Menu

Ο Ντένις Μπέργκαμπ και το αεροπλάνα…

Ο Ντένις Μπέργκαμπ και το αεροπλάνα…

1989. Κοντά στο αεροδρόμιο του Παραμαρίμπο, στο Σουρινάμ συντρίβεται ένα αεροπλάνο DC-8. Το πρωί της 7ης Ιουνίου, και ενώ το Douglas DC-8 έφτανε στο Σουρινάμ, το δελτίο καιρού έλεγε: «Άνεμοι ήρεμοι, ορατότητα 900 μέτρα σε ομίχλη».

Το πλήρωμα βρέθηκε σε αμηχανία. Το προηγούμενο δελτίο ανέφερε δυνατότητα όρασης 6 χιλιομέτρων. Οι κυβερνήτες πήραν μια απόφαση, όπως αποδείχτηκε μοιραία, και επέλεξαν να προσγειώσουν το αεροπλάνο, υποθέτοντας ότι η ομίχλη ήταν καθαρά τοπική και σκεπτόμενοι ότι μπόρεσαν να διακρίνουν το αεροδρόμιο στην αρχική τους προσέγγιση.

Κάνουν ακόμη ένα λάθος. Χρησιμοποιούν το σύστημα πλοήγησης ISL, που αν και ακριβές, δεν ήταν ούτε κατάλληλο ούτε διαθέσιμο στο αεροδρόμιο της πόλης. Αυτό είχε συνέπεια να μη λαμβάνουν τα προειδοποιητικά μηνύματα του κέντρου ελέγχου στις διαδοχικές προσπάθειες προσγείωσης. Στην τρίτη απόπειρα ο κινητήρας του αεροπλάνου χτυπάει σε δέντρο, πετώντας μόλις 25 μέτρα πάνω από το έδαφος. Το δεξί φτερό προσκρούει σε άλλο δέντρο και το σκάφος συντρίβεται στον αεροδιάδρομο 10 του “Zanderij”.

Ο Ντένις Μπέργκαμπ και το αεροπλάνα…

Ο Ολλανδός Ντένις Μπέργκαμπ περίμενε το αεροπλάνο που θα τον μετέφερε στην πατρίδα του. Ήταν τέτοιο το σοκ για τον ποδοσφαιριστή που από τότε δεν ξαναχρησιμοποίησε αεροπλάνο. Μάλιστα φρόντισε ο όρος αυτός να περιλαμβάνεται και στα συμβόλαια που υπογράφει με διάφορες ομάδες.

Μόνο για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ το 1994 μπήκε. Πήγε με βαριά καρδιά και μάλιστα πέτυχε τρία γκολ. Αλλά στην επιστροφή, μια ανόητη φάρσα για βόμβα τον καταδίκασε για πάντα σε φόβο για τα αεροπλάνα!

Το αεροπλάνο που μετέφερε την Εθνική Ολλανδίας έπαθε μια μικρή βλάβη και ένας δημοσιογράφος αστειεύτηκε πως στο αεροπλάνο υπήρχε βόμβα. Το αεροπλάνο έπεφτε εκείνη τη στιγμή σε κενά αέρος. Αυτή ήταν. Μαζί με το περιστατικό του 1989, ήταν αρκετά για να αποκτήσει αεροφοβία. Όπως έγραψε και την αυτοβιογραφία του, δεν ήθελε να ξαναπετάξει ποτέ. Οι απολαβές του ήταν μικρότερες για αυτόν τον λόγο, και σε κάθε κλήρωση προσευχόταν να πέσει με ομάδα που η έδρα της ήταν προσβάσιμη με άλλον τρόπο. Ξόδεψε πολλά χρήματα και αρκετά χρόνια σε ψυχολόγους. Πάντως στο αεροπλάνο δεν έμπαινε γιατί αυτό επηρέαζε τη συγκέντρωσή του στο παιχνίδι.