Δημοτικό πήγαινα ακόμη. Τα πρωτοδιάβασα σιγά σιγά. Τα ξαναδιάβασα.
Από τη φθορά τους φαίνεται πόσες φορές… Νομίζω ότι ήταν η… τριλογία που με έκανε, λίγα χρόνια μετά, να πάω για αθλητικός συντάκτης, με την πορεία που έχει λάβει ο χώρος ήταν μια αν μη τι άλλο επιτυχημένη επιλογή.
Τέσπα, που λένε και οι νέοι, το αλμανάκ του 1991 από τις «Εικόνες» ήταν ο λόγος. Και το αλμανάκ είχε την υπογραφή του.
Όπως τόσα και τόσα άλλα που έκανε στην πορεία του, με τόσο μεράκι που αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς.
Χθες είπαμε το τελευταίο αντίο στον Ανδρέα Μπόμη.
Αλλά δεν έφυγε. Αφησε τέτοια κληρονομιά, γραπτή, από τα βιβλία του που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Μακάρι να υπάρξουν συνεχιστές του τεράστιου έργου του…
