Menu

Mundostories #32 Ερνστ Βιλιμόφσκι. Από ήρωας του Μουντιάλ, προδότης της πατρίδας

Mundostories #32 Ερνστ Βιλιμόφσκι. Από ήρωας του Μουντιάλ, προδότης της πατρίδας

🏆 𝟏𝟔𝟗 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 🇶🇦

✍️ 🅼🆄🅽🅳🅾🆂🆃🅾🆁🅸🅴🆂 ⏳

#Story No 32 👇 𝚬𝛒𝛎𝛔𝛕 𝚩𝛊𝛌𝛊𝛍𝛐𝛗𝛔𝛋𝛊. 𝚨𝛑𝛐 𝛈𝛒𝛚𝛂ς 𝛕𝛐𝛖 𝚳𝛐𝛖𝛎𝛕𝛊𝛂𝛌, 𝛑𝛒𝛐𝛅𝛐𝛕𝛈ς 𝛕𝛈ς 𝛑𝛂𝛕𝛒𝛊𝛅𝛂ς

5 Ιουνίου 1938. Σαν σήμερα, σε αγώνα για το Μουντιάλ της Γαλλίας, η Βραζιλία νικά με 6-5 την Πολωνία στην παράταση. Καρέ τερμάτων για τους Πολωνούς σημείωσε ο Ερνστ Βιλιμόφσκι, στο μοναδικό ματς που έπαιξε ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο!

Ο Πολωνογερμανός υπήρξε ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της γενιάς του και τους δεινότερους σκόρερ όλων των εποχών. Γεννημένος στο Κατοβίτσε στην πρωσική, τότε Σιλεσία, μεγάλωσε σε μια οικογένεια χαρακτηριστική της περιοχής των συνόρων. Καθώς η ανατολική Άνω Σιλεσία έγινε μέρος της Πολωνίας το 1922, έγινε πολίτης της δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας. Οι γονείς του Βιλιμόφσκι ήταν Γερμανοί και ο πατέρας του σκοτώθηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν ήταν 9 ετών η μητέρα του τον έγραψε στην ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης της Κατοβίτσε. Σε ηλικία 13 ετών, υιοθετήθηκε νόμιμα από τον πατριό του, ο οποίος ήταν Πολωνός και άλλαξε το επώνυμό του παίρνοντας το Βιλιμόφσκι. Στο σπίτι μιλούσε γερμανικά ως επί το πλείστον, ενώ στο κοινό μιλούσε συχνά τη διάλεκτο της Σιλεσίας της πολωνικής γλώσσας.

Ο Έζι (όπως ήταν το προσωνύμιό του), ο οποίος είχε έξι δάχτυλα στο δεξί του πόδι, έπαιξε αρχικά στην αριστερή πλευρά της επίθεσης και έδειξε ότι ήταν φυσικός σκόρερ. Ήταν ικανός ντριμπλέρ, αμφιδέξιος και η αποτελεσματικότητά του μέσα στη μεγάλη περιοχή ήταν ασύγκριτη.

Το 1933 σε ηλικία 17 ετών μετακόμισε στην πολωνική ομάδα Ruch Wielkie Hajduki, σήμερα γνωστή ως Ρουχ Χορζόφ. Γρήγορα καθιερώθηκε ως ο καλύτερος παίκτης της ομάδας: στην πρώτη του σεζόν σημείωσε 33 γκολ ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα, κλήθηκε και στην εθνική ομάδα της Πολωνίας. Η Ρουχ κυριάρχησε στο ποδόσφαιρο της Πολωνίας και ήταν η πρωταθλήτρια σχεδόν κάθε χρονιά ως το 1938. Έγινε μάλιστα ο πρώτος παίκτης στο πολωνικό πρωτάθλημα που σκόραρε 7, 8, και 9 γκολ σε ένα αγώνα και στις 21 Μαΐου 1939, σημείωσε 10 γκολ σε ένα και μοναδικό αγώνα με αντίπαλο την Union Touring Łódź με την ομάδα να κερδίζει με 12–1 (1).

Έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική σε αγώνα με την Δανία στις 21 Μαΐου 1934 σε ηλικία μόλις 17 ετών και 332 ημερών. Σε συνολικά 22 εμφανίσεις για την Πολωνία πέτυχε 21 τέρματα. Ωστόσο, η συμπεριφορά του εκτός γηπέδου ήταν κακή με επιρρέπεια στο αλκοόλ και το 1936 τιμωρήθηκε με αποκλεισμό ενός χρόνου από την πολωνική ποδοσφαιρική ένωση χάνοντας την ευκαιρία να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936.

Οι εμφανίσεις του για την Πολωνία περιλαμβάνουν δύο συναντήσεις που ήταν ιστορικές. Σε αγώνα με αντίπαλο τη Βραζιλία που διεξήχθη στο Στρασβούργο της Γαλλίας κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938, ο Βιλιμόφσκι έκανε εκπληκτική εμφάνιση και έγινε ο πρώτος παίκτης που σημείωσε τέσσερα γκολ σε ένα μόνο αγώνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Κέρδισε και πέναλτι για το πέμπτο τέρμα της Πολωνίας, όμως οι Βραζιλιάνοι νίκησαν στην παράταση το ιστορικό παιχνίδι με 6–5. Το ρεκόρ του καταρρίφθηκε 56 χρόνια αργότερα.

Παραμένει όμως ο μοναδικός αγώνας στο Παγκόσμιο Κύπελλο όπου ένας παίκτης από την ηττημένη πλευρά σημείωσε τέσσερα γκολ. Έκανε μια άλλη εξαιρετικά εμφάνιση στις 27 Αυγούστου 1939 στη Βαρσωβία σε ένα διεθνές φιλικό απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο, την Ουγγαρία. Μετά από 33 λεπτά παιχνιδιού, οι Ούγγροι ήταν μπροστά με 2–0. Σκόραρε τρία γκολ και κέρδισε και πάλι ένα πέναλτι, το οποίο μετατράπηκε σε γκολ δίνοντας στην Πολωνία τη νίκη με 4–2.

Μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία, ο Βιλιμόφσκι έμεινε αρχικά στην πατρίδα του και έγινε αστυνομικός για να αποφύγει την επιστράτευση στη Βέρμαχτ. Με τη διαίρεση της χώρας του, ο Βιλιμόφσκι έλαβε τη γερμανική υπηκοότητα, το πρώτο του όνομα έγινε Ερνστ από Ερνεστ, όπως η πλειονότητα των κατοίκων του ανατολικού τμήματος της Άνω Σιλεσίας, μεταξύ αυτών όλοι οι παίκτες της πολωνικής εθνικής ομάδας που προέρχονταν από την περιοχή. Έτσι τους επέτρεψαν να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους στο ποδόσφαιρο, καθώς δεν επέτρεπαν στους Πολωνούς να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες υπό τη ναζιστική κατοχή. Αντιμετώπισε προβλήματα κατά τη διάρκεια της κατοχής καθώς η μητέρα του φυλακίστηκε επειδή είχε εμπλακεί σε στενή σχέση με Εβραίο, ενώ ο ίδιος είχε την προσωπική αντιπάθεια του ανώτερου Γερμανού τοπικού αξιωματούχου.

Η ομάδα της Κατοβίτσε ορίστηκε ως εκπρόσωπος της γερμανικής Άνω Σιλεσίας. Έπαιξε εκεί μέχρι τον Φεβρουάριο του 1940, προτού μετακομίσει στο Κέμνιτς με τη μεσολάβηση του Έρβιν Χέλμχεν, όπου ανέλαβε δουλειά ως αστυνομικός, ενώ έπαιζε στην τοπική ομάδα για δύο χρόνια σημειώνοντας 68 τέρματα πρωταθλήματος.

Τη σεζόν 1940–41 σημείωσε 107 γκολ σε 45 επίσημους αγώνες, ακατάρριπτο ρεκόρ παγκοσμίως! Συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών το σύνολο της χρονιάς ήταν 127 τέρματα σε 52 αγώνες.

Μέσα στην πορεία του πολέμου αγωνίστηκε για τη Μόναχο 1860 (1942–44), όπου ήταν μέλος της ομάδας που κέρδισε το Tschammerpokal (Κύπελλο Γερμανίας) το 1942. Σε εκείνη τη διοργάνωση ο Βιλιμόφσκι σημείωσε 14 τέρματα σε τέσσερις αγώνες, ακατάρριπτο ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού. Στον αγώνα με αντίπαλο την SS Strasburg (15–1) σημείωσε 7 τέρματα, επίσης ακατάρριπτο ρεκόρ για τη διοργάνωση μέχρι σήμερα.

Έκανε ντεμπούτο για τη εθνική Γερμανίας σε αγώνα με τη Ρουμανία την 1η Ιουνίου 1941, στο Βουκουρέστι σημειώνοντας δύο γκολ στη νίκη με 4–1. Η καλύτερη εμφάνιση του Βιλιμόφσκι για τη γερμανική εθνική ομάδα ήρθε στις 18 Οκτωβρίου 1942 στη Βέρνη της Ελβετίας, καθώς οι Γερμανοί νίκησαν την ελβετική εθνική ομάδα με 5–3. Ο Έζι σημείωσε τέσσερα γκολ, ενώ το πέμπτο ήταν από τον Φριτζ Βάλτερ. Στις 16 Αυγούστου 1942, έπαιξε ένα πραγματικό εντός έδρας παιχνίδι σε έναν διεθνή αγώνα για πρώτη φορά. Στην Άνω Σιλεσία, διεξήχθη συνάντηση με τη Ρουμανία με νίκη της γερμανικής ομάδας με 7–0 και στον οποίο ο Βιλιμόφσκι πέτυχε το τελευταίο γκολ. Ήταν το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στην κατεχόμενη περιοχή την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν 55.000 οπαδοί ήρθαν να θαυμάσουν το είδωλό τους. Με την εθνική Γερμανίας σημείωσε 13 γκολ σε 8 αγώνες.

Μετά τον πόλεμο, ο Βιλιμόφσκι ο οποίος θεωρήθηκε από την πολωνική κυβέρνηση ως προδότης, τα στοιχεία της καριέρας του από την Πολωνία καταστράφηκαν και δεν του επιτράπηκε να επισκεφτεί την πατρίδα του Σιλεσία κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος. Εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Καρλσρούης, ανοίγοντας ένα εστιατόριο εκεί. Όμως η μεγάλη αγάπη του για το ποδόσφαιρο τον ώθησε να συνεχίσει την καριέρα του που διήρκεσε μέχρι τουλάχιστον το 1956 και την ηλικία των 40 ετών.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έπαιξε σε αρκετές ομάδες (έχοντας τιμωρηθεί και από τις γερμανικές ποδοσφαιρικές αρχές για κακή εξωγηπεδική ζωή), με καλύτερη την παραμονή του στην ισχυρή τότε Καϊζερσλάουτερν. Ο κορυφαίος συμπαίκτης του Φριτζ Βάλτερ είχε πει ότι «για μένα ο μεγαλύτερος από όλους τους σκόρερ, ένα θαύμα που εκμεταλλευόταν ευκαιρίες».

Μετά το τέλος της καριέρας του, ξεχάστηκε γρήγορα. Στην έκδοση «100 χρόνια του DFB» του 1999, δεν αναφέρεται ούτε μία λέξη. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Γερμανία, ήθελε να επισκεφτεί την πολωνική εθνική ομάδα που έμενε κοντά στη Στουτγκάρδη, αλλά άδεια δεν του δόθηκε από τους αξιωματούχους της πολωνικής Ομοσπονδίας.

Τον Δεκέμβριο του 1969 (στον απόηχο του 1.000ού γκολ του Πελέ) το γερμανικό περιοδικό «Kicker» ανέφερε ότι ο Βιλιμόφσκι είχε σημειώσει 1.175 τέρματα κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών αγώνων του. Το ρεκόρ δεν έχει επιβεβαιωθεί, ενώ η RSSSF έχει αναγνωρίσει τουλάχιστον 683 τέρματα σε επίσημους αγώνες (από τα οποία 412 είναι πρωταθλημάτων, ευρισκόμενος στην 14η θέση των κορυφαίων σκόρερ όλων των εποχών έχοντας μία από τις υψηλότερες αναλογίες γκολ ανά αγώνα (1,41 σε επίσημους αγώνες – κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 500 ή περισσότερα γκολ), ενώ έχουν ταυτοποιηθεί τουλάχιστον 1.077 τέρματα συνολικά σε 688 επίσημους και φιλικούς αγώνες

Η Πολωνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου τον τίμησε μεταθανάτια (πέθανε το 1997 στα 81 του) με μετάλλιο αξίας και τον εισήγαγε στο πολωνικό Hall of Fame.

Αν είχε γεννηθεί σε άλλη εποχή σίγουρα θα είχε σημειώσει πολύ μεγαλύτερες επιτυχίες. Ακόμη και για τους Γερμανούς όμως θύμιζε ένα παρελθόν που ήθελαν να ξεχάσουν…