Menu

Mundostories #10 Η χειρότερη Βραζιλία όλων των εποχών σε Μουντιάλ…

Mundostories #10 Η χειρότερη Βραζιλία όλων των εποχών σε Μουντιάλ…

🏆 𝟏𝟗𝟏 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦

✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳

#Story No 10 👇 𝚮 𝛘𝛆𝛊𝛒𝛐𝛕𝛆𝛒𝛈 𝚩𝛒𝛂𝛇𝛊𝛌𝛊𝛂 𝛐𝛌𝛚𝛎 𝛕𝛚𝛎 𝛆𝛑𝛐𝛘𝛚𝛎 𝛔𝛆 𝚳𝛐𝛖𝛎𝛕𝛊𝛂𝛌…

Το Μουντιάλ του Μεξικού το 1970 πέρασε στην ιστορία ως η διοργάνωση στην οποία παίχθηκε το καλύτερο ίσως ποδόσφαιρο όλων των εποχών και παράλληλα σήμανε το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, εκείνης του ρομαντισμού. Στις 21 Ιουνίου του 1970 ο πρόεδρος της FIFA σερ Στάνλεϊ Ράους, παρέδωσε το τρόπαιο «Ζιλ Ριμέ» στον αρχηγό της Εθνικής Βραζιλίας, Κάρλος Αλμπέρτο, το οποίο έμεινε για πάντα στην τροπαιοθήκη της «σελεσάο» καθώς το κατέκτησε για τρίτη φορά (μέχρι να κλαπεί και να χαθεί για πάντα…)

Μαζί με το «Ζιλ Ριμέ» έφυγε για πάντα η παλιά καλή ποδοσφαιρική εποχή και παραχώρησε τη θέση της σε μια περίοδο που τα πάντα στηρίζονται στη βιομηχανία του θεάματος, στο μάρκετινγκ, στους χορηγούς και πάνω απ’ όλα στην τηλεόραση.

Από το Μουντιάλ του 1974 και μετά ξεκίνησε μια νέα εποχή που διαρκεί μέχρι και σήμερα και που βέβαια κυριαρχεί το χρήμα. Με λίγα λόγια: μπίζνες. Όχι βέβαια ότι έλειψε το ωραίο θέαμα, αλλά, κακά τα ψέματα, τα πάντα πλέον ήταν και εξακολουθούν να είναι διαφορετικά. Μαζί με όλες αυτές τις ανακατατάξεις είχαμε και την αλλαγή φρουράς στην προεδρία της FIFA. Τη θέση του Στάνλεϊ Ράους πήρε ο Βραζιλιάνος Ζοάο Χαβελάνζε που έμεινε στη θέση αυτή μέχρι και το 1998. Το «Ζιλ Ριμέ» πήγε στη Βραζιλία και ο Ιταλός γλύπτης Σίλβιο Κατσανίγκα δημιούργησε το νέο τρόπαιο που πλέον αποκαλείται «FIFA World Cup» από ατόφιο χρυσάφι 18 καρατίων.

Στο Μουντιάλ του 1974 στη Δυτική η Βραζιλία εμφανιζόταν για πρώτη φορά σε τελική φάση Μουντιάλ χωρίς τον Πελέ. Ο «βασιλιάς» είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από την εθνική ομάδα, ενώ απόντες ήταν και οι Τοστάο, Ζέρσον. Αμφότεροι ταλαιπωρούνταν από τραυματισμούς και ο Μάριο Ζαγκάλο δεν μπορούσε να τους συμπεριλάβει στην αποστολή. Από τη «χρυσή» πεντάδα του Μεξικού μόνο οι Ριβελίνο και Ζαϊρζίνιο έδωσαν το «παρών», όμως δεν είχαν καμία σχέση με τους παίκτες που είχαν μαγέψει τον κόσμο τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Απών και ο Κλοντοάλντο , ο οποίος δεν είχε καταφέρει να ολοκληρώσει το πρόγραμμα προετοιμασίας της «σελεσάο». Ήταν ίσως η χειρότερη εθνική Βραζιλίας που έχει εμφανιστεί σε Μουντιάλ ενώ για να αντιμετωπιστεί το ολλανδικό total football ο Ζαγκάλο παρέταξε την ομάδα με αμυντικούς προσανατολισμούς. Ήταν ίσως η πρώτη και μοναδική φορά που η Βραζιλία «έθαβε» την επίθεση προς όφελος της άμυνας…

Στο β’ γκρουπ, τρεις ομάδες , η Γιουγκοσλαβία, η Βραζιλία και η Σκωτία ισοβάθμησαν με 4 βαθμούς, και οι δύο πρώτες προκρίθηκαν λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων. Η νίκη των «πλάβι» επί του «σάκου του μποξ» Ζαΐρ με 9-0 (χατ τρικ ο Μπάγιεβιτς) και των Βραζιλιάνων επί των Αφρικανών με 3-0 έγειραν την πλάστιγγα υπέρ τους αφού οι Σκωτσέζοι είχαν μείνει στο 2-0 με αντίπαλο το Ζαΐρ.

Στα προημιτελικά, σε όμιλο τότε, έπεσαν Ολλανδία, Αργεντινή, Ανατολική Γερμανία και Βραζιλία. Οι «τουλίπες» συνέτριψαν την Αργεντινή με 4-0, νίκησαν τους Ανατολικογερμανούς με 2-0 και στη συνέχεια περίμεναν τη Βραζιλία. Η «σελεσάο» νίκησε δύσκολα την Ανατολική Γερμανία με 1-0 και στη συνέχεια «καθάρισε» τους παραδοσιακούς της αντιπάλους Αργεντινούς με 2-1 και πλέον ήθελε νίκη σε βάρος της Ολλανδίας για να παίξει στον τελικό. Οι «οράνιε» εξασφάλιζαν την πρωτιά ακόμα και με ισοπαλία, όμως δεν ήταν ομάδα που έπαιζε με σκοπιμότητα.

Οι Βραζιλιάνοι μπήκαν στο «Βεστφάλεν» του Ντόρτμουντ αποφασισμένοι να κερδίσουν το εισιτήριο για τον τελικό. Το ημίχρονο έληξε 0-0 με τους Ολλανδούς να ελέγχουν τον αγώνα και τη «σελεσάο» να αμύνεται. Ήταν παράδοξο αλλά οι Βραζιλιάνοι είχαν περιοριστεί σε παθητικό ρόλο και αδυνατούσαν να επιβάλλουν το ρυθμό τους. Στο δεύτερο μέρος μπήκε σε εφαρμογή το total football των Ολλανδών, και οι «πορτοκαλί» επιβλήθηκαν με δύο γκολ του Γιόχαν Κρόιφ μιας εξαντλημένης, γερασμένης και παρηκμασμένης Βραζιλίας και πέρασαν στον τελικό.

Το χειρότερο για τους Βραζιλιάνους όμως ήταν ότι έχασαν την ποδοσφαιρική τους αξιοπρέπεια καθώς επιστράτευσαν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να σταματήσουν την αρμάδα του «Ιπτάμενου Ολλανδού». Ίσως για πρώτη φορά έπαιξαν σκληρά, αντιαθλητικά και αντίκρισαν πέντε κίτρινες και μία κόκκινη κάρτα. Η Ολλανδία πήρε πανάξια την πρόκριση για τον τελικό…