Ετυχε τις προάλλες αναγνώστης να μου στείλει ένα παλιό κουπόνι ΟΠΑΠ. Το πόσταρα… socialιστικά παρατηρώντας ότι αρκετές παλιές θεότητες έχουν εξαφανιστεί από τον χάρτη ή, τέλος πάντων, έχουμε καιρό να τις ακούσουμε. Και αρκετοί από εσάς έστειλαν και άλλα, με το μυαλό να χαμογελά βλέποντας ομάδες που σε είχαν πληρώσει ή σε είχαν χάνει να χάσεις τον ύπνο σου. New project λοιπόν: παλιές αγαπημένες. Σε όσες… συνέχειες βγει το κείμενο – αν και γράφω πολύ και πολλά, το έχετε διαπιστώσει πια. Όρεξη να υπάρχει.
Το κουπόνι που κυκλοφόρησε την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2000 είχε συνολικά 75 προσφερόμενους αγώνες από… μόλις έξι χώρες (για τόσο παλιά, μιλάμε): Αγγλία, Γαλλία, Σκωτία Βέλγιο, Ιταλία και Ισπανία. Οι παίκτες είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε τρία σημεία, μόνο ενώ το ελάχιστο ζητούμενο ήταν… τετράδες!
Μικρές Αγγλίδες, χαμένες σε χαμηλές κατηγορίες
Η Γιορκ Σίτι τη δεκαετία του ’10 αποτέλεσε ασανσέρ και από την άνοιξη του 2016 βρέθηκε εκτός Football League, ήτοι επαγγελματικών κατηγοριών στην Αγγλία. Μετέχει πλέον στη National League North, ήτοι την έκτη κατηγορία αν το πάρεις με… σκαλοπάτια. Στην αφάνεια. Αλλά η διακοπή τη βρήκε πρωτοπόρο – δεν τη θέλει…
Στην ίδια κατηγορία, αλλά στο μέσο της βαθμολογίας, και άλλες γνώριμες: η Ντάρλινγκτον, η Κέτερινγκ, η Χέρεφορντ και η Τέλφορντ Σίτι. Ειδικά στους λάτρεις των μικρών κατηγοριών του αγγλικού ποδοσφαίρου λένε… πολλά. Η περίπτωση της Ντάρλινγκτον έχει ενδιαφέρον καθώς το 2003 μπήκε σε νέο γήπεδο 25.000 θέσεων αλλά το μεγάλο κόστος αυτού την οδήγησε λίγα χρόνια μετά στη χρεοκοπία, επαναλανσαρίστηκε υπό την ονομασία Ντάρλινγκτον 1883 για να επανέλθει πρόσφατα στην κανονική της, κερδίζοντας και τρεις ανόδους μιας και είχε πάει στην… ένατη κατηγορία, τη Northern League Division One, το 2012-13. Σήμερα η «Darlington Arena» ονομάζεται « Northern Echo Arena» και πρόκειται για γήπεδο ράγκμπι μιας και η Ντάρλινγκτον γύρισε στο «Μπλάκγουελ Μίντοους» (φωτό).
Στον άλλο όμιλο της έκτης κατηγορίας, τον National League South, συναντάς τη Γουέιμαουθ, από τις ομάδες που επί σειρά ετών μετείχαν στην Conference (νυν National League) αλλά και την Ντάρτφορντ, με ανάλογη παρουσία.
Στη, δε, έβδομη και όγδοη βαθμίδα του αγγλικού ποδοσφαίρου υπάρχουν τρεις κατηγορίες, τρεις όμιλοι αν θέλετε: η Northern Premier League, η Southern League και η Isthmian League – και, από… κάτω τους, κι άλλες κατηγορίες. Χαζεύοντας τις συμμετέχουσες συναντάς τη Σκάρμπορο στη Northern Premier League, την Τάμγουορθ στην Premier Division Central, την Γκρέις στη North Division και στην ίδια κατηγορία την αξέχαστη, ελέω ονόματος, Χίστον αν και προφέρεται ορθώς ως «Ιστον». Ωστόσο είχε εντυπώσει τους… κουπονομάχους όταν πρωτοεμφανίστηκε το όνομά της στα πρακτορεία.
Στην Premier Division Central υπάρχει και η… αξέχαστη Ράσντεν & Ντάιαμοντς, μια ομάδα που σε κουπόνια ή αναλύσεις εφημερίδων εκείνη την εποχή αναγραφόταν ως «Ράσντεν & Ντ.» ή… σκέτο «Ράσντεν». Είναι η ίδια ομάδα όμως; Επισήμως, όχι, η γνωστή Ράσντεν & Ντάιαμοντς διαλύθηκε το 2011 μετά τον υποβιβασμό της από την Conference και το 2013 ιδρύθηκε η AFC Rushden & Diamonds και με στόχο να επανέλθει στις επαγγελματικές κατηγορίες.
Η Χαρελμπέκε και η Ααλστ
Άλλες… απουσίες σήμερα σε σχέση με εκείνο το πρώτο κουπόνι; Η Γκέελ στο Βέλγιο, με προφορά ως «Γέελ» και επίσημη ονομασία KFC Verbroedering Geel. Το 2004-05, ούσα στη β’ κατηγορία, τιμωρήθηκε με αποβολή για παραποίηση των οικονομικών της στοιχείων, έπεσε κατηγορίες και το 2008 διαλύθηκε οριστικά ως σύλλογος. Ανάλογη… μοίρα περίμενε και τη Λόμελ, ουραγό εντέλει εκείνη τη σεζόν στην Jupiler League, επανήλθε αλλά το 2003 χρεοκόπησε. Πάλεψε να αποφύγει τον υποβιβασμό κατεβάζοντας ομάδα νέων, αφού είχε μαθηματικές ελπίδες όμως αποβλήθηκε από τη Λίγκα. Ευλόγως η KFC Lommel SK διαλύθηκε και την ίδια χρονιά δημιουργήθηκε η… σκέτη Lommel SK. Επισήμως είναι σύλλογος που προήλθε από τη συγχώνευση της Οβερπελτ Φάμπριελ και της διαλυμένης Λόμελ υπό την ονομασία KVSK United Overpelt-Lommel, κατόπιν KVSK United και με έδρα το «Σέβεραϊνσταντιον» και όχι το «Ντε Λέκενς». Σήμερα μετέχει στη β’ κατηγορία.
Υπήρχε και η Γκέρμιναλ Μπερσότ, όπως αναγραφόταν τότε (σ.σ. Μπίρσχοτ ως ορθή προφορά), μια ομάδα κραταιά στην Jupiler League του Βελγίου, η οποία έβαλε… λουκέτο το 2013 καθώς απώλεσε την άδεια συμμετοχής ελέω χρεοκοπίας. Λίγο αργότερα η KFCO Wilrijk ανεπίσημα απορρόφησε τον σύλλογο δημιουργώντας την FCO Beerschot Wilrijk και με έδρα την ίδια, στο Αντβέρπ, ξεκινώντας να συμμετέχει σε χαμηλές κατηγορίες, για να καταλήξει να ονομάζεται KBVA (από το Koninklijke Beerschot Voetbalclub Antwerpen) ή, απλώς, Μπίρσχοτ ενώ από το 2018 επένδυσε στον σύλλογο ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Αμπντουλάχ αλ Σαούντ (ιδιοκτήτης της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ). Και σήμερα μετέχει στην Proximus League, τη β’ κατηγορία του Βελγίου.
Άλλη μια… Βελγίδα τότε ήταν η (Αϊντραχτ) Ααλστ, η οποία μετά τον υποβιβασμό την άνοιξη του 2002 μπήκε σε διαδικασία… ελεύθερης πτώσης. Σήμερα μετέχει στη Tweede Klasse Amateurs, την τέταρτη κατηγορία του βελγικού ποδοσφαίρου, ερασιτεχνική φυσικά.
Πιο πρόσφατη είναι η πορεία της ιστορικής Λιρς, η οποία διαλύθηκε το 2018, ομάδα που έφτασε κάποτε να παίζει σε ομίλους Champions League (μόνο Αντερλεχτ, Μπριζ, Γάνδη, Γκενκ και Σταντάρ τα έχουν καταφέρει από τη χώρα). Σήμερα υπάρχει μια ομάδα ονόματι Lierse Kempenzonen που παίζει στα ερασιτεχνικά, με στόχο μελλοντικά να αναβιώσει τη Λιρς.
Και, φυσικά, υπήρχε και η Χαρελμπέκε, μια ομάδα που ονομαζόταν έτσι στο κουπόνι… απλοϊκά από την περιοχή όπου έδρευε: Koninklijke Racing Club Zuid-West-Vlaanderen ήταν το επίσημο όνομα, υποβιβάστηκε το 2001 και έκτοτε… χάθηκε από τον χάρτη και το 2003 δήλωσε χρεοκοπία. Μόλις το 2016 ιδρύθηκε μια νέα ομάδα στην περιοχή, η KRC Harelbeke η οποία μετέχει ακόμη στις ερασιτεχνικές κατηγορίες του Βελγίου.
Ρετζίνα και Πιατσέντζα
Από ιταλικά ματς, τότε, υπήρχε η Πιατσέντζα η οποία χρεοκόπησε το 2012 και συνέχισε ως σύλλογος χάρη στην άδεια της ερασιτεχνικής ομάδας ACD LibertaSpes, αρχικώς με το όνομα Lupa Piacenza και κατόπιν ως Piacenza Calcio 1919, ξεκινώντας από τη Serie D και σήμερα μετέχει στη Serie C.
Και η Μπάρι ήταν στο πρόγραμμα, μια ομάδα ισχυρή όσο υπήρχε στη διοίκηση ο Βιντσέντζο Ματαρέζε. Μετά την παραίτησή του το 2011 οι «μπιανκορόσι» έλαβαν… την κατιούσα, επήλθε χρεοκοπία και το 2014 επανιδρύθηκε υπό την επίσημη ονομασία FC Bari 1908 SpA με διοικητικό ηγέτη τον άλλοτε διαιτητή (σ.σ. αυτός κι αν ήταν αξέχαστος) Τζιανλούκα Παπαρέστα. Η Μπάρι πρόπερσι ήταν στη Serie D, ανέβηκε και είναι φέτος στη γ’ κατηγορία του calcio. Προ της διακοπής ήταν στη 2η θέση του ομίλου της, 10 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Ρετζίνα η οποία την εποχή εκείνη του… πρώτου κουπονιού έπαιζε στη Serie A.
Η Μπαστιά στην αφάνεια
Στο πρώτο κουπόνι υπήρχαν και λίγα ματς του Κυπέλλου Γαλλίας, ανάμεσά τους και ματς της Μπαστιά η οποία μετά τον υποβιβασμό της από τη Ligue 1, την άνοιξη του 2017… χάθηκε. Τα οικονομικά της προβλήματα την έστειλαν δύο κατηγορίες πιο κάτω, στην Championnat de France National, ήτοι στα ερασιτεχνικά. Εντέλει, με διάφορες ποινές και χρέη που εμφανίστηκαν η ιστορική ομάδα της Κορσικής έφτασε, το 2017-18, να παίζει στη Championnat National 3, ήτοι την πέμπτη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου, πήρε όμως την άνοδο και φέτος μετείχε στη National 2.
Αργά ή γρήγορα θα επανέλθει η Μπαστιά, ποιος ξεχνά πόσες φορές μας είχε πληρώσει στο «Φουριανί»;
Το πρώτο που πλήρωσε… 15άρι
Το στοίχημα στην Ελλάδα «αφίχθη» στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 σε ένα μάλλον «γκρίζο» καθεστώς, με ιδιωτικό δίκτυο αυτοσχέδιων πρακτόρων, που αποτελούνταν από κάθε καρυδιάς καρύδι: από… παντοπώλες μέχρι ιδιοκτήτες καφενείων. Εκτοτε, τη μακρινή και πρωτόγονη εποχή μέχρι τη σημερινή, το στοίχημα στην Ελλάδα πέρασε από πολλές φάσεις.
Τα πρώτα κουπόνια που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα ήταν σε μορφή… χαρτιού, έρχονταν μάλιστα με φαξ από την Κύπρο, από την εταιρία Cosmos και περιείχαν αγώνες από τα κυριότερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Στην αρχή είχαν αποδόσεις μόνο για στοίχημα 1Χ2, στη συνέχεια προστέθηκε και το over / under 2,5 γκολ. Πόσο μακρινό ε;
Και, την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2000 κυκλοφόρησε το πρώτο νόμιμο κουπόνι στην Ελλάδα. Το πρώτο κουπόνι του ΟΠΑΠ. Και το… ντεμπούτο του συνδυάστηκε με μια απόδοση 15.00 που γλύκανε τους παίκτες. Ηταν το ματς Σέλτικ – Ινβερνές 1-3, παιχνίδι για το Κύπελλο Σκωτίας που είχε αναβληθεί το Σάββατο και έγινε την επόμενη Τρίτη! Τα πρωταθλήματα ήταν τότε μετρημένα στα δάχτυλα των δύο χεριών, καμία σχέση με αυτό το… σεντόνι που βλέπουμε τώρα.
Η Μπανταχόθ και η Ουν. Λας Πάλμας
Φίλος έστειλε κουπόνι από τον Φεβρουάριο του 2001, αρκετά πιο εξελιγμένο εν συγκρίσει με το πρώτο και σε εποχή όπου στη Segunda Division αγωνίζονταν, μεταξύ άλλων, και η Ατλέτικο Μαδρίτης, και η Μπέτις και η Σεβίλλη (!), όπως επίσης νυν της Primera: Λεγανές, Λεβάντε, Χετάφε κλπ. Αρκετές όμως χάθηκαν – και όχι στη λήθη του χρόνου.
Η Μπανταχόθ μετέχει στη Segunda B, ήτοι τρίτη κατηγορία στην Ισπανία, με προπονητή μάλιστα έναν παίκτη που έκανε θραύση στους Ελληνες φιλάθλους ελέω… ονόματος: ο Πέδρο Μουνίτις. Η Μπανταχόθ το 2012-13 ήταν μάλιστα στην 6η κατηγορία μετά από χρεοκοπία και επανίδρυσή της, αλλά σταδιακά ανέβηκε κατηγορίες.
Στους ομίλους της τρίτης κατηγορίας βρίσκεις κι άλλες παλιές γνώριμες. Τη Ρασίνγκ Φερόλ, η οποία έχει από το 2007-08 να παίξει στη Segunda,
Στους ομίλους της Tercera División, δηλαδή της τέταρτης κατηγορίας στην Ισπανία, συναντάς κι άλλες γνωστές από… τα παλιά. Όπως η Κομποστέλα που έχει από το 2002-03 να παίξει στη Segunda, η Ρεάλ Χαέν (που το 2013-14 ανέβηκε ξανά στη β’ κατηγορία αλλά δεν στέριωσε).
Άλλη μια παλιά γνώριμη ήταν η Ουν. Λας Πάλμας, όπως αναγραφόταν σε εφημερίδες και sites μιας και το «Ουνιβερσιδάδ» ήταν… μεγάλο για να χωρέσει. Η Universidad de Las Palmas de Gran Canaria Club de Fútbol, ως ήταν η πλήρης ονομασία της (!), ιδρύθηκε το 1994 και… έζησε μονάχα για 17 χρόνια ως ο δεύτερος τη τάξει σύλλογος των Καναρίων Νήσων. Μόνο μια χρονιά έπαιξε στη Segunda, το 2000-01 και το 2011 διαλύθηκε. Όπως διαλύθηκε και το 2014 η Αλικάντε με τελευταία της καλή σεζόν η παρουσία στη Segunda το 2008-09. Ιδια μοίρα περίμενε και ένα club των Καναρίων Νήσων, τη Βεθιντάριο, η οποία τερμάτισε την παρουσία της το 2015 έχοντας τρεις σεζόν στη Segunda την προηγούμενη δεκαετία.
Στη λίστα και άλλοι σύλλογοι που δεν υπάρχουν πια. Όπως η Εξτρεμαδούρα, η οποία το 1998-99 ήταν στην Primera, κατόπιν έλαβε την κατιούσα, το 2007-08 ήταν στις ερασιτεχνικές και διαλύθηκε, οριστικά, το 2010. Ένα χρόνο μετά έκλεισε… το μαγαζί και η Γέιδα, μια ομάδα που έβγαλε γνωστούς –στη συνέχεια- προπονητές όπως ο Βίκτορ Μουνιόθ, ο Χουάντε Ράμος και ο Χοσέ Εσνάλ Μανέ. Το 2011 είχε χρέη 28 εκατ. ευρώ… Περισσότερα λέγεται ότι είχε η Σαλαμάνκα το 2013 όταν γνωστοποίησε το τέλος ενός 90χρονου συλλόγου – και έκτοτε δεν αναβίωσε, στα 90s είχε εμφανιστεί τρεις φορές στην Primera.
Και, μια που τη ζητήσατε αρκετοί με μηνύματά σας, την Πόλι Εχίδο, ως αναγραφόταν στο κουπόνι η Πολιντεπορτίβο Εχίδο. Ο ανδαλουσιάνικος σύλλογος έφτασε να αγωνιστεί στη Segunda από το 2001-02 και για επτά σερί σεζόν. Υποβιβάστηκε, έμεινε για τέσσερα χρόνια στη Segunda Β και το 2012 βάρεσε… κανόνι μιας και αποβλήθηκε από τη λίγκα ελέω χρεών.
Η… Γουίντερτουρ
Εκείνη την εποχή, σεζόν 2000-01, είχε μπει στο κουπόνι και η λεγόμενη Β’ Ελβετίας, η Nationalliga B ή Challenge League, ως ονομαζόταν επίσημα και με καλύτερη ομάδα της κατηγορίας τη νυν ισχυρή Γιανγκ Μπόις!
Από εκείνη τη… φουρνιά των Ελβετίδων, η Βιλ παίζει σήμερα επίσης στη β’ (και έχει μάλιστα προπονητή τον Τσιριάκο Σφόρτζα, άλλοτε άσο των Μπάγερν και Ιντερ), όπως και η Βίντερτουρ (σ.σ. την οποία το κουπόνι ανέγραφε ως… Γουίντερτουρ) και η Κρίενς. Χαμηλότερα σήμερα, στην γ’ κατηγορία (ονόματι Promotion League) μετέχουν η Μπελιντσόνα και η Ντελεμόν ενώ στον… πάτο, ήτοι έκτη κατηγορία, βρίσκεται η Λοκάρνο.
Από την Καμπομαϊορένσε στην Αμαδόρα
Παλιές δόξες είχε και η Πορτογαλία που ακόμη δεν ονομαζόταν Primeira Liga. Και με μια ομάδα που χρόνια νωρίτερα είχε μείνει στα… αυτιά μου: η Καμπομαϊορένσε, από κάτι εκπομπές με στιγμιότυπα ξένων πρωταθλημάτων που παρουσίαζε ο Κώστας Καπάνταης στην ΕΡΤ. Ένα χρόνο αργότερα χρεοκόπησε κι από τη 2η κατηγορία έπεσε… στην 5η, τα τελευταία χρόνια μετέχει στη Segunda Liga, τοπικό πρωτάθλημα στην Πορταλέγκρε!
Από τις… σταθερές στην Πορτογαλία τις δεκαετίες 90s και 00s ήταν και η Μπέιρα Μαρ, σύλλογος με κόσμο και καλή έδρα. Χάθηκε από το προσκήνιο μετά τον υποβιβασμό της από τη β’ κατηγορία το ’15, σήμερα μετέχει στο Campeonato de Portugal, την τρίτη τη τάξει κατηγορία και, δη, ως νεοφώτιστο από το τοπικό πρωτάθλημα του Αβέιρο.
Το Campeonato de Portugal διεξάγεται σε τρεις ομίλους κι αν χαζέψεις λίγο τις συμμετέχουσες, εννοείται ότι βρίσκεις αρκετές, παλιές γνώριμες. Η Αρούκα που έφτασε να παίζει Ευρώπη λίγα χρόνια πριν, η Φελγκέιρας, η Τροφένσε, η Ουνιάο Λεϊρία και η Αλβέρκα. Η οποία Αλβέρκα από την πρώτη κατηγορία, όπου εμφανίστηκε για τελευταία φορά το 2003-04, έφτασε να παίζει στην, πρακτικά, 8η κατηγορία πριν μερικά χρόνια και στο τοπικό Campeonato Pró-Nacional da AF Lisboa. Χαμηλά παίζει σήμερα, στα τοπικά του Πόρτο, η τότε παρούσα στην πρώτη κατηγορία, Σαλγκέιρος ενώ άφαντη είναι πια η Ναβάλ: διαλύθηκε ως σύλλογος, μετά από 124 χρόνια, το 2017 έχοντας πέσει σε χαμηλές κατηγορίες.
Μια άλλη γνωστή… Πορτογαλίδα ήταν η Εστρέλα Αμαδόρα (σ.σ. Αμαδόρα… σκέτη κατά κουπόνιον), η οποία μετείχε για τελευταία φορά στην πρώτη κατηγορία το 2008-09, τερμάτισε 11η επί συνόλω 18 ομάδων αλλά χρεοκόπησε. Και το 2011 ανακοίνωσε την οριστική του διάλυση ως σύλλογος.
Μποβέ, Ιστρ, Βασκεάλ… Κάννες
Fan της Β’ Γαλλίας δεν δηλώνω, ίσα ίσα που στοιχηματικά τα τελευταία χρόνια της έχω γυρίσει την πλάτη. Αλλά είναι μια κατηγορία με τους δικούς της fans. Σε άλλο κουπόνι που μου στείλατε, Δεκεμβρίου 2000, έπεσε σε ομάδες που σχεδόν είχα ξεχάσει! Τι απέγιναν, πού βρίσκονται;
Τότε στη Ligue 2 μετείχαν νυν κραταιές της πρώτης κατηγορίας, όπως η Νις, η Μονπελιέ, η Λοριάν. Αλλά και μερικές που… χάθηκαν στη λήθη. Η Βασκεάλ είναι μια εξ αυτών, σήμερα βρίσκεται στη Regional 1, την πρώτη κατηγορία των 13 τοπικών, ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων στη χώρα (πρακτικά είναι η… 6η κατηγορία, πίσω από Ligue 1, Ligue 1, National 1, National 2 και National 3)! Στην οποία National 3 συναντάς και άλλες, παλιές γνωστές από εκείνη την εποχή, του ξεκινήματος του στοιχήματος στην Ελλάδα: την Μποβέ, την Γκενιόν και την Ιστρ, φερ’ ειπείν.
Μα και τις Κάννες! Η άλλοτε ιστορική ομάδα έπεσε πια χαμηλά στο γαλλικό ποδόσφαιρο ενώ ήταν από τις ιδρύτριες της κατηγορίας τη δεκαετία του ’30, οπότε και κατέκτησε ένα Κύπελλο. Για τελευταία φορά μετείχε στη Ligue 1 το 1997-98 και μιλάμε για μια ομάδα που έχει βγάλει κοτζάμ… Ζινεντίν Ζιντάν μα και Πατρίκ Βιεϊρά, Γιοχάν Μικού, Γκαέλ Κλισί και άλλους.
Ένα σκαλοπάτι πιο πάνω, στη National 2 (ήτοι… Δ’ Εθνική), κι άλλες… δικές μας: η Σεντάν, η Ρουέν, η Μαρτίγκ, η Βαν. Και η στορικότατη Μπαστιά! Το καμάρι της Κορσικής…
Και στη National 1, ήτοι την τρίτη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου, βρίσκεις σήμερα τη Λαβάλ, την Μπουλόν, η την Κρετέιγ. Ως και τη διακοπή πρώτες ήταν η Πο και η Δουνκέρκη και στην 3η θέση για τα μπαράζ ανόδου / παραμονής στη Ligue 2 ήταν η Μπουλόν. Θα δούμε τι θα γίνει κι αν δικαιωθούν δικαστικά μετά το οριστικό τέλος της σεζόν στη Γαλλία.
Una faccia, una razza
Οι ιταλικοί αγώνες ανέκαθεν ήταν οικείοι στον Ελληνα, κυρίως ελέω… ΠΡΟ-ΠΟ. Από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκαν τα δελτία για τους Ελληνες, συμπεριλαμβάνονταν και ιταλικοί αγώνες, στο πλαίσιο του «una faccia una razza», πιθανώς. Την 1η Μαρτίου 1959 λοιπόν τα αποτελέσματα, ως δημοσιεύτηκαν τότε στις σελίδες της «Αθλητικής Ηχούς», και τα 14 ματς του πρώτου δελτίου συμπλήρωναν πέντε ήταν για την 7η αγωνιστική του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος, δύο της Β΄ Ιταλίας και επτά των τοπικών πρωταθλημάτων Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης. Μάλιστα ένα ματς ήταν της Β2 ΕΠΣΑ, δηλαδή της τέταρτης κατηγορίας Αθηνών, το Κηφισιά – Μαρούσι!
Βερόνα – Νοβάρα και Τάραντο – Αταλάντα ήταν λοιπόν οι πρώτες… Ιταλίδες του ΠΡΟ-ΠΟ. Σήμερα η Νοβάρα μετέχει σε έναν εκ των τριών ομίλων της Serie C και η Τάραντο σε έναν εκ των εννέα (!) ομίλων της Serie D. Πολλά χρόνια μετά, το 2000, κυκλοφόρησε και το πρώτο κουπόνι από τον ΟΠΑΠ και ένα από τα πρώτα πρωταθλήματα που συμπεριλήφθηκαν ήταν φυσικά και το ιταλικό, αρχικώς μόνο η Serie A.
Από εκείνη τη σεζόν, 1999-00, οπότε και η Λάτσιο κατέκτησε το δεύτερο –και τελευταίο της, ως σήμερα- scudetto, ομάδες δε μετείχαν φέτος στην πρώτη κατηγορία: στη Serie B είναι η Περούτζια, η Βενέτσια και στη Serie C η Ρετζίνα, η Μπάρι και η Πιατσέντζα.
Η «νέα» Κοζέντσα, η Ανκόνα και η Αλμπινολέφε
H Serie B μπήκε λοιπόν στο κουπόνι του ΟΠΑΠ λίγο αργότερα, 2000-01 σεζόν οπότε μετείχαν στη β’ κατηγορία ομάδες όπως η Σαμπντόρια, η Τορίνο και η Κάλιαρι αλλά και αρκετές μικρότερου βεληνεκούς που… ψιλοχάθηκαν τα επόμενα χρόνια. Σήμερα είναι στη Serie C η Τερνάνα, η Μόντσα και η Ραβέννα.
Ακόμη πιο χαμηλά συναντά κανείς την… μπασκετομάνα πόλη του Τρεβίζο. Η ποδοσφαιρική ομάδα, εκμεταλλευόμενη τις ανακατατάξεις του 2005, πήρε την άνοδο στη Serie A για πρώτη, και τελευταία ως σήμερα, φορά αλλά έκτοτε άρχισε η σταδιακή πτώση. Σήμερα μετέχει στην, αν το μετρήσεις, έκτη κατηγορία (ονόματι Promozione), ήτοι σε έναν εκ των 19 τοπικών κατηγοριών (στου Βένετο, συγκεκριμένα).
Η Κοζέντσα, μετά από 91 χρόνια ιστορίας, έκλεισε το… μαγαζί το 2005, μην την μπερδεύετε με τη νυν Κοζέντσα που μετέχει στη Serie B: ονομάζεται Nuova Cosenza Calcio και είναι ο δεύτερος σύλλογος που ιδρύθηκε μετά το πρώτο λουκέτο: η Φορτιτούντο Κοζέντσα άντεξε για λίγο (2003-07) και η «νέα» Κοζέντσα (στυλ… νέος Πανιώνιος) πρακτικά συνέχισε την πορεία της Φορτιτούντο και σταδιακά απορρόφησε την ιστορία της… παλιάς Κοζέντσα, όπως και το γήπεδο «Σαν Βίτο». Πιο μπερδεμένη, ανάλογα, η ιστορία της Πιστοϊέζε η οποία έχει αλλάξει… ΑΜΚΑ κάμποσες φορές στην ιστορία της, σήμερα μετέχει στη Serie C.
Στη λίστα και ιταλικοί σύλλογοι που δεν υπάρχουν πια. Όπως η Ανκόνα διαλύθηκε το 2010 παρά την επανίδρυσή της, εκμεταλλευόμενη το γνωστό άρθρο του ιταλικού… ΚΑΠ, το 2004.
Ως και τη φετινή διακοπή, και θα δούμε τι θα γίνει, πρώτες στους τρεις ομίλους της Serie C ήταν η Μόντσα, η Βιτσέντζα και η Ρετζίνα. Αλλά συναντάς, εννοείται, κι άλλες γνώριμες. Όπως την Αλμπινολέφε που έχει πέσει από το 2011-12 από τη Serie B και έχει… ριζώσει στη γ’ κατηγορία ενώ σε δύο συνεχόμενες χρονιές (’15 και ’16), αν και υποβιβάστηκε, τη γλίτωσε μιας και αποχώρησαν άλλες ομάδες (Βιτσέντζα και Μόντσα στην πρώτη σεζόν, η Πάβια την επόμενη)!
Από τον Φλόρο Φλόρες στη «Zemanlandia» εποχή της Φότζια
Άλλη μια… αδυναμία από τα παλιά ήταν η Αρέτσο, με παρουσία ως και τη Serie B ενώ το 2005-07 θυμάμαι τα γκολ του Αντόνιο Φλόρο Φλόρες να μας πληρώνουν! Στα 36 του σήμερα, αποσύρθηκε πριν από λίγο καιρό αγωνιζόμενος στην Καζερτάνα, επίσης ομάδα Serie C. Στην οποία τρίτη κατηγορία συναντάς σήμερα την Κόμο, την Προ Βερτσέλι, την Κάρπι, την Τριεστίνα, τη Σαμπενεντετέζε, την Κατάνια, την Καταντζάρο, την Αβελίνο και τη Ριέτι.
Και, μια κατηγορία πιο κάτω, τέταρτη στη σειρά, κι άλλες… οικείες. Η Λουκέζε που έπαιξε για τελευταία φορά στη Serie Α το 1951-52, η Μάντοβα που την προηγούμενη δεκαετία είχε σταθερή παρουσία στη β’ κατηγορία, η Λατίνα, η Γκροσέτο και η Μεσσίνα που έχει αλλάξει τρεις φορές όνομα και εταιρεία την τελευταία δεκαετία αλλά και δύο γνωστοί σύλλογοι, με δυναμική.
Πρωτίστως η Φότζια, μια ομάδα με ισχυρή έδρα τη δεκαετία του ’90 και που ήταν στα δελτία του ΠΡΟ-ΠΟ σταθερά, αποτελώντας συχνά τον… φονέα των γιγάντων για την κατηγορία. Ήταν η «Zemanlandia» εποχή για το calcio γενικότερα καθώς ο πανέξυπνος και πρωτοπόρος τεχνικός, Ζντένεκ Ζέμαν, εφάρμοσε 4-3-3 που ήταν παράδοξο για ιταλική ομάδα. Αλλά, η τριπλέτα των Ρομπέρτο Ραμπάουντι, Φραντσέσκο Μπαϊάνο και Τζιουζέπε Σινιόρι… οργίασε στο γήπεδο, με μπροστάρη τον Ρώσο Ιγκόρ Σαλίμοφ. Ο νυν προπονητής της Ακχμάτ Γκρόζνι ήταν από τα καλά φορ της δεκαετίας του ’90, έκανε καριέρα κατόπιν σε Ιντερ, Μπολόνια, Ουντινέζε και Νάπολι ενώ αρνήθηκε να μετάσχει με την εθνική Ρωσίας στο Μουντιάλ του ’94, έπαιξε όμως στο Euro του ’96 στην Αγγλία.
Ιδού μια… τζούρα από τη Φότζια της εποχής: κένταγε μπροστά, έμπαζε πίσω αλλά άφησε το στίγμα της τη δεκαετία του ’90. Το 4-4 με την Αταλάντα (να τολμήσω να πω… τη Φότζια της εποχής), είναι ενδεικτικό:
Και, φυσικά, υπάρχει (στη Serie D) και η Παλέρμο. Μια ομάδα που ιδρύθηκε το 1900 και αποβλήθηκε, ούσα στη β’ κατηγορία, έχοντας μεγάλα χρέη. Ο πρώτος, χρονικά, ποδοσφαιρικός σύλλογος της Σικελίας αποτέλεσε κάτι σαν… εθνική ομάδα της περιοχής, παίζοντας στα 00s και επί σειρά ετών στη Serie A, φτάνοντας ως και τους «16» του UEFA το 2005-06 αλλά τα τελευταία χρόνια άρχισε η πτώση. Η οποία, όπως και η άνοδος που προηγήθηκε, οφείλεται στον γραφικότατο Μαουρίτσιο Τζαμπαρίνι, έναν τύπο που άλλαζε 4-5 προπονητές κάθε χρονιά και πούλησε προ διετίας τον σύλλογο.
Αν ψάξεις και πιο κάτω, συναντάς κι άλλες ομάδες που είχαν φτάσει κάποτε ως τη Serie B. Η Γκαλίπολι, φερ’ επείν, που σήμερα συμμετέχει στο τοπικό πρωτάθλημα της Eccellenza Apulia, αλλά και η Πορτογκρουάρο που μετέχει αντίστοιχα στο τοπικό Eccellenza Veneto.
Η Λάντσκρονα και η Καφέ Οπερα
Παλιές γνώριμες… Σουηδέζες. Δεν είναι δα και λίγες. Στη χώρα οι πρώτες κατηγορίες είναι η Allsvenskan, η Superettan και στην γ’ κατηγορία (Division 1) υπάρχουν δύο όμιλοι, Norra και Sodra. Καθένας εξ αυτών έχει… από κάτω τρεις ομίλους (Division 2 ονομάζεται η 4η κατηγορία) και η Division 4 έχει δέκα ομίλους.
Πλέον… ηχηρή απουσία είναι φυσικά η Λάντσκρονα των 34 σεζόν στην Allsvenskan, μετείχε στην Division 1, έμεινε δεύτερη πίσω από τη Λιουνγκσκίλε αλλά απέτυχε στα μπαράζ ανόδου / παραμονής με την Εστερ. Από κοντά, επίσης ομάδες γ’ κατηγορίας, η Γκέφλε, η Σίλβια, η Μπρόμαποϊκαρνα και η Συριάνσκα.
Ένα… σκαλοπάτι πιο κάτω, στην Division 2, ήτοι 4η κατηγορία, μετέχουν η Ατβίνταμπεργκ, η Βάστρα Φρολούντα που πέρυσι ήταν στην 5η αλλά ανέβηκε, η Ασίρισκα και η Ενκεπινγκ.
Υπάρχει και Division 4, ήτοι 6η κατηγορία, στη Σουηδία με τοπικά πρωταθλήματα που οδηγούν σε μπαράζ και άνοδο. Στη Västmanland μετέχει η Βαστέρας, άλλη μια παλιά γνώριμη του κουπονιού!
Γνωστή πάνω κάτω είναι και η… μοίρα της θρυλικής Καφέ Οπερα, κυριολεκτικά μια ομάδα του ομώνυμου ρεστοράν του Ιταλού Αλεσάντρο Κατενάτσι (στη φωτό η είσοδος…) που έφτασε ως τη Superettan. Το 2005 συγχωνεύτηκε με τη Βάσμπι δημιουργώντας τη Βάσμπι Γιουνάιτεντ και το 2012 τούτη συγχωνεύτηκε με την AFC Γιουνάιτεντ. Το 2016 «γεννήθηκε» η AFC Εσκιλστούνα μετακομίζοντας από τη Στοκχόλμη στην ομώνυμη πόλη.
Τάμπερε, το πρώτο σκάνδαλο
Χαζεύοντας ένα παλιό κουπόνι, καλοκαιριού 2001, έπεσα πάνω στην Veikkausliiga 2001, το φινλανδικό πρωτάθλημα που κατέκτησε τότε η Τάμπερε Γιουνάιτεντ. Η οποία σήμερα αγωνίζεται στην Kakkonen, ήτοι την τρίτη κατηγορία (μεσολαβεί η Ykkönen και ακολουθούν τα περιφερειακά του Kolmonen).
Η Τάμπερε πήρε τίτλους και το ’06 και το ’07 αλλά τα 2011 αποβλήθηκε από τα πρωταθλήματα. Ήταν η περίοδος που αρκετοί Σιγκαπουριανοί είχαν μετακομίσει στη χώρα των χιλίων λιμνών και μια εταιρεία, που ασχολούνταν με το στοίχημα, ονόματι Exclusive Sport PTE Ltd είχε προχωρήσει σε συμφωνίες με ομάδες για να κάνουν συγκεκριμένες μεταγραφές! Λίγους μήνες μετά και ύστερα από αλλαγή διοίκησης, η Τάμπερε Γιουνάιτεντ ξεκίνησε από το ερασιτεχνικό της Kutonen (ήτοι, έβδομη κατηγορία) και από το ’17 παίζει στην Kakkonen, την 3η.
Από άλλες εκείνης της Veikkausliiga του 2001, η Χάκα πήρε για φέτος την άνοδο για πρώτη φορά μετά το 2012, στη β’ κατηγορία μετέχει η Μιλικόσκι, και στην τρίτη η Ατλάντις και η Τζαζ Πόρι ενώ η Γιόκεριτ… έσβησε. Το σπουδαίο είναι ότι η Ατλάντις εκείνη τη χρονιά κατέκτησε το Κύπελλο Φινλανδίας, ήταν 7η στο πρωτάθλημα αλλά τα οικονομικά προβλήματα ήταν τέτοια που την οδήγησαν στη χρεοκοπία, στην πτώση στην 3η κατηγορία και στην αντικατάστασή της από την Αλιάνσι.
Το ίδιο καλοκαίρι η Τζαζ είχε δηλώσει συμμετοχή στο Intertoto, διοργάνωση που υπήρχε ακόμη, αποκλείστηκε μάλιστα από την… Παρί Σεν Ζερμέν. Η δε Γιόκεριτ, που ήταν δευτεραθλήτρια στη Veikkausliiga το 2000, υποβιβάστηκε την επόμενη σεζόν και το 2004 χρεοκόπησε και διαλύθηκε. Το 2010 μια ομάδα πρώην παραγόντων της ίδρυσε τη Γιόκεριτ Ελσίνσκι που μετέχει στα ερασιτεχνικά στρώματα του ποδοσφαίρου της χώρας. Μια διάλυση που δεν απέφυγε ούτε η Κότκα (σ.σ. FC KooTeePee), το 2013, επίσης λόγω χρεών.
Κατά τα λοιπά, στη β’ κατηγορία σήμερα μετέχουν και η Γιάρο με την Ούλου και την Τούρκου, επίσης μέλη της πρώτης ως και πριν μερικά χρόνια και στην 3η, επίσης, η Χαμεενλίνα και η Βίκινγκιτ.
Το στημένο του 8-0 με τον κουτσό τερματοφύλακα
Οσο για την Αλιάνσι, την οποία… ζητήσατε αρκετοί με μηνύματά σας; Ιδρύθηκε το 2002 με έδρα τη Βαντάα και διαλύθηκε το 2006 όταν ξέσπασε το μεγάλο σκάνδαλο των στημένων αγώνων στη χώρα και με αποκορύφωμα ίσως το πιο στημένο ματς στην τρέχουσα χιλιετία.
Η Αλιάνσι στις 7 Ιουλίου 2005 συνετρίβη με 8-0 από τη Χάκα στο Βαλκεακόσκι, ματς στο οποίο ο Τιερί Πιστέρ είχε βάλει έξι παίκτες στην ενδεκάδα που έκαναν ντεμπούτο, συν δύο νεαρούς ενώ τερματοφύλακας ήταν ένας τύπος ονομάτι Γκοφέν που υπέφερε από χρόνιο πρόβλημα στη μέση, δεν μπορούσε καλά καλά να… περπατήσει – αλλά βρήκε συμβόλαιο να υπογράψει. Στα προηγούμενα έντεκα ματς η Αλιάνσι είχε δεχθεί μόλις… 7 γκολ και ο Κινέζος ιδιοκτήτης Ζενγιούν Γε είχε κάθε λόγο να αισθάνεται ικανοποιημένος.
Μετά την 8άρα, οι «φωνές» ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αυξήθηκαν. Η Veikkausliiga συνέστησε επιτροπή με δικαστικούς και ανακριτές και πολύ σύντομα επισημοποίησαν, με αποδείξεις, το… αυτονόητο: ότι τα πονταρίσματα (ειδικά στην Ασία) ήταν τεράστια και ασυνήθιστα, ότι ο Ζενγιούν Γε επηρέαζε, όχι μόνο αποτελέσματα της Αλιάνσι αλλά και άλλων ομάδων.
Σκέτη απόλαυση:
Ο Κινέζος κατηγορήθηκε για σύσταση και συμμετοχή σε συμμορία που σχετίζονταν με το παράνομο στοίχημα και η πειθαρχική επιτροπή της Veikkausliiga, κρίνοντας ότι επλήγη σε μεγάλο βαθμό το κύρος της διοργάνωσης, ζητώντας από τον σύλλογο να αλλάξει άμεσα ιδιοκτήτη. Ο Ζενγιούν Γε έγινε… καπνός, η Αλιάνσι ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα τερματίζοντας στην 7η θέση και, με τη λήξη της σεζόν το… έκλεισε το μαγαζί. Σημειωτέον πως ουδέποτε η Veikkausliiga παραδέχθηκε ως υπεύθυνη για χειραγώγηση αγώνων την Αλιάνσι, παρά μόνο τον ιδιοκτήτη της, κάτι που έκανε έξαλλη την UEFA η οποία ζητούσε παραδειγματικές τιμωρίες. Ο Βέλγος τεχνικός Τιερί Πιστέρ, ο γενικός διευθυντής Όλιβερ Σουράι και αρκετοί άλλοι, αποχώρησαν και… μη τους είδατε.
Κινέζικα πλοκάμια και στο Βέλγιο
Για τον Γε υπήρξε και συνέχεια βέβαια στο Βέλγιο, οπότε μια… παρένθεση, επιβάλλεται. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους οι βέλγικες Αρχές ενημέρωσαν για ασυνήθιστα υπέρογκα ποσά πονταρισμένα στο Γκέρμιναλ – Λιρς 4-0. Ο τότε πρόεδρος της Λιρς, Λίο Τέεσκενς, κατέθεσε μήνυση εις βάρους του Γε, του πρώην γενικού διευθυντή, του πρώην προπονητή αλλά και του πρώην προέδρου Βετς, κατηγορώντας τους για διαφθορά και αισχροκέρδεια. Μετά τη μήνυση του Τέεσκενς, ακολούθησε του τότε προέδρου της Σιντ Τρούιντεν, Ρολάν Ντουσατελέ, για σκόπιμα μειωμένη απόδοση παικτών του σε δύο παιχνίδια της προηγούμενης σεζόν (2004-05): με την Γκενκ (3-2) και τη Λα Λουβιέρ (3-1). Μάλιστα τότε ο άλλοτε διεθνής κίπερ, Σίλβιο Προτό, που αγωνιζόταν τότε στη Λα Λουβιέρ (ομάδα που είχε αποκτήσει ο Γε), θεωρήθηκε ως ο μεσάζοντας της συμφωνίας. Ο Βέλγος πέρασε από τον Ολυμπιακό πέρυσι, πλέον είναι ρεζέρβα του Στρακόσα στη Λάτσιο, στα 36 του.
Εντέλει ο Κινέζος εξαφανίστηκε από την Ευρώπη, λέγεται ότι μένει μόνιμα στη Σαγκάη και φυσικά παραμένει ασύλληπτος, αντίθετα ο Σουράι συνελήφθη, ανακρίθηκε και έμεινε ελεύθερος. Σήμερα ο Σουράι είναι προπονητής στη βέλγικη ερασιτεχνική ομάδα Leopold FC, τότε ο ίδιος, όπως και ο άλλης συνεργάτης του Γε, ο Πιέτρο Αλάτα, είχαν πάει από τη Φινλανδία συνεχίζοντας τη δράση τους επί βέλγικου εδάφους.
Οσο για τη Λα Λουβιέρ; Υποβιβάστηκε εκείνη τη σεζόν (2005-06), αρνήθηκε τη συμμετοχή στη β’ κατηγορία παίζοντας στη γ’ και το 2009 συγχωνεύτηκε με την Κουλιέ και σήμερα ο σύλλογος RCCF (Racing Charleroi Couillet Fleurus) μετέχει στην δ’ κατηγορία…
Οι πρώτες… Γερμανίδες
Ένα από τα πλέον έξυπνα κουίζ που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος προς… στοιχηματολάγνους, είναι «πόσα γερμανικά ματς είχαν συμπεριληφθεί στο πρώτο κουπόνι του ΟΠΑΠ τον Ιανουάριο του 2000». Η απάντηση είναι… κανένα: τότε η χειμερινή διακοπή ήταν μεγάλη στην Bundesliga! Από την άλλη, η ατάκα «έχω προλάβει Ούντερχακινγ στην Bundesliga, θα σέβεστε», ισχύει…
Παλιές γνώριμες… Γερμανίδες λοιπόν, σήμερα, σε συνέχεια των θεματικών αναδρομών σε παλιότερα κουπόνια. Ομάδες που αποθεώσαμε ή που βρίσαμε, ποντάροντας, και… χάθηκαν συν τω χρόνω ή διαλύθηκαν ή, απλά, έκλεισαν το μαγαζί. Συμβαίνει… Και στη φωτό, ο μόνος λόγος που με έκανε, στιγμιαία, να συμπαθήσω τη Γερμανία στον τελικό του Μουντιάλ της Βραζιλίας ενάντια στην Αργεντινή. Σιχαμένες, αχώνευτες αμφότερες, «άρρωστος» φιλοΒραζιλιάνος εγώ, δεν ήθελε και πολύ…
Όταν πρωτοεμφανίστηκε, λοιπόν, το νόμιμο στοίχημα στη χώρα μας, με το κουπόνι του ΟΠΑΠ, την Bundesliga κατέκτησε τότε (1999-00) η Μπάγερν αλλά στην ισοβαθμία με τη Λέβερκουζεν, και σε εποχή που την 3άδα συμπλήρωναν το Αμβούργο και η Μόναχο 1860, δύο ομάδες που δεν υπάρχουν σήμερα στην πρώτη κατηγορία – ούτε καν η 5η, τότε, Κάιζερσλαουτερν. Αλλαξαν οι εποχές…
Σημειωτέον ότι το γερμανικό σύστημα έχει διαδοχικά τρεις κατηγορίες (Bundesliga, 2. Bundesliga, 3. Liga) και κατόπιν μια τέταρτη κατηγορία χωρισμένη γεωγραφικά σε πέντε ομίλους: Regionalliga Südwest, Regionalliga Bayern, Regionalliga Nordost, Regionalliga Nord και Regionalliga West. Από εκείνο το πρωτάθλημα λοιπόν, ποιες λείπουν σήμερις; Εξι και δεν είναι καν στη β’ κατηγορία αλλά στην 3. Liga και… χαμηλότερα.
Η ‘Λάουτερν του Οτο και πώς η Μπάγερν έσωσε τη 1960
Η Χάνσα Ρόστοκ ήταν, επί σειρά ετών, η… μόνιμη εκπρόσωπος της πάλαι ποτέ ανατολικής Γερμανίας στη Bundesliga. Από το 1995-96 καθιερώθηκε για δέκα σερί σεζόν στην πρώτη κατηγορία, τις περισσότερες εξ αυτών πάντως έδινε μάχη για τη σωτηρία και είχε αποκτήσει το know how. Εκτοτε, πλην του 2007-08 που επέστρεψε για λίγο, την πήρε η… κάτω βόλτα και από το 2012-13 μετέχει ανελλιπώς στην 3. Liga.
Η Μόναχο 1860, πρωταθλήτρια Γερμανίας το ’66 και κάτοχος του Κυπελλούχων το ’65, είναι μια άξια αναφοράς περίπτωση: στη… σκιά της Μπάγερν εσαεί, στην πόλη, ουδέποτε συνήλθε από τον υποβιβασμό της την άνοιξη του 2005, μάλιστα το 207-18 και μετά τον υποβιβασμό της από τη β’ κατηγορία, με προπονητή τον άλλοτε «ερυθρόλευκο» Βίτορ Περέιρα (!) και στα μπαράζ από τη Ρέγκενσμπουργκ, έπεσε δύο κατηγορίες ελέω χρεών, μετέχοντας στην Regionalliga Bayern (περιφερειακός όμιλος δ’ κατηγορίας), για να λάβει την άνοδο άμεσα. Είχε και νωρίτερα κινδυνέψει ελέω χρεών με… αφανισμό, το 2006 αλλά τότε η διοίκηση της Μπάγερν πλήρωσε σημαντικό μέρος τον χρεών, αποκτώντας και μετοχές! Αλλα ήθη, άλλο ποδόσφαιρο…
Η Ούντερχακινγκ έπαιξε στην Bundesliga μονάχα για δύο σεζόν, το 1999-01 και, όπως ανέβηκε, έτσι σταδιακά χάθηκε, μάλιστα επί διετία είχε πέσει στην Regionalliga Bayern και την τελευταία τριετία επέστρεψε στη γ’ κατηγορία. Και τι… άφησε για να θυμάται κανείς; Ότι στέρησε τον τίτλο από τη Σάλκε, νικώντας τη με 5-3 στην τελευταία αγωνιστική και την ώρα που ο Πάτρικ Αντερσον σκόραρε στις καθυστερήσεις στο Αμβούργο – Μπάγερν 1-1, χαρίζοντας τον τίτλο στους Βαυαρούς…
Στην 3. Liga και η Κάιζερσλαουτερν, ένας από τους πλέον ιστορικούς συλλόγους της χώρας με μοναδικά επιτεύγματα το ’96 (Κυπελλούχος αλλά… υποβιβάστηκε) και το ’98 (πρωταθλήτρια, αν και νεοφώτιστη, με τεχνικό φυσικά τον Οτο Ρεχαγκελ). Μετά τον νέο υποβιβασμό της το ’06, κατόρθωσε να επανέλθει τη διετία 2010-12 στην Bundesliga αλλά έκτοτε την πήρε η κάτω βόλτα, μετέχοντας στην 3η κατηγορία από πέρυσι. Και η φετινή διακοπή της έκανε… καλό καθώς ήταν μόλις 2 βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού…
Και η Ντούισμπουργκ είναι, από φέτος, στο τρίτο… επίπεδο, για τέταρτη σεζόν την τελευταία εξαετία κι ενώ είχε μετρήσει αρκετές παρουσίες στην Bundesliga την προηγούμενη δεκαετία.
Ακόμη πιο κάτω βρίσκεται η Ουλμ, η οποία μια στο τόσο έφτανε ως τη β’ κατηγορία και κατόρθωσε το 1999-00 να ανέβει στην Bundesliga – για πρώτη και τελευταία φορά στην ιστορία της. Ο σύλλογος από τη Βάδη – Βυρτεμβέργη μετέχει σήμερα στην 4η κατηγορία, στον όμιλο της Regionalliga Südwest.
Από τη Μάνχαϊμ στην Ααχεν
Γενικώς στην 3. Liga συναντάς αρκετούς… οικείους, στους παίκτες του στοιχήματος, συλλόγους που μετείχαν στην πρώτη ή στη δεύτερη κατηγορία παλιότερα. Η Τσέμνιτσερ που ήταν στη β’ κατηγορία το 1999-01, η Αϊντραχτ Μπράουνσβαϊγκ που ήταν «όνομα» ως και τη δεκαετία του ’80 στην Bundesliga αλλά έκτοτε μόνο το 2013-14 επανεμφανίστηκε, η Ινγκολσταντ που ιδρύθηκε μόλις το 2004 και έφτασε το 2015-16 στη μεγάλη κατηγορία και το ιστορικό (και κάτοχος του Κυπέλλου UEFA το ’74) Μαγδεμβούργο αλλά και η Μάνχαϊμ.
Οσο για τους πέντε –προαναφερθέντες- ομίλους της Regionalliga; Εκεί κι αν συναντάς… γνωστές. Η Λίμπεκ που έφτασε στα μέσα των 00s ως τη β’ κατηγορία, η έξι φορές παρούσα στη Bundesliga (2000-03 και 2006-09) Ενεργκί Κότμπους, η –πρώτη πρωταθλήτρια Γερμανίας, το 1903- Λοκομοτίβ Λειψίας (φωτό) που το 1987 ήταν φιναλίστ του Κυπελλούχων με τον Αγιαξ, η με συχνή παρουσία στην 2. Bundesliga στα 90s Ομπερχαουζεν, όπως και η Ροτ Βάις Εσεν, η Αλεμάχια Ααχεν που μόνο το 2006-07 κατόρθωσε να παίξει στην πρώτη κατηγορία (αλλά το 2004-05 έπαιξε στο UEFA ως φιναλίστ του Κυπέλλου και αντιμετώπισε και την ΑΕΚ!), τη Σάαρμπρικεν, οι Κίκερς Οφενμπαχ, η FSV Φρανκφούρτης που έφτασε για οκτώ χρόνια (2006-16) στη β’ κατηγορία, η Σβάινφουρτ και η Μπούργκχαουζεν. Τι θυμηθήκατε, ε…
Αν δεν με απατά η μνήμη μου δε, η παρουσία της FSV Φρανκφούρτης στο κουπόνι ήταν η αφορμή για να… εκσυγχρονιστεί το κουπόνι και να αναφέρει κανονικά αρκετές ομάδες, αφού ως τότε η Αϊντραχτ αναφερόταν ως… σκέτη Φρανκφούρτη και ούτω καθεξής.
Υπάρχει και η Oberliga, συνολικά 14, ήτοι η πέμπτη κατηγορία στη Γερμανία. Κάπου εκεί συναντάς παλιές… δημοκρατικές δυνάμεις όπως η Ρόιτλιγκεν, οι Κίκερς Στουτγκάρδης, η Τένις Μπορούσια Βερολίνου, η Κόμπλεντζ, η Αϊντραχτ Τρίερ και η Αλεν!
Η Βέστσγιελαντ και η Χέρφολγκε
Η Superligaen είναι η πρώτη τη τάξει κατηγορία στη Δανία, ακολουθεί η 1. Division (ή NordicBet Liga) ενώ η 3η κατηγορία (2. Division) διεξάγεται σε δύο ομίλους και η 4η (Danmarksserien) σε τέσσερις. Οι αλλαγές την τελευταία 20ετία, όσο υπάρχει το κουπόνι στην Ελλάδα, δεν ήταν και πάρα πολλές στη χώρα αλλά εντοπίζονται και μερικές… χαμένες, παλιές γνωστές.
Μία εξ αυτών η Χέρφολγκε που το 2000 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια αλλά λίγα χρόνια μετά, έχοντας πέσει δύο κατηγορίες και αντιμετωπίζοντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα, συγχωνεύτηκε το 2009 με τη Κέγκε δημιουργώντας την ΗΒ Κέγκε η οποία αγωνίζεται στην NordicBet Liga. Αλλα μια συγχώνευση έλαβε χώρα το 2004, με τη Χάντερσλεβ να γίνεται… ένα με την Σοντέργιλαντ και να δημιουργούν τη γνωστή μας Σοντέρισκε.
Απούσα από το 2003-04 από τη Superligaen είναι η Ακαντέμισκ, ως είχε καθιερωθεί να αναγράφεται η ΑΒ Κοπεγχάγης και εδώ και μια τριετία μετέχει στη γ’ κατηγορία. Οι δε νεότεροι δεν έχουν ακούσει το όνομα Φρεμ, ομάδα των 00s στη Δανία, αλλά τη γνωρίζουν ως Νόρντζελαντ ως… βαπτίστηκε το 2003 ενώ στη σημερινή γ’ κατηγορία μετέχουν ομάδες που ήταν στην πρώτη προ ολίγων ετών, όπως η Ααρχους Φρεμάντ (σ.σ. Ορχους, ορθώς), η ΒΚ Φρεμ και η Νάσμπι.
Και δεν υπάρχει, κυριολεκτικά, πλέον η Βέστσγιελαντ, σύλλογος που διαλύθηκε το 2015 ύστερα από μια επταετία… ζωής, ελέω χρεοκοπίας και έχοντας μετάσχει για δύο σεζόν στη Superligaen.
Το σκάνδαλο με… τις γούνες
Εξ αυτών, τέσσερις κατόρθωσαν την… υπέρτατη διάκριση για το ποδόσφαιρο της χώρας: τη συμμετοχή στους ομίλους του Champions League. Τέσσερις φορές η Κοπεγχάγη, δύο η Ααλμποργκ κι από μία η Μπρόντμπι και η Νόρντζελαντ. Πρώτη χρονικά η Ααλμποργκ, το 1995-96 κι από το… παράθυρο, σε ένα σκάνδαλο που όμοιό του δεν έχει γνωρίσει πάλι το Champions League, το οποίο τότε διεξαγόταν ακόμη μονάχα σε τέσσερις ομίλους των τεσσάρων. Ο Παναθηναϊκός του Χουάν Ραμόν Ρότσα έλαχε σε όμιλο με Ναντ, Πόρτο και Ντινάμο Κιέβου και στην πρεμιέρα ηττήθηκε με 1-0 στην Ουκρανία από την παρέα των Σερχέι Ρεμπρόφ και Αντρέι Σεφτσένκο. Ωστόσο η Ντινάμο έγινε η πρώτη, και τελευταία ως σήμερα, ομάδα που αποβάλλεται από τους ομίλους ενώ έχει ξεκινήσει η διοργάνωση.
Ο λόγος; Η UEFA δέχθηκε καταγγελίες ότι την παραμονή εκείνου του ματς υποδέχθηκε τον διαιτητή και τους επόπτες ο Ολεξάντρ Μπάκσι, γενικός διευθυντής των Ουκρανών, αντί για το ξενοδοχείο τους πήγε από το αεροδρόμιο αρχικώς σε κατάστημα με είδη δώρων (όπου αγόρασαν αλλά δεν πλήρωσαν φράγκο) και κατόπιν σε εκθεσιακό χώρο επίδειξης ακριβών γουνών, που επίσης αγόρασαν τζάμπα. Κατόπιν, τους άφησε στο ξενοδοχείο και το ίδιο βράδυ χτύπησε η πόρτα τους και είδαν δύο μεγάλες βαλίτσες αφημένες απ’ έξω. Αργότερα η διαιτητική ομάδα πήγε σε δείπνο συνοδεία των Βασίλι Μπάμπιτσουκ, Ιγκόρ Σούρκις, Εβγκένι Πασούτιν, Μπάκσι και της διερμηνέας Ελένα Νεσάεβα. Μετά το δείπνο κι ενώ οι επόπτες πήγαν για μπιλιάρδο, πλησίασε τον Ισπανό διαιτητή Αντόνιο Λόπες Νιέτο ο Σούρκις (πασίγνωστος παράγοντας στη χώρα) όπου του έδειξε ένα χαρτί με κατάθεση 30.000 δολαρίων για όλους τους.
Ο Ισπανός έγινε έξαλλος, αποχώρησε και ζήτησε να ενημερώσει άμεσα την UEFA –ως και έγινε- ενώ οι δύο βαλίτσες, που περιείχαν γούνες, δεν έφυγαν ποτέ από το ξενοδοχείο. Οι Ουκρανοί αρνήθηκαν κάθε κατηγορία και υποστήριξαν ότι έδωσαν τα χρήματα στον Λόπεζ Νιέτο για να πληρώσει τις γούνες καθώς ήθελε να τις πάρει… τζάμπα. «Ο διαιτητής παρήγγειλε γούνες και γούνινους σκούφους για τους διαιτητές. Όταν του πήγαμε τις γούνες μαζί με το λογαριασμό, αρνήθηκε να πληρώσει και παρουσίασε την απόδειξη του καταστήματος σαν αποδεικτικό δωροδοκίας» έλεγε χρόνια αργότερα ο Σούρκις – αλλά ουδέποτε έπεισε.
Ήταν όμως απόπειρα δωροδοκίας και η UEFA απέβαλλε άμεσα την Ντινάμο από το Champions League αλλά και με τριετή αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ποινή που έπεσε λίγο αργότερα. Από το 2012 ο Σούρκις είναι πρόεδρος αλλά και ιδιοκτήτης, ως «μπροστάρης» των πραγματικών ιδιοκτητών, του συλλόγου.
Η Ντινάμο αποβλήθηκε και στον Παναθηναϊκό δόθηκε τότε η ευκαιρία να καλύψει το χαμένο έδαφος της ήττας. Φευ… Οι «πράσινοι» του Ρότσα, στην καλύτερη σεζόν της ιστορίας τους, κλήθηκαν να παίξουν άρον άρον στο Ααλμποργκ και ηττήθηκαν με 2-1 κάνοντας κακή εμφάνιση ωστόσο, είχαν ραντεβού με την ιστορία. 3-1 στο ΟΑΚΑ τη Ναντ και 0-0 στο χιονισμένο «Μποζουάρ», 0-0 με την Πόρτο στην Αθήνα και 1-0 στο «Ντας Αντας» με το καταπληκτικό γκολ του Δημήτρη Μάρκου, 2-0 στο Ολυμπιακό Στάδιο την Ααλμποργκ (με το γκολ-ρεκόρ του Αλεξούδη) και πρόκριση στους «8». Εκεί όπου πήραν, προς την άνοιξη πια, 0-0 από τη Λέγκια στην παγωμένη Βαρσωβία (και σε τερέν τόσο παγωμένο που οι Πολωνοί είχαν ρίξει μέχρι και…. Κοπριά) και με το 3-0 του ΟΑΚΑ πέρασαν στα ημιτελικά όπου αντιμετώπισαν τον Αγιαξ. Ο Κριστόφ Βαζέχα… πάγωσε το Αμστερνταμ στην εποποιία του «τριφυλλιού» αλλά στη ρεβάνς οι Ολλανδοί απλώς δεν παίζονταν (3-0). Και το τρόπαιο κατέληξε, στα πέναλτι, στη Γιουβέντους, στον τελικό ενάντια στον «Αίαντα».
Λιν και Μανταλσκαμερατένε
Και… κλείσιμο στην ευρωπαϊκή αναδρομή των χαμένων –του κουπονιού- ομάδων με τη Νορβηγία. Όπου το σύστημα διεξαγωγής είναι εφάμιλλο με της Δανίας με πρώτη κατηγορία την Eliteserien και ακολουθούν η 1. Divisjon (OBOS-ligaen), η 2. Divisjon (PostNord-ligaen) σε δύο ομίλους και η 3. Divisjon σε έξι ομίλους ενώ η 5η ως την 9η κατηγορία (4. Divisjon) είναι το ερασιτεχνικό επίπεδο.
Ξεκινώντας… ανάποδα, ήτοι την περσινή 4. Divisjon, παρατηρεί κανείς ότι στον όμιλο Østfold Fotballkrets η Σπάρτα Σάρπσμποργκ τερμάτισε τελευταία και έπεσε, από φέτος, στην 6η κατηγορία. Δεν είναι η… παλιά γνωστή Σπάρτα αλλά ομάδα που επανιδρύθηκε όταν η Σπάρτα συγχωνεύτηκε με τη Σάρπσμποργκ FK. Σε άλλους ομίλους της πέμπτης κατηγορίας βρίσκεται η Λίλεχαμερ.
Στην 3. Divisjon, ήτοι τέταρτη κατηγορία, μετέχουν φέτος η Νίμπεργκσουντ (που είχε φτάσει ως τη β’ κατηγορία προ δεκαετίας), η Φόλο που είχε επίσης παρουσίες στη β’, η Ος, η Λιν και η παλιά… αδυναμία ονόματι Μανταλσκαμερατένε. Η Λιν, που έφτασε να παίζει Ευρώπη, είχε αντιμετωπίζει μάλιστα κάποτε και τον ΠΑΟΚ, μετά τον υποβιβασμό της από την 1. Divisjon το 2010 διαλύθηκε αφού χρεοκόπησε, ξεκινώντας από τον… πάτο, ήτοι 6. Divisjon (7η κατηγορία), έφτασε ως την 3η και έπεσε ξανά προ τριετίας. Η δε Μανταλσκαμερατένε προ ετών είχε φτάσει, τέσσερις φορές, ως τη β’ κατηγορία αλλά ουδέποτε διεκδίκησε με αξιώσεις την άνοδο.
Στην 2. Divisjon (PostNord-ligaen), όποτε κι αν ξεκινήσει φέτος η τρίτη κατηγορία, συναντάς επίσης παλιές γνώριμες. Από την Αλτα και τη Φρέντρικσταντ, από τη Μος ως τη Χοντ καθώς και την Μπρίνε, την Μπάρουμ και τη Νοτόντεν, άπασες είχαν συνοδέψει παλιά μας… στοιχηματικά καλοκαίρια.
Σειρές θεμάτων που δημοσιεύτηκαν στο Foxbet.gr από 29/5/2020 ως 6/5/2020
