- «Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου…».
- «Το φορείο, το φορείο!»
Ήταν Τετάρτη, 28 Απριλίου 1993. Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς κατέρρευσε και το παρκέ γέμισε με το αίμα του.
Στο Γενικό Κρατικό διαπιστώθηκε πόσο κρίσιμη ήταν η κατάσταση του σταρ του Πανιωνίου.
Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος εντόπισε τον καθηγητή Καρβούνη και τον έφερε με το αυτοκίνητό του στο νοσοκομείο. Ο Γιάννης Ιωαννίδης τηλεφώνησε στον Παναγιώτη Σπύρου και εκείνος με τη σειρά του ξεσήκωσε τον νευροχειρούργο Παπαδάκη από την Πάτρα. Γιατροί όλων των ειδικοτήτων συστρατεύτηκαν και λεφτάδες όλων των ιδιοτήτων έστησαν κοινό κουμπαρά.
«Δεν θα σταματήσουμε, μέχρι να ξαναγίνει το παιδί καλά», έλεγαν οι Γιαννακόπουλοι. «Η Πολιτεία αναλαμβάνει τα έξοδα», υποσχόταν ο υφυπουργός Κυριάκος Βιρβιδάκης. «Θα μείνουμε δίπλα του για μια ζωή», δεσμευόταν ο πρόεδρος του Πανιωνίου Γεράσιμος Βεντούρης. Ο ΠΣΑΚ και ο ΕΣΑΚ άνοιξαν λογαριασμούς, όπως και άλλοι φορείς.
«Δύο χρόνια μετά τον τραυματισμό μου, κατάλαβα ότι είχα μείνει ολομόναχος στον δύσκολο δρόμο μου», ομολόγησε με χαμόγελο ο Μπόμπαν, από το αναπηρικό καροτσάκι όπου καθηλώθηκε διά βίου πληρώνοντας πανάκριβα μια στιγμή τρέλας. Ελάχιστοι έμειναν δίπλα του.
Η μοιραία στιγμή της ζωής του ήταν σε αγώνα μπάσκετ με τον Παναθηναϊκό για τον ημιτελικό της Α1 και σε μία επίθεση που οργάνωνε η ομάδα του 8 λεπτά πριν τη λήξη, ο Γιάνκοβιτς έβαλε δίποντο. Ο διαιτητής Κουκουλεκίδης σφύριξε επιθετικό φάουλ εις βάρος του (υπέρ του Αλβέρτη), ακυρώνοντας το καλάθι. Ήταν το 5ο φάουλ του Μπόμπαν άρα έβγαινε από τον αγώνα. Τότε ο Γιάνκοβιτς βεβιασμένα χτύπησε το κεφάλι του στη μπασκέτα, δείχνοντας την αντίδρασή του ως προς την απόφαση του διαιτητή. Από εκείνη τη στιγμή παρέλυσε (ρήξη νωτιαίου μυελού από κάταγμα στον έκτο αυχενικό σπόνδυλο ήταν η διάγνωση των γιατρών), με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος στο κάτω μέρος του σώματός του.
Το τηλεοπτικό στιγμιότυπο του αυτοτραυματισμού έκανε τον γύρο του κόσμου προκαλώντας ρίγη συγκίνησης.
Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς έμεινε για 13 χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι μέχρι τον θάνατό του. Λόγω της ακινησίας του, πήρε υπερβολικό βάρος και, ως αποτέλεσμα, πέθανε σαν σήμερα, 28 Ιουνίου του 2006, από ανακοπή καρδιάς, καθώς βρισκόταν σε ταξίδι μέσα σε πλοίο με προορισμό τη Σύρο…
