Το όνομα του Αντώνη Γεωργιάδη, δυστυχώς, δεν λέει πολλά στους νεότερους αλλά ήταν, ως χθες, εν ζωή («έφυγε» στα 85 του) ο ρέκορντμαν των ελληνικών πάγκων.
Γεννημένος στη Δράμα το 1935, έπαιξε ποδόσφαιρο στην τοπική Δόξα και τη μεγάλη της ομάδα στη δεκαετίας του ’50 (παίζοντας σε τρεις τελικούς Κυπέλλου) και έγινε μόλις στα 31 του προπονητής, με ιδιαίτερη επιτυχία: ανέλαβε τον τότε μόλις ιδρυθέντα Πανσερραϊκό (το 1965 έγινε ο νεότερος τεχνικός στην ιστορία της Α’ Εθνικής!) και κατόπιν πέρασε από πολλούς συλλόγους: Ολυμπιακό, Αρη, ΑΕΚ, ΑΕΛ, ΠΑΣ Γιάννινα, Δόξα Δράμας, Πανηλειακό αλλά και την Εθνική (την τριετία 1989-92 σε συνολικά 30 παιχνίδια με απολογισμό 11-9-10.
Και παραμένει μέχρι και σήμερα ο προπονητής με τις περισσότερες παρουσίες σε αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος: 586! Μόνο ο Ντούσαν Μπάγεβιτς έχει περισσότερους με 647, τέταρτος ήταν ο Ευγένιος Γκέραρντ ενώ στην τρίτη θέση, και ο μόνος εν ενεργεία από τους πρώτους, είναι ο Γιώργος Παράσχος με 573 και ίσως ξεπεράσει και φέτος τον αείμνηστο, πια, Γεωργιάδη!
Εχει όμως και ένα ακόμη επίτευγμα, το 1971-72: αφενός ο νεοφώτιστους Ολυμπιακός Βόλου γίνεται η πρώτη, και μοναδική νεοφώτιστη, ομάδα που ξεκινάει το πρωτάθλημα με τέσσερις νίκες στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές – και σώνεται εύκολα. Και τον Μάιο του 1972 ενώ η Β’ Εθνική είχε ακόμα δύο αγωνιστικές, ο Πανσερραϊκός ζήτησε από τον Γεωργιάδη να τον βοηθήσει στα κρίσιμα παιχνίδια με Λάρισα και Καστοριά: πήγε, πήρε δύο ισοπαλίες και τον ανέβασε κατηγορία, ενώ ο κυρ-Αντώνης επέστρεψε στον Ολυμπιακό Βόλου για την επόμενη σεζόν 1972-73!
Ο δύσμοιρος ο κυρ-Αντώνης, που ενεπλάκη σε σοβαρό τροχαίο το 1996 και έκτοτε δεν ήταν πια ίδιος, είχε βρει… μπελά με τον Ολυμπιακό: ήταν ο τεχνικός της 4άρας από τον Παναθηναϊκό στον τελικό Κυπέλλου 1986 και τον επανέφερε χρόνια αργότερα ο Σταύρος Νταϊφάς, τον Ιανουάριο του 1993, μετά την ισοπαλία-μαχαιριά στο Καραϊσκάκη με τον Εδεσσαϊκό. Τότε απέλυσε τον πολύ αγαπητό στον κόσμο Όλεγκ Μπλαχίν και προσέλαβε τον Γεωργιάδη. Κάθισε στον πάγκο στο ματς Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο Βόλο στις 27 Ιανουαρίου και με την επιστροφή της αποστολής, έπεσαν οι… αξέχαστοι κορνέδες από καμιά διακοσαριά οπαδούς του Ολυμπιακού. «Τι φταίω εγώ;» τους ρωτούσε ο αείμνηστος, καθαρίζοντας το πρόσωπο και το πουκάμισό του… «Φταις, δε φταις, να φύγεις». Ηταν η εποχή των πέτρινων ετών του συλλόγου αλλά και των… κλικαδόρων, σύμφωνα με τους οπαδούς, που είχε φέρει ο Γιώργος Κοσκωτάς στο λιμάνι.
Να ‘ναι ελαφρύ το χώμα, κυρ-Αντώνη.
Δημοσιεύτηκε στο Foxbet.gr στις 17/11/2020
