Menu

In Jurgen we trust

In Jurgen we trust

Λίβερπουλ – Βιγιαρεάλ και Μάντσεστερ Σίτι – Ρεάλ Μαδρίτης η φετινή τετράδα του Champions League, δύο αγγλοϊσπανικές μονομαχίες.

Κλασικές οι δύο αγγλικές δυνάμεις, υπέρβαση για τη φετινή Ρεάλ, συν μια «μικρούλα» όπως σχεδόν κάθε χρόνο συμβαίνει.

O Πεπ Γκουαρδιόλα φτάνει για 9η φορά σε ημιτελικά αλλά έχει μονάχα 3/8 προκρίσεις και ο Γιούργκεν Κλοπ για 4η: ο Γερμανός έχει 100% επιτυχία.

Δεν λένε κάτι οι αριθμοί εδώ που έφτασε το πράμα. Και πολύ σπάνια, όποια ομάδα έκανε εμφατικές προκρίσεις στους «8» και στους «4», δεν πήρε το τρόπαιο. Η Σίτι, περσινή φιναλίστ θυμίζω, δεν δέχθηκε γκολ σε τέσσερα νοκ άουτ ματς με Ατλέτικο και Σπόρτινγκ, εμφανώς ο Πεπ έχει ρίξει το βάρος στην τακτική και στη safe defence: φοβάται μετά τα περσινά, και με το δίκιο του. Απέναντι στη Ρεάλ, έχει φυσικά τον πρώτο λόγο, ένας Μπενζεμά κι ένας Μόντριτς δεν αρκούν.

Αντίθετα, ο Ουνάι Εμερι είναι μανούλα σε τέτοια ματς, έχει και ρέντα βέβαια, έχει και τη ρεβάνς εντός, προσωπικά δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι η Λίβερπουλ θα περάσει. Αυτή η ήδη εξαντλημένη Λίβερπουλ από πρόγραμμα φωτιά (κι ακολουθούν η Σίτι, πάλι, το Σάββατο και η Γιουνάιτεντ την Τρίτη!). Επί εποχής Αρσεναλ ο Κλοπ έριξε στον Εμερι 3-1 και 5-1 αλλά, και πάλι, για Αρσεναλ μιλάμε.

Ως reds του τα έχουμε μαζεμένα από τον τελικό του Europa το ’16, θυμάστε τα σφυρίγματα υπέρ της Σεβίλλης… Ο Γιούργκεν δεν ξεχνά.

Θα χαρούμε μπαλίτσα, το μόνο βέβαιο. Οπαδικά θα ήθελα πάλι ένα Λίβερπουλ – Ρεάλ, ρομαντικά ένα Ρεάλ – Βιγιαρεάλ και να το πάρει η μικρούλα (γιατί όχι), ρεαλιστικά δείχνει να είναι η χρονιά της σιχαμένης του καράφλα, αλλά, in Jurgen we trust.