλύτερος προπολεμικός Ιταλός ποδοσφαιριστής μετακομίζει στη Μίλαν και γίνεται αυτομάτως η πλέον πολυσυζητημένη μεταγραφή. Τα δύο χρόνια που έμεινε στους «ροσονέρι» (προτού μεταγραφεί στη… Γιουβέντους και αργότερα επιστρέψει στην Ίντερ), παρά τη μικρή προσφορά του, ήταν αρκετά για να πειστούν οι άνθρωποι της Μίλαν και να δώσουν τη συγκατάθεσή τους, ώστε το γήπεδό τους να πάρει το όνομά του, το 1980.

Όσο για τον (προγενέστερο όρο) «Σαν Σίρο;» Τιμάται η περιοχή όπου είναι χτισμένο το γήπεδο.

«Derby della Madonnina»

Πώς προέκυψε; Από το άγαλμα της Παναγίας στον τρούλο του καθεδρικού ναού Ντουόμο που αποτελεί το σύμβολο της πόλης του Μιλάνο. Πέραν της αρχικής κόντρας που είχε προσωπικά και εθνικά κίνητρα εν συνεχεία τη «σκυτάλη» του ποδοσφαιρικού διχασμού του Μιλάνου πήραν τα κοινωνιολογικά κριτήρια.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Το άγαλμα της Παρθένου Μαρίας βρίσκεται στην κορυφή του Ντουόμο, το οποίο συχνά αναφέρεται ως «Μαντονίνα». Εξ ου και το προσωνύμιο: το ντέρμπι της… Παναγίτσας, ελληνιστί.

Οι «διπλοθεσίτες»

21 παίκτες από τη μια και 18 από την άλλη, 39 επί συνόλω, αγωνίστηκαν και στις δύο ομάδες. Πρώτος… διδάξας φυσικά ο προαναφερθέντας Μεάτσα και ακολούθησαν αρκετοί άλλοι.

Φορώντας, χρονικά, πρώτα τη φανέλα της Ίντερ και μετά της Μίλαν πιο ξακουστοί ήταν ο Αλντο Σερένα, ο Μαουρίτσιο Γκαντζ, ο Ερνάν Κρέσπο μα, κυρίως, ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο, ο Κρίστιαν Βιέρι και ο Αντρέα Πίρλο. Ναι, ο επί μια δεκαετία (2001-11) ηγέτης των «ροσονέρι» είχε ξεκινήσει (1998-01) από τους «νερατζούρι». Έσχατος χρονικά ήταν ο Λεονάρντο Μπονούτσι.

Την αντίθετη διαδρομή, αγωνιζόμενοι πρώτα στη Μίλαν, ξεκίνησε το 1915 ο Αλντο Τσεβερίνι και ακολούθησαν, μεταξύ άλλων, οι Κρίστιαν Πανούτσι, Φραντσέσκο Τόλντο, Αντόνιο Κασάνο μα, κυρίως, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο: ο «μικρός βούδας» φόρεσε τα «ροσονέρο» το 1995-97 και τα «νερατζούρο» το 1999-00. 

Πέντε αδέρφια στο ίδιο… ντέρμπι

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στον Τσεβερίνι, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως… Ceverini I. Ο λόγος, έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος από τα πέντε αδέρφια που θα έκαναν ποδοσφαιρική καριέρα. Ποτέ ξανά δεν εμφανίστηκαν περισσότερα τόσα ή περισσότερα αδέρφια στη Serie A και ποτέ ξανά δεν υπήρξαν αδέρφια με τόσο τρελή καριέρα. Και ενδεχομένως η λέξη «τρελή» να μην καλύπτει σε απόλυτο βαθμό τα όσα έκαναν οι Αλντο, Μάριο, Λουίτζι, Κάρλο και Τσέζαρε Τσεβερίνι.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Με τον Αλντο, όπως προαναφέραμε, να κάνει ντεμπούτο με τη φανέλα της Μίλαν, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή ήταν η ομάδα από την οποία ξεκίνησαν και οι Μάριο και Λουίτζι Τσεβερίνι. Οπως δεν αποτελεί έκπληξη, το γεγονός ότι το 1912, με τον Αλντο να φεύγει για την Ίντερ, τον ακολουθούν και οι άλλοι δύο. Τα περίεργα αρχίζουν το 1915, όταν τα τρία αδέρφια θα επιστρέψουν στη Μίλαν, με τους Αλντο και Λουίτζι, μάλιστα, να βάζουν πέντε γκολ σε ένα 8-1 επί των «νερατζούρι» το 1918.

Η πραγματικότητα, όμως, ξεπερνούσε τη φαντασία με τα αδέρφια Τσεβερίνι, τα οποία είχαν γίνει πλέον, αφού έγιναν ποδοσφαιριστές και οι Κάρλο και Τσέζαρε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στις 30 Ιανουαρίου 1921 θα γράψουν ιστορία, αφού για πρώτη -και μοναδική φορά- σε ένα Derby della Madonnina η μία ομάδα έχει στη σύνθεσή της πέντε αδέρφια. Το ακόμη πιο τρελό; Αυτή η ομάδα ήταν η… Ίντερ! Οι Τσεβερίνι αποφάσισαν για τρίτη φορά μέσα οκτώ χρόνια να αλλάξουν ομάδα, κάνοντας κάτι που -όσο κι αν λέμε ποτέ μην λες ποτέ- δεν πρόκειται να ξανασυμβεί.

Το 1-4 που έγινε… 6-5

Σε ένα ντέρμπι, λένε, όλα είναι πιθανά. Και είναι αλήθεια. Εχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές ότι πρόκειται για αναμετρήσεις που δεν έχουν φαβορί, για αγώνες στους οποίους μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής ο οποιοσδήποτε, για ματς στα οποία κάθε σενάριο είναι πιθανό. Ακόμη και το να μπουν 11 γκολ, για να συμβεί μια ανατροπή από αυτές που λες ότι δεν γίνονται. Είπαμε όμως, ντέρμπι. Και στα ντέρμπι γίνονται τα πάντα. Τρανή απόδειξη αυτού, η αναμέτρηση της 6ης Νοεμβρίου 1949.

Με δύο γκολ του Ενρίκο Καντιάνι κι από ένα των Σουηδών Γκούναρ Νόρνταλ και Νιλς Λίντχολμ η Μίλαν ήταν μπροστά με 4-1 μόλις στο 19ο λεπτό και όλα δείχνουν ότι πάει για σκορ-ρεκόρ. Φευ… Με δύο γκολ του Αμαντέο Αμαντέι και από ένα των Ιστβαν Νάιερς και Μπενίτο Λορέντσι η Ίντερ μετατρέπει το 1-4 σε 5-4, πριν έρθει το γκολ του Κάρλο Ανοβάτσι για το 5-5!

Στο 60’, όμως, ο Αμαντέι θα κάνει χατ-τρικ και θα γράψει το 6-5 για τους «νερατζούρι», σκορ διαμορφωμένο μισή ώρα πριν από τη λήξη ενώ η Μίλαν είχε δοκάρι με τον Ομέρο Τονιόν στο 82’.

Λεμόνι στο πέναλτι!

6 Οκτωβρίου 1957: ένα άλλο περιστατικό που σημάδεψε τα μιλανέζικα ντέρμπι. Στο 54ο λεπτό η Ίντερ άνοιξε το σκορ με πέναλτι, το οποίο κέρδισε ο Μπενίτο Λορέντσι. Σημαντική η προσφορά του στο ντέρμπι. Λίγα λεπτά μετά, όμως, θα γινόταν ακόμη περισσότερο. Η Μίλαν έχει βγει μπροστά για την ισοφάριση και θα έχει τη μεγάλη ευκαιρία να το κάνει, όταν θα κερδίσει κι αυτή πέναλτι, για την ανατροπή του Αλμπέρτο Σκαφίνο.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Ο Λορέντσι κατευθύνεται προς τον πάγκο των «νερατζούρι» για να πιει νερό και τελικά παίρνει από εκεί ένα λεμόνι. Όταν επιστρέφει στην περιοχή, όσο υπάρχει αυτή η αναστάτωση πριν την εκτέλεση του πέναλτι των «ροσονέρι», τοποθετεί το λεμόνι μπροστά από την μπάλα, δίνοντας της ύψος. Ο Ερνέστο Κουκιαρόνι, ο οποίος -όπως και όλοι- δεν έχει καταλάβει τίποτα, παίρνει φόρα για να εκτελέσει και τελικά στέλνει τη μπάλα στον… ουρανό και η Ίντερ παίρνει τη νίκη.

Η δεκαετία της αντιπαλότητας

Ίντερ και Μίλαν έχουν γράψει ξεχωριστά τις δικές τους χρυσές σελίδες στο ποδόσφαιρο. Η δεκαετία του ‘60 είναι η χρονική περίοδος που η κόντρα των δυο συλλόγων οξύνθηκε στο βαθμό που βλέπουμε και σήμερα.

Η μονομαχία του Σάντρο Ματσόλα της Ίντερ με το χρυσό παιδί της Μίλαν, Τζιάνι Ριβέρα, αντιπροσωπεύει το μίσος που είχαν οι οπαδοί των δυο ομάδων μεταξύ τους.

Το τέλος της δεκαετίας βρήκε τις δυο ομάδες να έχουν κατακτήσει αμφότερες δυο Κύπελλα Πρωταθλητριών (1963 και 1969 οι «ροσονέρι», 1964 και 1965 οι «νερατζούρι»), βάζοντας για πάντα το Μιλάνο στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη.

Ματσόλα εναντίον Ριβέρα

Γιος του σταρ της Τορίνο, Βαλεντίνο Ματσόλα, ο οποίος σκοτώθηκε στο αεροπορικό δυστύχημα της Σουπέργκα το 1949, ο Σάντρο είχε μεγάλη αντιπαλότητα με τον Ριβέρα, γνωστός και με το παρατσούκλι Golden Boy λόγω του ταλέντου του.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Η αντιπαλότητα μάλιστα αποτυπώθηκε και στην εθνική Ιταλίας, όπου οι αυτοί παίκτες τις περισσότερες φορές δεν αγωνίζονταν μαζί στο γήπεδο, με τον ένα τις περισσότερες φορές να αντικαθίσταται από τον άλλον στο ημίχρονο. Ο Ριβέρα τελικά έχασε την θέση του στην ενδεκάδα των «ατζούρι» από τον Ματσόλα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970 απέναντι στην Βραζιλία, στον οποίο οι Ιταλοί ηττήθηκαν με 4-1 από τους Λατινοαμερικάνους. Μπήκε ως αλλαγή στο παιχνίδι στο 84ο λεπτό, όταν πλέον η Ιταλία είχε οριστικά παραιτηθεί από την διεκδίκηση του αγώνα. Ως και σήμερα, αρκετοί θεωρούν ως μεγάλο λάθος την επιλογή του τότε εκλέκτορα της «σκουάντρα ατζούρα» Φερούτσιο Βαλκαρέτζι, καθώς το εκρηκτικό στυλ παιχνιδιού του Ριβέρα θα μπορούσε να είχε αλλάξει τον ρου της αναμέτρησης…

 Ο αγώνας της φωτιάς…

Ίσως η… αρτιότερη φωτογραφία στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου να είναι αυτή από τον επεισοδιακό προημιτελικό του Champions League. Έναν προημιτελικό- «εμφύλιο» στις 12 Απριλίου 2005. Η Μίλαν, η οποία στο πρώτο παιχνίδι είχε επικρατήσει με 2-0, πήρε το προβάδισμα με τον Αντρέι Σεφτσένκο. Ο (μετέπειτα παίκτης του Ολυμπιακού) Εστέμπαν Καμπιάσο ισοφάρισε, με τον Γερμανό ρέφερι, Μάρκους Μερκ, να το ακυρώνει (λανθασμένα). Έκτοτε… ροκ στο τερέν και στις εξέδρες.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Οι τιφόζι της Ίντερ προκαλούν σοβαρά επεισόδια, τραυματίζοντας τον τερματοφύλακα της Μίλαν, Ντίντα. Οι Ρούι Κόστα και Μάρκο Ματεράτσι βρίσκονται στην μέση του γηπέδου, αγκαλιασμένοι, παρακολουθώντας τις σκηνές χάους που διαδραματίζονται και το γήπεδο να φλέγεται. Ο αγώνας, φυσικά, διεκόπη οριστικά και τη Μίλαν να τον παίρνει «στα χαρτιά» με 3-0 και να προκρίνεται στα ημιτελικά.

 Οι φανέλες με το νούμερο «3»

Στο πρόσωπό του αντικατοπτρίζεται απόλυτα η σύγχρονη ιστορία της Μίλαν. Ο Πάολο Μαλντίνι είναι αναμφισβήτητα ο πιο πετυχημένος ποδοσφαιριστής που έχει φορέσει τα «ροσονέρι» στα 123 χρόνια ιστορίας της ιταλικής ομάδας. Και πριν από μερικά χρόνια αποσύρθηκε, προς τιμή του, η φανέλα με το νούμερο «3». Ίσως όχι για… πάντα καθώς και οι δύο του γιοι έγιναν ποδοσφαιριστές. Κι αν για τον πρωτότοκο, τον Κρίστιαν Μαλντίνι, φαντάζει δύσκολο (ήδη 25 ετών, με αδιάφορη πορεία σε Φόντι, Πιατσέντζα και Προ Σέστο), για τον 20χρονο Ντάνιελ ουδείς το αποκλείει: παίζει στη Μίλαν και φοράει τη φανέλα με το νούμερο 27. Προς ώρας…

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Κάτι αντίστοιχο, με το «3», συνέβηκε και στην Ίντερ. Η φανέλα που κοσμεί ένα δωμάτιο στο μουσείο των «νερατζούρι» αναγράφει το εν λόγο νούμερο που φορούσε ο αείμνηστος Τζιατσίντο Φακέτι, κατά πολλούς καλύτερου στόπερ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο Ιταλός αμυντικός «έφυγε» από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 2006 και προς τιμή του η φανέλα αποσύρθηκε, όντας ο «πύργος» της άμυνας, στην «grand Inter» της δεκαετίας του ’60, η οποία εισήγαγε το διάσημο σύστημα του κατενάτσιο.

 Μπερλουσκόνι, Μοράτι και ξένα funds

Το Derby della Madonnina στο παρελθόν έφερνε στο προσκήνιο τις κοινωνικοπολιτικές διαφορές των οπαδών των δύο συλλόγων. Οι οπαδοί της Μίλαν κινούνταν στα λαϊκά κοινωνικά στρώματα και είχαν το παρατσούκλι «κατσαβίδια», ενώ οι τιφόζι της Ίντερ εξέφραζαν την αστική τάξη της πόλης γι’ αυτό και τους αποκαλούσαν «νεόπλουτους». Αυτές οι ταξικές διαφορές αλλοιώθηκαν με το πέρασμα του χρόνου αφού στους προεδρικούς θώκους των δύο ομάδων βρέθηκαν εγχώριοι… κροίσοι.

Ο «καβαλιέρε» Σίλβιο Μπερλουσκόνι ανέλαβε τις τύχες της Μίλαν το 1986 και κατάφερε να βγάλει την ομάδα από την αγωνιστική μετριότητα, προσλαμβάνοντας ως τεχνικό τον Αρίγκο Σάκι και αποκτώντας παράλληλα τη «φονική» ολλανδική τριπλέτα των Μάρκο φαν Μπάστεν, Ρουντ Γκούλιτ και Φρανκ Ράικαρντ. Ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ιταλίας και βαρόνος των media δαπάνησε αστρονομικά ποσά για την ενίσχυση της ομάδας και θα υπερηφανεύεται για πάντα για την κατάκτηση πέντε Champions League.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Αντίπαλον δέος ήταν ο μάστερ της πετρελαιοβιομηχανίας, Μάσιμο Μοράτι, που ανέλαβε την Ίντερ το 1995 από τον Ερνέστο Πελεγκρίνι. Ήταν η δεύτερη φορά που η οικογένεια Μοράτι κρατούσε στα χέρια της τα ηνία των «νερατζούρι», αφού ο πατέρας του Μάσιμο, Άντζελο, βρέθηκε στον προεδρικό θώκο από το 1955 μέχρι το 1968. Αν και ο Μοράτι έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη κατάφερε να πανηγυρίσει μόνο την κατάκτηση ενός κυπέλλου UEFA τα πρώτα δέκα χρόνια. Στη συνέχεια όμως ήρθαν και οι χαρμόσυνες στιγμές με την κατάκτηση διαδοχικών πρωταθλημάτων αλλά και ενός τρεμπλ το 2010, με τεχνικό τον Ζοσέ Μουρίνιο.

Σήμερα αμφότερες ανήκουν σε… ξένα χέρια. Η Ίντερ κατά μετοχική πλειοψηφία στο Suning Holdings Group, κινέζικων συμφερόντων με ιδρυτή τον Ζανγκ Γιντόνγκ, και η Μίλαν στο Elliott Management Corporation, αμερικάνικων συμφερόντων με ιδρυτή τον Πολ Σίνγκερ.

 Η πόλη με τα 89 τρόπαια

Ίντερ και Μίλαν δεν έχουν τα περισσότερα πρωταθλήματα στην Ιταλία ή στο Champions League, δεν παύει όμως να είναι δύο άκρως μεγάλες ομάδες.

Η Ίντερ μετρά 19 scudetto έναντι 18 της Μίλαν και 7 Coppa Italia έναντι 5, με τους «ροσονέρι» να υπερέχουν όμως σε Supercoppa Italiana (7-6).

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Στην Ευρώπη, και οι δύο μαζί μετρούν δέκα τρόπαια Πρωταθλητριών / Champions League, με τη Μίλαν να μετρά επτά τρόπαια και να έχει χτίσει… ευρωπαϊκά τον μύθο της ενώ η Ίντερ έχει τρία. Σε άλλες διοργανώσεις, η Μίλαν έχει και 2 Κυπελλούχων, 5 ευρωπαϊκά Super Cup και 4 Διηπειρωτικά / Παγκόσμια Συλλόγων, με την Ίντερ από την πλευρά της να μετρά 3 Κύπελλα UEFA / Europa League κι άλλα τόσα ευρωπαϊκά Super Cup. 

Τα ρεκόρ στο ντέρμπι του Μιλάνου

  • Περισσότερα γκολ σε ένα ματς: Ίντερ – Μίλαν 6-5 (1949)
  • Μεγαλύτερες διαφορές νίκης: Ίντερ – Μίλαν 0-6 (2001) και Μίλαν – Ίντερ 0-5 (1910)
  • Μεγαλύτερο σερί νικών: 6 για τη Μίλαν (1911-1919 και 1946-1946)
  • Μεγαλύτερο σερί ισοπαλιών: 4 (1935-1937)
  • Περισσότερα σερί ντέρμπι χωρίς νίκη: 17 για τη Μίλαν (1929-37)
  • Περισσότερα συνεχόμενα γκολ σε ντέρμπι: 5, ο Ρομέλου Λουκάκου για την Ίντερ (2019-21)
  • Γρηγορότερο γκολ σε ντέρμπι: Σάντρο Ματσόλα για την Ίντερ (13 δευτερόλεπτα, 1963)
  • Περισσότερα γκολ σε ένα ντέρμπι: 4 για τον Ζοσέ Αλταφίνι της Μίλαν (1960)
  • Νεότερος ηλικιακά σκόρερ σε ντέρμπι: Εντοάρντο Μαριάνι (με τη Μίλαν, το 1910, ήταν 16 ετών και 359 ημερών)
  • Γηραιότερος ηλικιακά σκόρερ σε ντέρμπι: Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, για τη Μίλαν, στις 26/1/2021 (39 ετών και 115 ημερών)

Οι αρχισκόρερ του ντέρμπι…

Και σε συνέχεια της σχεδόν… ισορροπίας στα μεταξύ τους, ουδείς Ιταλός κατέχει την πρώτη θέση του σκόρερ στα ντέρμπι του Μιλάνου, παρά ο Ουκρανός Αντρέι Σεφτσένκο με 14 ενώ στα 13 έμεινε ο… προδότης, για τη μισή πόλη, Τζιουζέπε Μεάτσα. Έπονται ο Σουηδός Γκούναρ Νόρνταλ για τους «ροσονέρι» και ο Μαγυάρος Ιστβαν Νάιερς για τους «νερατζούρι» έχοντας από 11 γκολ και ο μόνος, στους αρχισκόρερ, εν ενεργεία είναι ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς με 10 τέρματα. Μάλιστα έχει σημειώσει και με τις δύο: 8 με τη Μίλαν και 2 με την Ίντερ.

…και οι πρώτοι σε συμμετοχές

Στο λομβαρδέζικο ντέρμπι, την πρωτοκαθεδρία σε συμμετοχές, μακράν του δεύτερου, έχει ο Πάολο Μαλντίνι με 56 παρουσίες για τη Μίλαν και έπεται ένας Αργεντινός μεν, άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ίντερ δε, ο Χαβιέ Ζανέτι με 47.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Τις πρώτες θέσεις συμπληρώνουν οι Τζιουζέπε Μπέργκομι (Ίντερ) με 44, Αλεσάντρο Κοστακούρτα (Μίλαν) με 43, Τζιάνι Ριβέρα (Μίλαν) με 42 ενώ οι Τζιασίντο Φακέτι (Ίντερ), Σάντρο Ματσόλα (Ίντερ) και Τζιουζέπε Μεάτσα (37 με την Ίντερ και 3 με τη Μίλαν) έχουν από 40.

Η παράδοση…

Το υπ’ αριθμόν ένα ντέρμπι ανάμεσα σε Ίντερ και Μίλαν έμελλε να διεξαχθεί σε ουδέτερο έδαφος, στο Κιάσο της Ελβετίας στις 18 Οκτωβρίου 1908.

Εκτοτε, από το 1908, και σε 229 ματς για επτά διαφορετικές διοργανώσεις, η Ίντερ έχει 84 νίκες, η Μίλαν 77 ενώ 68 έληξαν ισόπαλα, με τα γκολ 316-305 υπέρ των «νερατζούρι».

Επιμέρους για τη Serie A, η Μίλαν δεν έχει την καλύτερη πρόσφατη παράδοση: μόλις τρεις οι νίκες της στα 21 τελευταία ντέρμπι, ανεξάρτητα από το ποιος είναι τυπικά γηπεδούχος. Από τη σεζόν 2011-12 δηλαδή μόλις τρεις φορές κέρδισε την Ίντερ: στις 17/10/2020 με 2-1, στις 31/01/2016 με 3-0 και στις 4 Μαΐου του 2014 με 1-0.

Με τυπικά γηπεδούχο την Ίντερ, δε, η παράδοση είναι συνολικά 34-30-27 με μόνο μια νίκη της Μίλαν στα τελευταία δέκα (6-3-1): την περσινή, με 2-1.

…και ο Ιταλός σκόρερ που απουσιάζει

Αξιοσημείωτο, δε, πως στις τρεις προαναφερθείσες νίκες της Μίλαν στα τελευταία 21 ντέρμπι, σκόραραν μόνο ξένοι παίκτες! Για να βρει κανείς επικράτηση της Μίλαν στην οποία να πέτυχε γκολ Ιταλός πρέπει να ανατρέξουμε στο 3-0 στις 2 Απριλίου του 2011, με τον Αντόνιο Κασάνο από το σημείο του πέναλτι στις καθυστερήσεις.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Σε μια ακόμη… τρελή συμπεριφορά του ούτως ή άλλως εκκεντρικού Κασάνο, ο οποίος είχε κίτρινη κάρτα, πέτυχε το γκολ με το πέναλτι, έβγαλε τη φανέλα και φυσικά… αποβλήθηκε. Τα άλλα δύο γκολ είχε σημειώσει, τότε, ο Βραζιλιάνος Αλεσάντρε Πάτο.

Ιντσάγκι VS Πιόλι

Άλλες 12 φορές έχουν αναμετρηθεί οι δύο προπονητές, Σιμόνε Ιντσάγκι και Στέφανο Πιόλι, με τον τεχνικό της Ίντερ να υπερέχει με 6 νίκες έναντι 3 του ομολόγου του της Μίλαν ενώ άλλα τρία παιχνίδια έληξαν ισόπαλα. Επιμέρους με γηπεδούχο τον Ιντσάγκι, όλα τα ματς ως προπονητής της Λάτσιο, ο απολογισμός είναι 3-1-1 με μόνη νίκη του Πιόλι το 3-0 της Μίλαν στη Ρώμη τον Ιούλιο του 2020.

Ίντερ εναντίον Μίλαν. Το απόλυτο αφιέρωμα στο Derby della Madonnina

Επιμέρους, στα head to heads των δύο προπονητών ενάντια στις ομάδες που αντιμετωπίζουν στο φετινό ντέρμπι, ο Σιμόνε Ιντσάγκι μετρά 4-6-5 κόντρα στη Μίλαν και ο Στέφανο Πιόλι (που εργάστηκε στην Ίντερ το 2016-17) απαριθμεί 5-5-9 με αντίπαλο την Ίντερ.

Το μποϊκοτάζ των τιφόζι…

Οι ultras της Ίντερ, προειδοποίησαν ότι θα μποϊκοτάρουν το ντέρμπι με τη Μίλαν εις ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διάθεση εισιτηρίων, αρνούμενοι να τραγουδήσουν, να κυματίσουν σημαίες και να δημιουργήσουν κάποιο κορεό στο φετινό ντέρμπι.

Αφορμή, ότι η διοίκηση της Ίντερ αποφάσισε ότι οι κάτοχοι διαρκείας της σεζόν 2019-20 θα μπορούν να πάρουν 1+1 εισιτήριο για το ντέρμπι. Πρόκειται σαν αποζημίωση για τα ματς που έχασαν τότε λόγω της πανδημίας και των άδειων γηπέδων. Ωστόσο το γήπεδο θα έχει πληρότητα έως 50%, μετά τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν στην Ιταλία για την αντιμετώπιση την πανδημίας και αρκετοί θα μείνουν εκτός…

…και το επιβαρυμένο τερέν

Κατά τη διάρκεια της μικρής διακοπής της Serie A την προηγούμενη εβδομάδα, έγιναν έργα συντήρησης και αποκατάστασης στο τερέν του «Τζιουζέπε Μεάτσα» καθώς ο χλοοτάπητας ήταν σε άθλια κατάσταση από τα συνεχόμενα ματς.

Ενδεικτικό ότι από τις 6 ως τις 23 Ιανουαρίου διεξήχθησαν οκτώ αγώνες στο μιλανέζικο γήπεδο και ο αγωνιστικός χώρος γέμισε γούβες και καταστραμμένα σημεία. Ερώτημα σε τι κατάσταση θα είναι το τερέν στο φετινό ντέρμπι…

Stat attack

  • Από τα τελευταία 26 γκολ της Ίντερ στο ντέρμπι, μόλις δύο μπήκαν από αμυντικό: από τον Ολλανδό Στέφαν ντε Φράι αμφότερα.
  • Η Ιντερ σημείωσε τουλάχιστον δύο γκολ σε 22 από τα τελευταία 27 παιχνίδια της ως γηπεδούχος.
  • Η Μίλαν νίκησε στα 26 από τις τελευταίες 32 εκτός έδρας αναμετρήσεις της.
InterVSMilan
53Γκολ47
2,4Γκολ ανά αγώνα2,00
566Πάσες ανά αγώνα511
6Πέναλτι υπέρ5
3Πέναλτι κατά5
17,4Σουτ ανά αγώνα15,7
6,7Σουτ εντός εστίας ανά αγώνα4,7
1,9Κίτρινες ανά αγώνα1,98
0Κόκκινες ανά αγώνα0,1
11,3Κερδισμένα φάουλ ανά αγώνα13,7
12,2Φάουλ κατά ανά αγώνα12,2
57,4%Κατοχή ανά αγώνα55,1%
Λ. Μαρτίνεζ (11)Πρώτος σκόρερΙμπραΐμοβιτς (8)
Τσαλχάνογλου (7)Πρώτος σε ασίστΤεό Ερναντέζ (5)
Μπαρέλα (6)Πρώτος σε κίτρινεςΤονάλι (5)

Αγωνιστικά νέα

Η Ίντερ βρίσκεται 4 βαθμούς πάνω από τους διώκτες της και, έχοντας και ένα ματς λιγότερο, είναι το μεγάλο φαβορί για το δεύτερο σερί scudetto, ερχόμενη από αήττητο δέκα αγωνιστικών με εννέα νίκες στο εν λόγω διάστημα. Στο έσχατο ματς επικράτησε in extremis της Βενέτζια με γκολ του Τζέκο στο 91’ ενώ ενισχύθηκε με την απόκτηση του μπακ-χαφ Γκόσενς της Αταλάντα και του φορ Καϊσέδο της Τζένοα, ο πρώτος όμως είναι τραυματίας, όπως και ο φορ Κορέα.

Η Μίλαν έχει χάσει έδαφος εδώ και καιρό, ίσως το ντέρμπι είναι μια από τις τελευταίες ευκαιρίες της να πείσει ότι μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα αλλά, και πάλι, δύσκολα. Λείπουν ο τραυματίας στόπερ Κιάερ, ο διεθνής στο Copa Africa μπακ Μπάλο-Τουρέ δεν ανάρρωσαν εγκαίρος ο σταρ φορ Ιμπραΐμοβιτς και ο φορ Ρέμπιτς.

Πιθανές ενδεκάδες

 Ιντερ (3-5-2): Χαντάνοβιτς – Σκρίνιαρ, Ντε Φράι, Μπαστόνι – Ντάμφρις, Μπαρέλα, Μπρόζοβιτς, Τσαλχάνογλου, Πέρισιτς – Μαρτίνες, Τζέκο.

Μίλαν (4-2-3-1): Μενιάν – Καλάμπρια, Καλούλου, Ρομανιόλι, Ερναντέζ – Τονάλι, Μπενασέρ – Μεσίας, Κεσί, Λεάο – Ζιρού


Blog που δημοσιεύτηκε στη Fonbet.gr στις 4/2/2022