𝟏𝟓𝟗 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 
🅼🆄🅽🅳
🆂🆃🆁🅸🅴🆂 
#Story No 42 
𝚬𝚺𝚺𝚫, 𝟏𝟗𝟖𝟔. 𝚮 𝛍𝛆𝛄𝛂𝛌𝛈 𝛂𝛅𝛊𝛋𝛊𝛂…
Οσοι θυμόμαστε το Μουντιάλ του 1986 στο Μεξικό, δεν έχει μείνει στη μνήμη μόνο το… χέρι του Θεού (του Μαραντόνα με την Αγγλία δηλαδή) ή ο καταπληκτικός τελικός της Αργεντινής με τη Δυτική Γερμανία. Το θυμόμαστε και για μια… αλλιώτικη «σφαγή», όχι μόνο επειδή ήταν ποδοσφαιρική και αναίμακτη, αλλά γιατί στη θέση του θύματος ήταν οι Σοβιετικοί, που στις αφηγήσεις των Δυτικών ήταν πάντα οι… κακοί και που διέπρατταν σφαγές κι εγκλήματα.
Λίγους νωρίτερα, το 27ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ είχε επικυρώσει την Περεστρόικα και ακολούθησε το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσέρνομπιλ, που κατέδειξε τα όρια της δίδυμης έννοιας της «Γκλάσνοστ» (σ.σ. διαφάνεια). Η σοβιετική ομάδα έμοιαζε όμως… πυραυλοκίνητη. Τα «μινγκ» του Βαλερί Λομπανόφσκι είχαν ως βάση τους τη μεγάλη Ντινάμο Κιέβου της εποχής η οποία, την ίδια χρονιά παίζοντας σπουδαία μπάλα, κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων, νικώντας με 3-0 την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο (μετέπειτα προπονητής του Ολυμπιακού) Ολεγκ Μπλαχίν ήταν στην τελευταία χρονιά της λαμπρής καριέρας του, ενώ ο Ιγκόρ Μπελάνοφ είχε βραβευτεί με τη Χρυσή Μπάλα, ως ο κορυφαίος παίκτης εκείνης της χρονιάς. Τα πάντα έμοιαζαν να περιστρέφονται γύρω απ’ τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας (την έδρα της Ντιναμό, αλλά και… του Τσέρνομπιλ).
Ο δε Λομπανόφσκι είχε ένα σύστημα που αναδείκνυε τα πρόσωπα και τις ικανότητές τους, αυξάνοντας διαλεκτικά τον αγωνιστικό χώρο και τα στενά όρια του γηπέδου. Το σημαντικό εξάλλου δεν ήταν η διάταξη των παικτών και το σύστημα, ως ίδιος έλεγε (επί παραδείγματι το 3-5-2 που θεωρούνταν… πρωτοποριακό τότε), αλλά η συλλογικότητα στην εκτέλεση του πλάνου μιας και κάθε παίκτης έπρεπε να γνωρίζει και να αμύνεται αλλά και να επιτίθεται. Πρακτικά ήταν η συνέχεια της φιλοσοφίας του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου της Ολλανδίας και του Ρίνους Μίχελς.
Δύο γκολ οφσάιντ
Οι Σοβιετικοί συνέτριψαν στην πρεμιέρα με 6-0 την Ουγγαρία του Λάγιους Ντέταρι, περιόρισαν σε ισοπαλία 1-1 με τους Γάλλους και πήραν την πρωτιά (στη διαφορά τερμάτων) του ομίλου, νικώντας με 2-0 τον Καναδά (του μετέπειτα «ερυθρόλευκου» Ιγκόρ Βράμπλιτς που πήγε ως… μουντιαλικός στο λιμάνι!) και παίζοντας με αναπληρωματικούς τους. Στο πρώτο νοκ άουτ βρήκαν μπροστά τους το Βέλγιο, το οποίο είχε προκριθεί μεταξύ των καλύτερων τρίτων από το δικό του όμιλο. Οι Σοβιετικοί (σαν σήμερα, 15 Ιουνίου 1986), προηγήθηκαν δύο φορές, με ισάριθμα γκολ του Μπελάνοφ (27’ και 70’), οι Βέλγοι όμως ισοφάρισαν ισάριθμες με τους Σίφο (56’) και Κέλεμανς (77’) αλλά και τα δύο γκολ τους προήλθαν από οφσάιντ. Ο Σουηδός διαιτητής Φρέντρικσον (και ο Ισπανός βοηθός του) έκλεισαν τα μάτια σε ένα ματς που έχει μείνει στην ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες αδικίες όλων των εποχών. Οι Βέλγοι έμειναν ζωντανοί, το ματς πήγε στην παράταση, ο Ντεμόλ (στο 102’) και ο Κλάσεν (στο 110’) έκαναν το 4-2 (αυτή τη φορά με κανονικό γκολ) για να κλείσει το σκορ με ένα τρίτο γκολ του Μπελάνοφ (πέναλτι στο 111’) ολοκληρώνοντας το δικό του χατ-τρικ, που έμεινε χωρίς αντίκρισμα, μειώνοντας σε 4-3. Η ομορφιά του ποδοσφαίρου, εντός και εκτός εισαγωγικών…
Δυο χρόνια αργότερα, στο Euro του 1988, η Σοβιετική Ενωση έφτασε ως τον τελικό αλλά έπεσε πάνω στους καταπληκτικούς Ολλανδούς, που θριάμβευσαν με 2-0 (με την κεφαλιά του Γκούλιτ και το καταπληκτικό γκολ του Φαν Μπάστεν) και ο κύκλος της έκλεισε άδοξα μιας κι από το 1989 η ΕΣΣΔ άρχισε σταδιακά να διαλύεται…
